projekt badania: prospektywne badanie kliniczne.
cel: Celem niniejszego badania było określenie normalnego zakresu ruchu lędźwiowego (ROM) i porównanie tych wyników z wynikami zastosowanymi do wykonania 15 symulowanych czynności codziennego życia (ADLs) u osób bezobjawowych.,
podsumowanie danych podstawowych: poprzednie badania opisujące ROM odcinka lędźwiowego kręgosłupa podczas ADLs były ograniczone, koncentrując się tylko na 4 ADLs. Celem tego badania było oszacowanie zakresu prawidłowej czynności lędźwiowej oraz określenie, ile ruchu jest konieczne do wykonania 15 symulowanych ADLs.
metody: do pomiaru ROM odcinka lędźwiowego kręgosłupa zastosowano nieinwazyjny elektrogoniometr i torsiometr., Dokładność i niezawodność urządzeń potwierdzono poprzez porównanie wartości ROM uzyskanych z radiogramów dynamicznego zgięcia/przedłużenia i bocznego zginania z wartościami dostarczonymi przez urządzenie, które zostało aktywowane podczas uzyskiwania radiogramów. Wiarygodność Intraobserver ustalono poprzez obliczenie współczynnika korelacji wewnątrzklasowej dla powtarzanych pomiarów u tych samych badanych przez 1 badacza w kolejnych dniach., Narzędzia te zostały zastosowane w warunkach laboratoryjnych w celu oceny pełnej aktywnej pamięci ROM kręgosłupa lędźwiowego (tj. zgięcia/rozszerzenia, bocznego zginania i obrotu osiowego) u 60 osób bezobjawowych (30 kobiet i 30 mężczyzn; wiek od 20 do 75 lat) oraz oceny funkcjonalnej pamięci ROM wymaganej do ukończenia 15 symulowanych ADLs.
wyniki: w porównaniu z pomiarami radiograficznymi, elektrogoniometr okazał się dokładny w zakresie 2,3+/-2,6 stopnia (średnia + / – SD). Niezawodność intraobserver do oceny pełnej i funkcjonalnej pamięci ROM była doskonała (współczynnik korelacji wewnątrzklasowej równy 0.,Odpowiednio 96 i 0, 88). Absolutny ROM i procent pełnego aktywnego ROM lędźwiowego kręgosłupa użyty podczas 15 ADLs wynosił 3 do 49 stopni i 4% do 59% (mediana: 9 stopni/11%) dla zgięcia/rozszerzenia, 2 do 11 stopni i 6% do 31% (6 stopni/17%) dla zginania bocznego oraz 2 do 7 stopni i 6% do 20% (5 stopni/13%) dla obrotu. Podniesienie przedmiotu z ziemi, przy użyciu techniki gięcia lub kucania, wymagało najbardziej ROM ze wszystkich ADLs. Kucanie wymagało znacznie mniej ruchu strzałkowego w porównaniu z zginaniem w Talii (42 vs.48 stopni, P=0,003)., Nie zaobserwowano różnic zarówno w ruchu bocznym, jak i obrotowym pomiędzy tymi dwoma technikami (odpowiednio 11 vs 11 stopni i 6 vs 6 stopni). Zarówno schody wznoszące, jak i opadające wymagały równoważnych ilości całkowitego ruchu we wszystkich 3 płaszczyznach ruchu. Ogólnie rzecz biorąc, higiena osobista ADLs (mycie rąk, mycie włosów, Golenie i aplikacja makijażu) wymagała podobnej ilości ruchu w porównaniu z 3 lokomotywami ADLs (chodzenie, w górę iw dół po schodach).,
wnioski: poprzez oszacowanie ilości ruchu lędźwiowego wymaganego do wykonania serii symulowanych ADLs, badanie to wskazuje, że większość osób używa stosunkowo niewielkiego odsetka ich pełnej aktywnej pamięci ROM podczas wykonywania takich czynności. Wyniki te dostarczają danych wyjściowych, które mogą pozwolić lekarzom na dokładną ocenę zaburzeń czynności przedoperacyjnych i wyników pooperacyjnych.