etymologia 1edit

z lūtum („trawka dyersa”)

Wymowaedit

  • (Klasyczny) IPA (klucz): /ˈluː.te.us/,
  • (klucz) IPA (klucz): /ˈlu.te.us/,

Przymiotnikedit

lūteus (Rodzaj żeński lūtea, nijaki lūteum); first/second-przymiotnik deklinacyjny

  1. saffron yellow
  2. sallow
DeclensionEdit

First / second-przymiotnik deklinacyjny.,P>

w творительном z lūteō z lūteā z lūteō z lūteīs wołacz liczby z lūtee z lūtea z lūteum z lūteī z lūteae z lūtea

etymologia 2Edit

od лютум * * („brud, błoto, glina”).,

wymowa

  • (Klasyczny) IPA (klucz): /ˈlu.te.us/,
  • (klucz) IPA (klucz): /ˈlu.te.us/,

Przymiotnikedit

luteus (Rodzaj żeński lutea, nijaki luteum); first/second-przymiotnik deklinacyjny

  1. błoto; of clay
  2. dirty
Deklensionedit

First/second-przymiotnik deklinacyjny.,836ae97558″>

Vocative lutee lutea luteum luteī luteae lutea

DescendantsEdit
  • Galician: louza (or rather from lautus)
  • Portuguese: louça (or rather from lautus)
  • Spanish: loza (or rather from lautus)

ReferencesEdit

  • luteus in Charlton T., Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • luteus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Bracia
  • luteus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ i Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883-1887)
  • luteus in Gaffiot, Félix (1934) Ilustrowany Słownik Łacińsko-Francuski Hachette

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *