wiele z tego, co wiemy o św. Marku, autorze drugiej Ewangelii, pochodzi w dużej mierze z Nowego Testamentu i tradycji wczesnochrześcijańskich. Marka Ewangelisty uważa się za „Jana marka”, o którym mowa w Dziejach Apostolskich, historii wczesnego Kościoła znalezionego w kanonie Nowego Testamentu.
był synem Marii z Jerozolimy (Dzieje Apostolskie 12:12), której dom stał się miejscem spotkań Apostołów. Jest także kuzynem św. Barnabasza (Kolosan 4: 10), Lewity i Cypryjczyka.
marek dołączył do St., Paweł i św. Barnaba podczas swojej pierwszej podróży misyjnej do Antiochii w 44 r.n. e. kiedy grupa dotarła na Cypr, chrześcijańska tradycja utrzymuje, że Marek opuścił ich i wrócił do Jerozolimy, prawdopodobnie dlatego, że brakowało mu domu (Dzieje Apostolskie 13:13). Ten incydent mógł skłonić Pawła do pytania, czy Mark może być wiarygodnym misjonarzem. Wywołało to nieporozumienie między Pawłem a Barnabą i doprowadziło Pawła do odmowy towarzyszenia Markowi w ich drugiej podróży do kościołów Cylicji i reszty Azji Mniejszej.,
można jednak przypuszczać, że kłopoty między Pawłem a Markiem nie trwały długo, ponieważ kiedy Paweł został po raz pierwszy uwięziony, Marek, który był w tym czasie w Rzymie z planami odwiedzenia Azji Mniejszej, odwiedził go jako jednego ze swoich zaufanych towarzyszy (Kol 4, 10).
nadzieje Marka na wizytę w Azji Mniejszej zostały najprawdopodobniej zrealizowane, ponieważ podczas drugiej niewoli Pawła i tuż przed jego męczeńską śmiercią, Paweł napisał do Tymoteusza w Efezie doradzając mu , aby „wziąć Marka i przywieść go z sobą, bo jest mi pożyteczny dla Służby” (2 Tymoteusza 4:11)., Jeśli marek wrócił do Rzymu w tym czasie, prawdopodobnie był tam, gdy Paweł został męczennikiem.
zgodnie z tradycją chrześcijańską, marek utrzymywał również bliskie stosunki ze św. Piotrem, który w liście skierowanym do wielu kościołów w Azji Mniejszej (1 Piotra 5,13) odniósł się do Marka „swojego syna”. Klemens Aleksandryjski, Ireneusz i Papiasz wskazują, że Marek był tłumaczem Piotra.,
chociaż Papiasz twierdzi, że Marek osobiście nie słyszał Pana przemawiającego z pierwszej ręki i, podobnie jak Łukasz, Marek nie był jednym z Dwunastu Apostołów, niektórzy uważają, że Marek prawdopodobnie mówił o sobie, kiedy pisał opis aresztowania Jezusa w Getsemani. „A młodzieniec szedł za nim, mając na sobie tylko płótno lniane. Pochwycili go, ale on zostawił szatę i uciekł nagi” (Marka 14:51-52).
św. marek mieszkał przez lata w Aleksandrii, gdzie zmarł jako męczennik, będąc ciągniętym przez ulice.
Ewangelia Marka powstała prawdopodobnie między 60 A 70 rokiem n. e.i opierała się na naukach św. Piotra., Uważa się, że Mark dostarczył Łukaszowi i Mateuszowi podstawowych źródeł dla ich ewangelii.
był prawdopodobnie pierwszym biskupem Aleksandrii w Egipcie i założycielem Kościoła Aleksandryjskiego, chociaż nie jest wymieniony w związku z miastem ani przez Klemensa Aleksandryjskiego, ani przez Orygenesa.
w 828 roku relikwie św. Marka zostały skradzione z Aleksandrii i przewiezione do Wenecji we Włoszech. Tam są przechowywane w pięknej katedrze poświęconej Świętemu.
symbolem św. marka jest skrzydlaty lew. Uważa się, że pochodzi to z jego opisu św., Jana Chrzciciela, jako „głos wołającego na pustyni” (Mk 1:3). Skrzydła pochodzą z wizji Ezechiela przedstawiającej cztery skrzydlate stworzenia jako ewangelistów.
często przedstawiany jest jako piszący lub trzymający swoją Ewangelię. Czasami przedstawiany jest jako biskup na tronie lub jako człowiek pomagający weneckim żeglarzom.
św. Marek jest patronem Wenecji. Jego święto obchodzone jest 25 kwietnia.