Abstrakt
Pip: Zimbabwe jest krajem płaskowyżu o powierzchni 151 000 mil kwadratowych, podzielonym na 8 prowincji, w południowo-wschodniej Afryce, graniczącym z RPA, Botswaną, Zambią i Mozambikiem. Jego populacja składa się z 8,8 miliona czarnych, podzielonych między Shona-mówiących Mashona (80%) i sindebele-mówiących Matabele (19%), 100,000 białych, 20,000 kolorowych i 10,000 Azjatów. Wielu czarnych to chrześcijanie., Ponad 1/2 białych migrowało do Zimbabwe po ii Wojnie Światowej w tempie około 1000 rocznie do połowy 1970 roku; od tego czasu 12,000 białych opuściło kraj. Językiem urzędowym jest angielski, a edukacja jest bezpłatna. Większość afrykańskich dzieci w wieku 5-19 lat uczęszcza do szkoły, a umiejętność czytania i pisania wynosi od 40% do 50%. Uniwersytet Zimbabwe znajduje się w Harare, stolicy, i istnieje kilka instytutów technicznych i szkół nauczycielskich., Zimbabwe było zamieszkane od epoki kamienia, a dowody wysokiej rdzennej cywilizacji pozostały w „wielkich ruinach Zimbabwe” w pobliżu Masvingo. Obecna czarna populacja pochodzi z późniejszych migracji ludów Bantu z Afryki Środkowej. Cecil Rhodes otrzymał koncesje na prawa mineralne w tym rejonie w 1888 roku, a terytorium administrowane przez Brytyjską Kompanię południowoafrykańską nazwano Rodezją. Rodezja Południowa stała się samodzielną jednostką w ramach Imperium Brytyjskiego w 1913 roku., W 1953 r. Rodezja Południowa została przyłączona do brytyjskich protektoratów Rodezji Północnej i Nyasaland w Federacji Środkowoafrykańskiej, ale ta rozwiązała się w 1963 r., A Rodezja Północna i Nyasaland stały się niezależne jako Zambia I Malawi w 1964 r. Niepodległość Rodezji została wstrzymana, ponieważ Premier Ian Smith odmówił udzielenia Wielkiej Brytanii gwarancji, że kraj przejdzie w kierunku rządów większościowych. W 1965 Smith wydał jednostronną deklarację niepodległości (UDI) od Wielkiej Brytanii. W 1966 roku Rada Bezpieczeństwa ONZ nałożyła na Rodezję obowiązkowe sankcje gospodarcze., W Rodezji główne afrykańskie grupy nacjonalistyczne-Afrykański Związek Ludowy Zimbabwe (ZAPU) i afrykański Związek Narodowy Zimbabwe (ZANU) zjednoczyły się w „Front Patriotyczny” I rozpoczęły walkę partyzancką przeciwko mniejszościowemu rządowi. Ostatecznie w 1979 r. Rodezja powróciła na krótko do statusu kolonialnego, w tym czasie powstała nowa konstytucja, wprowadzająca w życie zasadę większości, Rada Bezpieczeństwa ONZ odwołała sankcje gospodarcze i odbyły się wybory. Robert Mugabe, lider zwycięskiej partii ZANU, został poproszony o utworzenie pierwszego rządu Zimbabwe., Rząd brytyjski formalnie przyznał Zimbabwe niepodległość 18 kwietnia 1980 roku. Nowy rząd miał składać się z Prezydenta (Mr. Mugabe), wybieranego w powszechnych wyborach, oraz dwuizbowego parlamentu. Zimbabwe prowadzi politykę pojednania narodowego w kraju i „aktywnej niewspółosiowości” za granicą. W 1982 roku Zimbabwe zostało wybrane przez Organizację Jedności Afrykańskiej na jedno z niepermanentnych miejsc w Radzie Bezpieczeństwa ONZ, a w 1986 roku Zimbabwe było miejscem spotkania Nonaligned Movement summit, a Mr. Mugabe został przewodniczącym tej organizacji., Lata sankcji, wojny partyzanckiej i białej emigracji, połączone z kryzysem walutowym (Zimbabwe dillar = US$.60), a susza z 1987 roku odcisnęła swoje piętno na gospodarce Zimbabwe. Produkt krajowy brutto spadł w latach 1974-1979, chociaż do 1986 roku wynosił 4,7 miliarda dolarów, a dochód na mieszkańca 275 dolarów. Zimbabwe jest bogate w zasoby naturalne, zwłaszcza węgiel i chrom, a przemysł, który stanowi 69% produktu krajowego brutto, został zmuszony przez sankcje do dywersyfikacji. Bogate złoża węgla sprawiają, że kraj jest mniej uzależniony od importowanej ropy naftowej jako źródła energii., Rolnictwo, które stanowi 15% produktu krajowego brutto, jest podstawą gospodarki, z kukurydzą jako największą uprawę i tytoń jako największą uprawę eksportową; oba ucierpiały w wyniku suszy w 1987 roku. Kolejnym drenażem w gospodarce były pieniądze przeznaczone na szkolenie i wyposażenie Sił Zbrojnych. (Streszczenie okrojone)