luteus (Polski)

etymologia 1edit

z lūtum („trawka dyersa”)

Wymowaedit

• (Klasyczny) IPA (klucz): /ˈluː.te.us/,
• (klucz) IPA (klucz): /ˈlu.te.us/,

Przymiotnikedit

lūteus (Rodzaj żeński lūtea, nijaki lūteum); first/second-przymiotnik deklinacyjny

1. saffron yellow
2. sallow

DeclensionEdit

First / second-przymiotnik deklinacyjny.,P>

w творительном z lūteō z lūteā z lūteō z lūteīs wołacz liczby z lūtee z lūtea z lūteum z lūteī z lūteae z lūtea

etymologia 2Edit

od лютум * * („brud, błoto, glina”).,

wymowa

• (Klasyczny) IPA (klucz): /ˈlu.te.us/,
• (klucz) IPA (klucz): /ˈlu.te.us/,

Przymiotnikedit

luteus (Rodzaj żeński lutea, nijaki luteum); first/second-przymiotnik deklinacyjny

1. błoto; of clay
2. dirty

Deklensionedit

First/second-przymiotnik deklinacyjny.,836ae97558″>

• Galician: louza (or rather from lautus)
• Portuguese: louça (or rather from lautus)
• Spanish: loza (or rather from lautus)