fascynujący jest sposób, w jaki projekt może zyskać znaczenie w czasie, gdy ujawniają się nowe konteksty, ujawniają się osobiste historie, a historia powoli reifikuje nasze postrzeganie epoki. Istnieją projekty, które z tego czy innego powodu przechodzą z bycia po prostu ze swojego czasu na definiowanie swojego czasu., Tożsamość Lance ' a Wymana na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1968 w Meksyku została okrzyknięta szczytem brandingu i wayfindingu, tworząc niezrównane poczucie przestrzeni zamiast ekstrawaganckiej architektury typowej dla Igrzysk Olimpijskich. Ale to właśnie kontekst, w którym został stworzony i jego znaczenie jako artefaktu kulturowego sprawia, że jest to doskonałe studium przypadku w akrecji znaczenia—i wymaga głębszej analizy.
Olympic design może być złożony do dekodowania, działając zarówno jako globalizujący spektakl pokoju, jak i uosobienie nacjonalistycznej propagandy., Tożsamość Olimpiady w Meksyku jest przykładem tego dwoistości, łącząc sprzeczne ideologie narodu w stanie wojny z własną nowoczesnością, a przez pewien czas z własnym narodem. Rok 1968 był notorycznie burzliwy na całym świecie, a Meksyk doświadczał głębokich niepokojów społecznych, gdy studenci zalewali ulice w proteście, domagając się bardziej przejrzystego dialogu z rządem, wolności dla więźniów politycznych, zakończenia korupcji i odpowiedzialności za powszechne i brutalne represje rządu., Siła tego ruchu osiągnęła kulminację 10 dni przed otwarciem igrzysk olimpijskich, kiedy 10 000 ludzi zeszło na Plaza de las Tres Culturas w meksykańskiej dzielnicy Tlatelolco na pokojowy Rajd. Aby stłumić protesty, meksykańska policja i żołnierze otoczyli plac i w odpowiedzi na fałszywą prowokację zorganizowaną przez rządową Brygadę olimpijską otworzyli ogień do tłumów, zabijając od kilkudziesięciu do setek osób, według różnych szacunków., Niewiarygodnie, rząd meksykański z powodzeniem ukrył ogrom masakry przed społecznością międzynarodową i przystąpił do „Igrzysk Pokoju”.”Nawet dzisiaj masakra w Tlatelolco jest mało znana Poza Meksykiem.,stors at Tlatelolco
w ten nieco zastraszający kontekst przeszedł 29-letnią-Stary projektant z biletem w jedną stronę do Mexico City (dosłownie), nieświadomie wchodzący w centrum rewolucji., Jako główny grafik Igrzysk Olimpijskich w Meksyku w 1968 roku, Wyman współpracował z międzynarodowym zespołem projektantów, aby stworzyć wydarzenie-ekspert ds. oznakowania Peter Murdoch, architekt Eduardo Terrazas, projektantka publikacji Beatrice Trueblood, rzeźbiarz Mathias Goeritz i przewodniczący komitetu organizacyjnego Pedro Ramírez Vázquez, by wymienić tylko kilka., Aby uzupełnić swój Referat do tegorocznej serii wykładów Insights Design (które możecie teraz obejrzeć—to fantastyczne), Wyman zgodził się omówić tożsamość olimpijską: jak powstała, kulturowe znaczenia, jakie zawiera, sposób, w jaki wydarzenia polityczne otaczające Igrzyska wpłynęły na jej odczyt, a także swoje odczucia dotyczące systemu tożsamości prawie pięć dekad później.,
Emmet Byrne (EB)
chętnie posłucham trochę historii. Czym dokładnie zadał ci Komitet Olimpijski?,
LANCE WYMAN (LW)
Międzynarodowy Komitet Olimpijski przedstawił nam prosty brief: stwórz tożsamość, która zawierała Pięcioprzęsłowe logo Olimpijskie i używała języka kraju gospodarza, hiszpańskiego, a także francuskiego i angielskiego dla wszystkich publikacji i znaków. Tak samo prosty był przekaz od meksykańskiego Komitetu Olimpijskiego, bezpośrednio od Przewodniczącego Pedro Ramíreza Vázqueza: „stwórz obraz pokazujący, że igrzyska są w Meksyku, który nie jest obrazem Meksykanina noszącego sombrero śpiącego pod kaktusem.,”
To było trudne wyzwanie, a w pewnym sensie bardzo otwarte zadanie. Pojechałem do Meksyku z Peterem Murdochem i moją dwumiesięczną żoną Neilą, aby wziąć udział w konkurencyjnym układzie—mieliśmy dwa tygodnie, aby coś wymyślić, a jeśli tego nie zrobimy, pójdziemy do domu. Nie pomogło, jeśli chodzi o stres, że jedyne na co nas stać to Bilety w jedną stronę, żeby się tam dostać. Peter i ja pracowaliśmy 12 lub więcej godzin dziennie i całą noc dyskutowaliśmy o możliwościach w hotelu Montejo w meksykańskiej Zona Rosa., Każdej nocy biedna Neila musiała słuchać naszej paniki, gdy czas zaczął się wyczerpywać i nie uderzyliśmy w nic. Miało to miejsce w listopadzie 1966 roku, niecałe dwa lata przed igrzyskami.
To była wielka ulga, aby wreszcie wymyślić początek rozwiązania—może dwa dni przed terminem—który naprawdę był oparty na prostej geometrii. Logotyp powstał w bardzo logiczny i intuicyjny sposób., Zaczęło się, gdy zdałem sobie sprawę, że jednowierszowa geometria Pięciokątnego logo Olimpijskiego może mieć kluczowe znaczenie dla skonstruowania numeru 68, roku imprezy. Wynikająca z tego trzyliniowa struktura 68 liczb stała się typografią słowa „Meksyk” i narodziło się logo. Było to logo, które identyfikowało wydarzenie, miejsce i rok, i prawdopodobnie złamało każdą korporacyjną zasadę, czego nie robić z oryginalnym logo (
), ale faktycznie sprawiło, że pięć pierścieni stało się centralnym i genesis wszystkim, co nastąpiło później., Nie wiem, co było pierwsze, rozpoznawanie logicznych relacji w geometrii czy intuicyjne podążanie za moim nosem i odkrywanie oczywistości i po prostu pozwalanie na to.
praca bezpośrednio dla Ramíreza Vázqueza, Przewodniczącego Komitetu Organizacyjnego, była idealna, ponieważ mogłem udać się bezpośrednio do niego z pomysłem., Był architektem, wrażliwym na decyzje projektowe i genialnym organizatorem. Kiedy nasza praca zaczęła się na poważnie, byliśmy w stanie podejmować decyzje bardzo szybko, a wszystko zostało zbudowane zgodnie ze specyfiką. Lubiłem go uważać za ” dobrego dyktatora.”Gdyby nie on, nie osiągnęlibyśmy tego, co zrobiliśmy w krótkim czasie krótszym niż dwa lata. Pamiętam, jak Otl Aicher, projektant igrzysk w Monachium w 1972 roku, odwiedził nasze studio i powiedział, że w Monachium są dalej niż my. Mieliśmy wtedy 18 miesięcy, a Aicher 18 miesięcy plus 4 lata., To było przerażające, co najmniej., id=”bd07915c8e”>
I worked on the Olympic program from November 1966 to October 1968., To była ciężka praca z wieloma późnymi nocami. Pamiętam, jak jeden z dyrektorów Komitetu Olimpijskiego powiedział, że nasi partnerzy w domu stali się wdowami olimpijskimi i wdowcami. Praca była wymagająca i zawsze ekscytująca. Z biegiem czasu Neila i ja zaprzyjaźniliśmy się i zwiedzaliśmy Meksyk i było to bardzo bogate doświadczenie życiowe. Gdy zbliżała się Olimpiada, odbywały się przyjęcia w Ambasadzie i wszelkiego rodzaju imprezy towarzyskie, a my poznaliśmy ludzi, których prawdopodobnie nigdy nie miałyśmy okazji poznać. Całkowicie zakochaliśmy się w Meksyku i wyszliśmy z kilkoma wspaniałymi historiami.,
EB
kiedy spotkałem się z Twoją tożsamością w college ' u, mój pierwszy odczyt był czysto formalny, oparty na zrozumieniu 1960 Op Art, Bridget Riley, etc.- w zasadzie odczytałem to jako gest stylistyczny, który był aktywnie badany w tym czasie. Wizualne wibracje mówiły o ruchu, komunikacji, ideach, z Meksykiem w centrum i wszystkim, co stamtąd promieniuje., Dążenia do powszechnej czytelności w sposobie wyszukiwania, symbolach i oznakowaniach wskazywały na precedens Igrzysk Olimpijskich w Tokio w 1964 roku i modernistyczny program.,
LW
That makes sense, since the genesis of the radiating lines was the geometry first., Ale jak tylko podobieństwo do malarstwa Huichol przędzy stało się oczywiste, to uświadomiło nam, że naprawdę chcemy realizować grafikę, która brzmiała jak meksykańskie. Przeprowadziliśmy bardzo niewiele badań przed wyjazdem do Meksyku, więc pierwszy tydzień spędziliśmy w Muzeum Antropologii badając rodzimą sztukę ludową i starożytne obrazy, na meksykańskich rynkach rozumiejąc ich lokalny design i na ulicy robiąc zdjęcia prac lokalnych malarzy znaków., W miarę postępów mieliśmy okazję pracować z artystami Huichol, sprowadzonymi ze stanu Jalisco, i uczyć się od ich wyjątkowego poczucia koloru. W jednym przypadku wykonaliśmy kwadratowe tabliczki ze sklejki (naśladujące tradycyjną nirikę), sitodrukowaliśmy na nich logo ’68, a następnie przekazaliśmy je artystom Huichol (patrz wyżej). Artyści pokryli te szablony woskiem, do którego wepchnęli pasma kolorowej wełny, tworząc piękne kolorowe ilustracje ptaków i inne tradycyjne obrazy. Użyliśmy tych tabletek jako pomocy w rozwoju naszego programowania kolorów., Nawiązaliśmy również do starożytnych rzeźb Azteków, które mają naprawdę piękną jakość graficzną. Byłem zdumiony mocą wizualną, dowcipem i humorem w projekcie, który znalazłem we wczesnych kulturach meksykańskich. To wpłynęło na moją pracę olimpijską, pracę w Mexico City Metro i większość wszystkiego, co robiłem od tamtej pory. Ich przykłady wibrującego koloru, dominującej Sztuki Op w tym okresie i odważnej ekspresyjnej geometrii znalezionej w wielu wczesnych kulturach meksykańskich przyczyniły się do wyglądu ogólnego programu projektowego.,igcaption>wieże stoisk wystawowych, inspirowane posągami wojowników Toltec
EB
fascynuje mnie sposób, w jaki trzy różne ideologie zdają się zderzać w tym jednym systemie, z których część jest celowa z twojej strony, a część ujawnia się dopiero po fakcie, poprzez akrecję znaczenia; i sposób, w jaki ta forma, w tym przypadku abstrakcyjna forma promieniujących linii, może pomieścić to wszystko., Z jednej strony mamy modernistyczny, międzynarodowy styl, dążenie do uniwersalnej czytelności i geometrię bazową, która obejmuje Zmechanizowaną produkcję. W tym kontekście linie promieniujące przemawiają do masowej komunikacji w epoce uprzemysłowionej, idei Meksyku przekazującej się światu., Stąd, można podnieść tę uniwersalność z kulturowo specyficznych znaczników, wykorzystując tradycyjne meksykańskie motywy, starożytne i duchowe idee-symulując spójne poczucie dumy narodowej, nawet jak odzwierciedla mashup kultur, które jest współczesny Meksyk—rdzenny, kolonialny i nowoczesny Mestizo niezależne państwo—trzy grupy celebrowane przez pamiętny Plaza de las Tres Culturas., Włączenie lokalnego języka do pracy projektowej może często wydawać się ćwiczeniem utrwalającym stereotypy, ale promieniste linie opierają się temu ponownie poprzez abstrakcję, odmawiając oklepanych stereotypów. A kiedy badamy genezę poszczególnych motywów-na przykład Huichol nierika—kontekst duchowy wydaje się niemal wywrotowy. W tych mandalach modlitewnych, które są postrzegane jako portale do świata duchowego, mówi się, że promieniste linie reprezentują komunikację żywej istoty z bóstwami, panpsychiczne emanacje z wizji szamana wywołanych pejotem.,
LW
(Laughs) Well, I’ve often been accused of being on peyote, but it was something I never did.
EB
Yes, I can’t imagine the IOC responding well to a peyote-inspired identity, but honestly the druggy reference doesn’t feel incongruous to me., Wkracza do mojego kolejnego odczytu Twojej tożsamości-znaczenia, które przybrało w czasie-czyli w jaki sposób Twoja tożsamość służy jako wizualizacja czystej agitacji z 1968 roku. Po prostu trudno jest rozplątać swoją tożsamość z kontekstu tamtego roku., Psychodeliczna op-art uosabia ten szalony czas, przywodząc na myśl eksplorację percepcji poprzez sztukę i chemię, kontrkulturę, a dla mnie (jako kogoś, kto nie przeżył tego okresu i może go zrozumieć tylko jako historię) politykę: globalne zakłócenie ruchów studenckich we Francji, USA, Polsce, Czechach, Brazylii, Niemczech i oczywiście Meksyku. Ale to ja, patrząc wstecz i rzutując na Twoją pracę. Jak to było być w Meksyku podczas protestów i masakry w 1968 roku?, Jak się wtedy czułeś, pracując dla meksykańskiego rządu?
LW
Nie byłam dużo starsza od ówczesnych uczniów i bardzo się z nimi związałam. Masakra w Tlatelolco była tragedią i bardzo dobrze pamiętam ten tydzień przed rozpoczęciem igrzysk. Czułem się rozdarty między pragnieniem, aby gry nie zostały odwołane przez przemoc, a chęcią wspierania uczniów. Pracowałem dla Komitetu Olimpijskiego, co w większości bagatelizowało znaczenie przemocy., I chociaż wydawało się, że masakra jest zamiatana pod dywan na całym świecie, nie można było tego uniknąć w Mexico City, z historiami napływającymi od przyjaciół i, oczywiście, od mojej żony Neili, która widziała czołgi na ulicach. Jedno z dominujÄ … cych odczuÄ ‡ pamiÄ ™ tam byĹ 'o grozÄ ™ Ĺźe giną studenci, ale nie mieliĹ” my poczucia skali powstania w tym czasie. To było straszne codzienne doświadczenie. Nie wiedzieliśmy, czy Igrzyska zostaną przerwane, na ulicach były grenadaros, a ja martwiłem się o bezpieczeństwo mojej żony., Pamiętam świętowanie w Komitecie Olimpijskim, kiedy zdaliśmy sobie sprawę, że igrzyska będą kontynuowane, i głęboki smutek dla uczniów.
muszę powiedzieć, że czułem się brudny.
EB
protesty studenckie i nieproporcjonalna reakcja rządu zapewnia kolejny odczyt Twojej tożsamości, oparty na zrozumieniu Olimpiady jako niepowstrzymanego Behemota pokoju, który zstępuje na naród co dwa lata i żąda perfekcja., W eseju „Unstable Ground: The 1968 Mexico City Student Protests” Mary Shi pisze: „kiedy Międzynarodowy Komitet Olimpijski przyznał meksykańskiej delegacji ofertę olimpijską w 1963 roku, nie było to po prostu przyznanie Meksyku zaszczytu organizacji międzynarodowej imprezy sportowej; było to również potwierdzenie miejsca Meksyku na arenie międzynarodowej jako” nowoczesnego kraju.”Przyznanie Meksykowi udziału w Igrzyskach Olimpijskich w 1968 roku było aktem performatywnym na wielką skalę.,”Twoją graficzną tożsamość można zrozumieć jako przedłużenie tego spektaklu, otulając miasto śmiałym wizerunkiem współczesnego Meksyku, podczas gdy wielu jego mieszkańców walczyło o demontaż tego właśnie wizerunku. Shi kontynuuje: „społeczność międzynarodowa okrzyknęła Meksyk wzorem' od rewolucji do stabilności.”…Po tym, jak rozwinięty Euroamerykański świat oficjalnie uznał postępy Meksyku w potwierdzaniu jego Olimpijskiej oferty, meksykańska elita nie szczędzi kosztów, aby potwierdzić nowoczesność swojego narodu., Jak świadomie przyznali sobie Organizatorzy Olimpiady w jednym ze swoich licznych haseł, byli ” przed oczami świata.'”
Gdzie Japonii udało się cztery lata wcześniej w rzutowaniu obrazu narodu rzucającego swoją imperialną przeszłość na współczesną przyszłość, Meksyk wykonywał równie aspiracyjne ćwiczenie na nowo, ale w znacznie bardziej Hybrydowy sposób. Występ Meksyku miał być mniej czystym zerwaniem z przeszłością, a bardziej harmonijnym zwieńczeniem współczesnej tożsamości mestizaje., W ramach tej samospełniającej się przepowiedni, Wasza tożsamość Olimpijska jest mocno powiązana z dominującym głosem meksykańskiego rządu (który z kolei shi podkreśla, że starał się sprostać równie dominującemu Międzynarodowemu systemowi). Nie dziwi więc, że jedną ze strategii protestu, której używali uczniowie, było przywłaszczenie Twojej tożsamości, akty graficznego detournementu, które starały się obnażyć hipokryzję Olimpijskiego hasła: „wszystko jest możliwe dzięki pokojowi.”Jaka była twoja odpowiedź na to, że Twoja tożsamość została wykorzystana w tym celu?,
protest studentów grafika:
LW
Uczniowie obalili naszą tożsamość w tak potężny sposób. Swobodnie używali logo ’68 i dołączali je do rewolucyjnych obrazów, takich jak wizerunek policjanta jako goryla. Zerwali z naszego systemu sylwetek, a konkretnie z moich wzorów znaczków pocztowych, zamieniając obrazy sportowców na obrazy protestujących pobitych przez policję., A nawet zamienili nasze sportowe symbole na granaty, maski gazowe, bagnety, Buty i bomby. Ale najpotężniejsza wywrotka, jaką widziałem, była odpowiedzią na symbol gołębia, który stworzyliśmy, by reprezentować program kulturalny światowego Pokoju. Właściciele sklepów w całym mieście otrzymali naklejki z symbolem gołębia (
) do umieszczenia na witrynach sklepowych. Uczniowie przechodzili obok i rozpylali czerwoną plamę na białym Gołębiu i pozwalali, aby czerwona farba spływała po kalkomanii. Był to skuteczny obraz przemocy w powstaniu.,daad”>
I was lucky enough to have a bit of closure to the whole experience, when years later in 1986 I was invited back to give a design lecture at UNAM, the National Autonomous University of Mexico., Po moim wystąpieniu Rektor Szkoły wzornictwa oficjalnie wręczył mi książkę La grafika Del ' 68, zawierającą antyrządową grafikę zaprojektowaną przez studentów na potrzeby powstania. Publicznie podziękował mi za stworzenie języka graficznego dla Olimpiady, który przekształcili w plakaty protestacyjne i inne publiczne wizerunki. Sam był jednym z protestujących studentów w 1968. Nawet teraz, kiedy pamiętam ten moment, czuję się zalany emocjami—była to zaskakująco silna reakcja. To było jak oczyszczenie, kiedy dał mi tę książkę. Ponownie, „brudne” było prawdziwym uczuciem—i czułem się podnoszony.,
EB
That’s a really beautiful moment, and it seems to revolve around a revealing contradiction., Jako były protest studencki, dlaczego rektor podziękował ci za stworzenie tej samej tożsamości, którą tak ciężko pracował, aby obalić dziesiątki lat temu?
LW
to dobre pytanie i nie mam prostej odpowiedzi. W Komitecie Olimpijskim wszyscy pracowaliśmy bardzo ciężko, aby igrzyska były udane, co wydawało się bardzo ważne dla przyszłości Meksyku, niezależnie od polityki. Wierzę w Olimpiadę i myślę, że celem starożytnych igrzysk było zjednoczenie się w pokoju, złożenie broni i przyjazna rywalizacja sportowa., Nie wiem, czy to się naprawdę udało, ale i tak podoba mi się ta myśl. Ponieważ historie o zabiciu studentów stały się straszną rzeczywistością, praca dla Komitetu Olimpijskiego stała się bardzo słodko-gorzkim doświadczeniem. Mogłem odejść z Programu, kiedy zaczęliśmy zdawać sobie sprawę z rzeczywistości przemocy. To było skomplikowane miejsce, pomiędzy którym można było się znaleźć., Kiedy rektor wręczył mi książkę, zdałem sobie sprawę, że jestem niesamowicie dumny z mojej pracy dla Komitetu Olimpijskiego, a także dumny, że grafika była postrzegana jako dająca uczniom wizualne słownictwo do mówienia lub mówienia przeciwko.
EB
w przemówieniu do studentów rok po masakrze Javier Barros Sierra, dziekan UNAM, głosił „Niech żyje niezgodność!”- wzywając do odnowienia tego, co postrzegał jako autonomiczny cel Uniwersytetu: wspieranie nieporozumień w kulturze i społeczeństwie., Wezwał studentów i artystów do przyjęcia rozmów, które wydawały się nie do pogodzenia, domagania się demokratycznego protestu i działania jako folia dla tłumienia oporu przez rząd. Kuratorzy Olivier Debroise i Cuauhtémoc Medina w swojej wystawie The Age of Disgregancies ujęli trajektorię meksykańskiej sztuki końca XX wieku w kontekście proklamacji Sierra, wyrażając epokę zdefiniowaną przez świadome twórcze rozterki po 1968 roku. Ich pomysł może posłużyć jako ostateczna interpretacja Twojej tożsamości: rozbieżność., Albo, szukając spokoju, jednocześnie obejmując wibracje niezgody.
może to być rozmowa omawiająca ideę współudziału projektanta, ale sugeruje to pasywną relację między projektantem a siłami kształtującymi nasze otoczenie—uproszczony wybór między binarnym zaangażowaniem lub nie zaangażowaniem., Idea rozbieżności wydaje się bardziej pożądana i wyznaczałaby projektanta jako interpretatora znaczenia, istniejącego między sprzecznymi ideologiami, mającego za zadanie zrozumienie i zorganizowanie tych idei w dialog, a nawet ich demontaż, jeśli zajdzie taka potrzeba. Olimpiada jest ważnym przykładem czegoś, co narody, jak wyobrażone społeczności, nieustannie robią: odkrywają się na nowo poprzez zarówno aspiracyjne wynalazki, jak i dwulicową fabrykację., Pracowałeś w momencie, który został zdefiniowany przez rozbieżności, pomiędzy sprzecznymi ideami, które nie chciały się uporządkować, i myślę, że znalazłeś uczciwy sposób, aby świętować właśnie tę myśl.
LW
jako projektanci często jesteśmy proszeni o kształtowanie naszego otoczenia., Patrząc wstecz na moje doświadczenie Olimpijskie, miałem za zadanie wizualnie przedstawić Meksyk i igrzyska w odpowiedni i pozytywny sposób. Studenckie powstanie było nieoczekiwane i ciężkie. Nawet teraz, dokładna historia jest nadal uporządkowana. I nadal mam silne uczucia. Po Olimpiadzie zacząłem projektować wiele systemów wizualnych, z których kilka było w Meksyku. W tej chwili jestem bardzo podekscytowany mogąc powiedzieć, że przygotowujemy materiał na retrospektywną wystawę moich prac w MUAC, Muzeum Sztuki Współczesnej UNAM w Mexico City., To zaszczyt i przywilej móc wrócić do Meksyku, aby pokazać pracę i opowiedzieć moje historie.,e odtajnione NSA papers on the massacre
• współpraca Muzeum Tamayo i New Museum badająca zagadnienia związane z Tlatelolco jako miejscem kulturalnym
• praca badająca architekturę i design Igrzysk Olimpijskich oraz ich związek z masakrą (wymaga bezpłatnego logowania)
• artykuł wyjaśniający ramy wieku rozbieżności, wystawa o meksykańskiej sztuce współczesnej w latach 1968-1997
• post na blogu „Fragmented”: projektant Meksyku ’68 Lance Wyman on Soczi and Olympic Branding Today