urodzony 22 sierpnia 1862 roku francuski kompozytor i pianista Claude Debussy był niezwykle wpływową siłą w muzyce francuskiej przełomu XIX i XX wieku. Pierwsze formalne kształcenie muzyczne rozpoczął w 1870 roku w domu ciotki ojca w Cannes wraz z ciężarną matką. Uciekli tu z Paryża, aby uniknąć niebezpieczeństw wojny francusko-pruskiej. Pierwsze lekcje gry na fortepianie odbywały się u włoskiego skrzypka o imieniu Cerutti. W 1871 rozpoczął naukę u Mari Mauté de Fleurville., Pod okiem tych nauczycieli jego talent uwidocznił się i w 1872 roku wstąpił do Konserwatorium Paryskiego. W wieku 11 lat studiował kompozycję u Ernesta Guirauda, teorię i historię muzyki u Louisa-Alberta Bourgault-Ducoudray, organy u Cesara Francka i solfège u Alberta Lavignaca. Nawiązał również wieloletnią przyjaźń z kolegą studentem i pianistą Isidorem Philippem, który po śmierci Debussy ' ego stał się autorytetem w dziedzinie gry na fortepianie.,
mimo, że wykazał się ogromnym talentem, Konserwatorium uznało go za trudnego, ponieważ zawsze chętnie zgłębiał harmonie i dysonansowe interwały, których nie aprobowali. W 1884 roku zdobył Prix de Rome i rozpoczął swoją rezydencję w Villa Medici w Rzymie. To pragnienie ignorowania tego, co naukowcy myśleli o jego muzyce, naprawdę spełniło się w jego czasach w Rzymie. W czerwcu 1885 r. napisał, że ” jestem pewien, że Instytut Nie zaaprobuje…nie ma na to żadnej pomocy! Jestem zbyt zakochany w mojej wolności, zbyt lubiący własne pomysły!,”Prace, które złożył w tym czasie do akademii, nie były, jak przewidział, dobrze przyjęte. Uważali, że jego muzyka jest nieco dziwaczna, ale to był początek, z którego wyłaniają się jego późniejsze cechy stylistyczne. W latach 1888-9 Debussy odwiedził Bayreuth i zetknął się z olbrzymią siłą kulturową Opery Wagnerowskiej, która wywarła długotrwały wpływ na jego twórczość. Poznał również Erika Satie, który był zwolennikiem eksperymentalnego nazewnictwa utworów Debussy ' ego, w sposób symbolistyczny., Podczas Wystawy Światowej w Paryżu w 1889 roku Debussy po raz pierwszy zetknął się z jawajską muzyką gamelanową, skalami, melodiami, rytmami i teksturami zespołu, które zawarł w niektórych swoich utworach, w szczególności Pagodach z jego kolekcji fortepianów Estampes. Zmarł 25 marca 1918 w swoim paryskim domu na raka.
jego muzyka jest ogólnie znana ze swojej sensorycznej treści i dość nietypowego użycia tonalności, a także wyraźnego wpływu literatury symbolistycznej., Jego prace są nierozerwalnie związane z ruchem impresjonistycznym, podobnie jak dzieła Ravela, pomimo tego, że Debussy nie lubił tego terminu intensywnie, gdy stosowano go do jego kompozycji. Jego użycie nietradycyjnych skal i chromatyki można usłyszeć w utworach wielu francuskich kompozytorów.