Usiądź wygodnie i zrelaksuj się. Weź w tych obrazach i zobaczyć, czy można wyczuć podstawowy wzór: przepływ pór roku, wzrost i upadek pływów w odpowiedzi na Księżyc, rozwijające się paproci dziecka, Ravi Shankar sitar raga lub „Bolero” Ravela, tworzenie i rozpuszczanie tybetańskiej mandali piasku, przepływ Surya Namaskar (Powitanie Słońca).
co te różnorodne zjawiska mają ze sobą wspólnego?, Wszystkie są vinyasami, progresywnymi sekwencjami, które rozwijają się z wrodzoną harmonią i inteligencją. „Vinyasa” pochodzi od sanskryckiego terminu nyasa, co oznacza „Miejsce”, oraz przedrostka vi, „w szczególny sposób” —jak w układzie nut w radze, schodach wzdłuż ścieżki na szczyt góry lub połączeniu jednej asany z drugą. W świecie jogi najczęściej rozumie się vinyasę jako płynną sekwencję określonych asan skoordynowanych z ruchami oddechu. Sześć serii Ashtanga Vinyasa Yogi Pattabhi Jois jest zdecydowanie najbardziej znanych i wpływowych.,
własny nauczyciel Jois, wielki mistrz Południowoindyjski Krishnamacharya, bronił podejścia vinyasa jako centralnego procesu transformacji jogi. Ale Krishnamacharya miał szerszą wizję znaczenia vinyasy niż większość zachodnich studentów zdaje sobie sprawę. Nie tylko nauczał określonych sekwencji asan, takich jak te z systemu Jois, ale także widział vinyasę jako metodę, która może być stosowana do wszystkich aspektów jogi., W naukach Krishnamacharya metoda vinyasy obejmowała ocenę potrzeb indywidualnego ucznia (lub grupy), a następnie budowanie komplementarnej, krok po kroku praktyki, aby zaspokoić te potrzeby. Poza tym Krishnamacharya podkreślał również vinyasę jako artystyczne podejście do życia, sposób zastosowania umiejętności i świadomości jogi do wszystkich rytmów i sekwencji życia, w tym opieki nad sobą, relacji, pracy i osobistej ewolucji.,
Desikachar, syn Krishnamacharyi, autor i znany nauczyciel, napisał: „Vinyasa jest, jak sądzę, jednym z najbogatszych pojęć, które wyłoniły się z jogi dla pomyślnego prowadzenia naszych działań i relacji.”W swojej książce Zdrowie, Uzdrawianie i nie tylko, daje subtelny, ale potężny przykład tego, jak jego ojciec zajmował się vinyasą nauczania jogi., Krishnamacharya, ku zdumieniu swoich prywatnych uczniów, zawsze witał ich przy bramie swojego centrum, prowadził ich przez praktykę, a następnie szanował zakończenie ich wspólnego czasu, eskortując ich z powrotem do bramy.
sposób, w jaki uczcił każdą fazę ich sesji—inicjowanie dzieła, podtrzymywanie go, a następnie budowanie do szczytu, uzupełnianie i integrowanie go—ilustruje dwie podstawowe nauki metody vinyasy: każda z tych faz ma swoje własne lekcje do przekazania, a każda opiera się na pracy poprzedniej fazy., Tak jak nie możemy zbudować domu bez odpowiedniego fundamentu, nie możemy zbudować dobrej praktyki jogi, chyba że zwrócimy uwagę na to, jak zaczynamy. I tak jak dom jest wadliwy, jeśli robotnicy nie wykończą właściwie dachu, musimy doprowadzić nasze działania do końca, aby otrzymać pełne korzyści. Vinyasa yoga wymaga, abyśmy kultywowali świadomość, która łączy każde działanie z następnym-jednym oddechem na raz.
inicjowanie działań
zastosowanie vinyasy w praktyce jogi i życiu codziennym ma wiele podobieństw nie tylko do budowy domu, ale także do żeglowania łodzią., Podobnie jak żeglarstwo, poruszanie się przez życie wymaga synchronizacji z siłami natury, która wymaga umiejętności i intuicji, umiejętności wyznaczania kursu, który zmienia się wraz z wiatrem i prądami. Jeśli chcesz żeglować, musisz wiedzieć, jak ocenić warunki pogodowe—rozmyte, spokojne, niepewne – które stale się wahają, podobnie jak nasze stany fizyczne, emocjonalne i duchowe.
nauki jogi obejmują pogląd zwany parinamavada, pogląd, że ciągła zmiana jest nieodłączną częścią życia., Dlatego też, aby postępować umiejętnie z jakimkolwiek działaniem, musimy najpierw ocenić, od czego zaczynamy dzisiaj; nie możemy zakładać, że jesteśmy zupełnie tą samą osobą, którą byliśmy wczoraj. Wszyscy jesteśmy skłonni ignorować zmieniające się warunki naszego ciała-umysłu; często zniekształcamy rzeczywistość tego, kim jesteśmy, opierając się na tym, kim powinniśmy być., Może to pojawić się na matie do jogi w dowolnej liczbie niewłaściwych wyborów: angażowanie się w ciepłą, rygorystyczną praktykę, gdy jesteśmy poruszeni lub zmęczeni; wykonywanie praktyki naprawczej, gdy jesteśmy w stagnacji; chodzenie na zaawansowane zajęcia jogi, gdy Klasa początkowa lepiej pasuje do naszego doświadczenia i umiejętności. Aby uniknąć takich niekorzystnych działań, musimy zacząć od dokładnej oceny naszego obecnego stanu.
Jakie obserwacje powinien poczynić dobry żeglarz jogi przed rozpoczęciem vinyasy?, Podobnie jak sprawdzanie łodzi, wiatru i fal przed wypłynięciem, wstępne badanie swojej istoty może stać się instynktownym rytuałem. Zadaj sobie pytanie: jaki jest mój poziom energii? Czy mam zamiar iść? Masz jakieś napięcie? Czy doświadczam jakichś fizycznych skurczów lub urazów? Czy czuję się zrównoważona i gotowa do pływania w mojej praktyce? Jaki jest Mój stan wewnętrzny? Czy jestem spokojny, poruszony, skupiony, rozproszony, emocjonalnie wrażliwy, psychicznie przeładowany, czysty i otwarty?
te pytania są istotne dla tego, jak rozpoczynamy jakiekolwiek działanie, a nie tylko naszą praktykę asany., Wybierając to, co jemy, kiedy śpimy, nasze rozmowy i nasze działania z innymi-wszystko, co robimy—musimy zrozumieć, skąd pochodzimy i wybrać działania, które rozwiązują wszelkie zaburzenia równowagi.
ucząc moich uczniów o vinyasie, oferuję im sposoby sprawdzenia ich aktualnego stanu na początku sesji. Zaproponuję również konkretne strategie rozwiązywania przeszkód, które mogą zakłócić przepływ ich praktyki. Na przykład na poziomie cielesnym uczniowie mogą wybrać praktykę bardziej uspokajającą lub taką, która zapewnia im bardziej Ożywcze otwarcie., Jeśli mają skręt w dolnej części pleców, mogą chcieć zmodyfikować pewne postawy, być może zastępując Bhujangasanę (pozę kobry) Urdhva Mukha Svanasana (pozę psa skierowaną w górę). Jeśli cierpią z powodu typowych miejskich napięć w szyi i ramionach, mogą użyć małej serii odcinków-mini-vinyasa, można powiedzieć—aby zachęcić do zmiękczenia i uwolnienia. Na poziomie bardziej wewnętrznym, pobudzeni uczniowie mogą skupić się na uwolnieniu napięcia poprzez rozluźnienie twarzy i oddechu; jeśli ich energia jest bardziej ospała i rozproszona, mogą skupić się na swoim drishti lub spojrzeniu, aby zwiększyć swoją koncentrację.,
ten sam wgląd, którego używamy na matie do jogi, można zastosować do sposobu, w jaki inicjujemy działania w innym miejscu naszego życia. Czujesz niepokój w drodze na wielkie spotkanie? Jedź wolniej i słuchaj uspokajającej muzyki, aby upewnić się, że ta nierównowaga nie przeniesie się na spotkanie. Takie dostosowania nie wykazują niechęci do zaakceptowania tego, co jest lub kompulsywnej próby naprawienia wszystkiego, dopóki nie będzie to właściwe. Są raczej dowodem głębokiej świadomości i właściwej reakcji na rzeczywistość., Jogi żeglarz przyjmuje zmieniające się wiatry i prąd oraz wyzwanie, jakim jest ustawienie kursu w harmonii z odpływem i przepływem natury.
podtrzymywanie mocy
Po prawidłowej ocenie warunków i rozpoczęciu działania możesz skupić się na następnej fazie vinyasy: budowaniu swojej mocy, zdolności do danego działania. Moc to zdolność żeglarza do szarpania się z wiatrem, zdolność muzyka do podtrzymywania wznoszenia się i opadania melodii, zdolność jogina do pogłębiania wchłaniania w medytacji.,
metoda vinyasa ma wiele nauk do zaoferowania o tym, jak budować i podtrzymywać naszą zdolność do działania, zarówno na macie, jak i poza nią. Jedną z podstawowych nauk jest wyrównywanie i inicjowanie działania z naszego oddechu-naszej siły życiowej – jako sposobu otwarcia się na naturalny przepływ i moc prany, energii, która podtrzymuje nas wszystkich na poziomie komórkowym. Tak więc w praktyce vinyasa jogi, ekspansywne działania są inicjowane przez wdychanie, skurczowe działania z wydechem.,
poświęć kilka minut na zbadanie tego, jak to jest: podczas wdechu podnieś ręce nad głowę (rozszerzenie); podczas wydechu opuść ramiona (skurcz). Teraz spróbuj tak: zacznij podnosić ramiona podczas wydechu i wdech, gdy opuszczasz ramiona. Są szanse, że pierwsza metoda wydawała się intuicyjnie właściwa i naturalna, podczas gdy druga wydawała się kontrastująca i subtelnie ” wyłączona.”
to intuicyjne uczucie bycia „off” jest wrodzonym sygnałem, który pomaga nam nauczyć się podtrzymywać działanie poprzez harmonizację z przepływem natury., Tak jak zwisający żagiel mówi marynarzowi, aby halsował i dostosowywał się do energii wiatru, spadek naszej energii psychicznej lub fizycznej w działaniu jest znakiem, że musimy zmienić nasz kurs. W asanie, gdy wysiłek mięśniowy pozy tworzy napięcie, często jest to sygnał, że nie polegamy na wsparciu naszego oddechu. Kiedy nauczymy się podtrzymywać siłę i pęd oddechu, rezultat jest jak uczucie żeglowania na wietrze—bez wysiłku.,
aby zbudować prawdziwą zmianę w zdolności ucznia do działania, Krishnamacharya użył metody, którą nazwał vinyasa krama („krama” oznacza „etapy”). Ten krok po kroku proces obejmuje wiedzę o tym, jak jeden buduje, w stopniowych etapach, w kierunku „szczyt” w sesji praktyki. Ten postęp może obejmować takie elementy, jak używanie asan o coraz większej złożoności i wyzwaniach lub stopniowe budowanie zdolności oddechowej.
Vinyasa krama jest również sztuką poznawania, kiedy zintegrowałeś pracę pewnego etapu praktyki i jesteś gotowy, aby przejść dalej., Często widzę, że uczniowie ignorują znaczenie tej krok po kroku integracji. Z jednej strony, niektórzy uczniowie mają tendencję do przeskakiwania do bardziej wymagających pozycji, takich jak Pincha Mayurasana (równowaga przedramienia), zanim rozwiną niezbędną siłę i elastyczność w mniej wymagających pozycjach, takich jak Adho Mukha Svanasana (pies skierowany w dół), Sirsasana (Headstand), Adho Mukha Vrksasana (Handstand) i inne, łatwiejsze równowagi ramion. Wynik: walczą o utrzymanie się, stają się sfrustrowani i prawdopodobnie ranni., Uczniowie tego typu-A powinni pamiętać, że szczep jest zawsze znakiem, że integracja poprzedniego krama jeszcze nie nastąpiła.
z drugiej strony, niektórzy uczniowie mogą zatłoczyć się wokół komfortu początkowego etapu i stać się stagnacją; często stają się całkowicie pobudzeni, gdy dana zachęta do otwarcia się na nowy etap, który spisali jako wykraczający poza ich możliwości.
Sztuka dopełnienia
wszyscy jesteśmy lepsi w jakiejś części cyklu vinyasa niż inni. Uwielbiam inicjować działania i katalizować zmiany, ale muszę świadomie kultywować fazę dopełnienia., Jak wyjaśnia to Desikachar, ” nie wystarczy wspiąć się na drzewo; my też musimy być w stanie zejść. W praktyce asany i gdzie indziej w życiu często wymaga to, abyśmy wiedzieli, jak podążać za jednym działaniem i równoważyć je z innym. W metodzie vinyasa jest to znane jako pratikriyasana, „kompensacja” lub dosłownie przeciwstawienie-Sztuka uzupełniania i uzupełniania działania w celu stworzenia integracji. Czy możesz sobie wyobrazić Robienie asan bez Savasany (pozy zwłok), aby zakończyć swoją praktykę?, W vinyasie, to, w jaki sposób wykonujemy działanie, a następnie dokonujemy przejścia do następnego, jest bardzo ważne w określaniu, czy otrzymamy całą korzyść działania. Obecnie zapraszam moich uczniów do ukończenia zajęć, odwołując się do jakości jogi w kolejnych ruchach ich życia—jak chodzą, jeżdżą i rozmawiają z ludźmi po opuszczeniu studia.
ścieżki transformacji
ważne jest, aby pamiętać, że vinyasa nie jest zwykłą sekwencją działań: jest taka, która budzi i podtrzymuje świadomość., W ten sposób vinyasa łączy się z medytacyjną praktyką nyasy w ramach tradycji jogi tantrycznej. W praktyce nyasa, która ma na celu obudzenie naszej wrodzonej Boskiej energii, praktykujący przynoszą świadomość do różnych części ciała, a następnie, poprzez mantrę i wizualizację, budzą wewnętrzne ścieżki, aby shakti (boska siła) przepływała przez całe pole ich istnienia. Kiedy wprowadzamy techniki vinyasy do naszego życia, otwieramy podobne ścieżki transformacji, wewnętrzne i zewnętrzne-krok po kroku i oddech po oddechu.