Wasal, w społeczeństwie feudalnym, zainwestowano w Lenno w zamian za usługi władcy. Niektórzy wasale nie posiadali fiefów i mieszkali na dworze swego pana jako jego domowi rycerze. Niektórzy wasale, którzy posiadali swoje Lenna bezpośrednio od korony, byli dzierżawcami naczelnymi i tworzyli najważniejszą grupę feudalną, baronów. W 1945 roku, kiedy król wezwał wszystkich feudalnych gospodarzy, rozkazano mu wezwać ban et arriere-ban, a w 1945 roku-arriere-ban., Były też wasale kobiet; ich mężowie spełniali służbę swoich żon.
na mocy kontraktu feudalnego Pan miał obowiązek zapewnić Lenno swojemu wasalowi, chronić go i wymierzać sprawiedliwość na jego dworze. W zamian Pan miał prawo domagać się usług związanych z lennem (wojskowych, sądowych, administracyjnych) i prawo do różnych „dochodów”, zwanych incydentami feudalnymi. Przykładem incydentów są ulgi, podatek zapłacony w momencie przeniesienia majątku na spadkobiercę lub wyalienowania przez wasala, oraz scutage, podatek zapłacony zamiast służby wojskowej., Arbitralne ustalenia były stopniowo zastępowane przez system stałych należności, czasami ograniczanych przez Zwyczaje.
wasal był wierny swemu panu. Naruszenie tego obowiązku było przestępstwem, uważanym za tak ohydne przestępstwo, że w Anglii wszystkie poważne przestępstwa, nawet te, które nie miały nic wspólnego z feudalizmem właściwym, zaczęto nazywać przestępstwami, ponieważ w pewnym sensie były naruszeniem wierności należnej królowi jako strażnikowi publicznego pokoju i porządku.,
prawa wasali nad fiefami rosły z biegiem czasu i wkrótce fiefowie stali się dziedziczni w tym sensie, że inwestytury nie można było wstrzymać od spadkobiercy, który chciał złożyć hołd. Zasady dziedziczenia miały na celu zabezpieczenie niepodzielnego państwa i preferowały najstarszego spośród synów (primogeniture). Zasada ta była daleki od absolutnej; pod naciskiem młodszych synów, części spadku mogą być rozdzielone dla nich w rekompensacie (zobacz appanage)., Wasale uzyskali również prawo do odstąpienia od swoich ziem, z zastrzeżeniem, najpierw za zgodą Pana, a później za zapłatą określonego podatku. Podobnie uzyskali prawo subinfeudacji—czyli zostania samymi władcami, przyznając części swoich lenn wasalom. Jeśli wasal zmarł bez dziedzica lub popełnił przestępstwo, jego Lenno wróciło do Pana (zob. escheat).