rutynowe pytanie od lekarza o miesiączkę ustawił Kenijan Julian Peter, teraz 29, w dół ścieżki, która doprowadziła ją do odkrycia, że urodziła się bez macicy, szyjki macicy lub pochwy. Przez dwanaście lat dzieliła się swoją historią z Anne Ngugi z BBC.,
urodziłam się z chorobą zwaną zespołem Mayera-Rokitansky ' ego-küstera-Hausera (MRKH), w której nie masz macicy ani pochwy, a także możesz mieć tylko jedną nerkę.
Kobieta, która ma MRKH, nigdy nie może dostać miesiączki.
nie mam macicy, więc nigdy nie miałam miesiączki. To jest normalne, że wiem, nie czuję się źle z tego powodu.
ludzie mają różne uczucia co do tego, kim jestem.
’mogą mówić, co chcą'
ktoś mi powiedział, że powinienem iść gdzieś, gdzie się modlić.,
inna osoba powiedziała, że ponieważ pochodzę z Ukambani, moja babcia miała z tym coś wspólnego.
mogą mówić, co chcą, ale ważne jest, jak to odbieram. Gdybym ich słuchał, to zacząłoby na mnie wpływać i zacząłbym myśleć, że to, co mówią, jest prawdą.
odkryłam, że mam syndrom, gdy byłam 17-letnią uczennicą szkoły.
pojechałam do szpitala, bo miałam problem z opuchniętymi nogami. Pierwszą rzeczą, o którą zapytał mnie lekarz, było to, kiedy ostatnio miałam okres. Nigdy go nie miałem.,
zrobili skanowanie. Pierwszy obraz wskazywał, że mój układ rozrodczy był zamknięty od zewnątrz.
przeszedłem operację jej otwarcia, która się nie powiodła.
miałem kolejny skan, który wykazał, że nie mam macicy ani pochwy.wtedy zdiagnozowano u mnie MRKH.
płakałam pierwszego, drugiego i trzeciego dnia, ale potem ruszyłam dalej. Miałem tylko 17 lat i byłem dość mały, więc moim priorytetem był powrót do szkoły.,
byłam w szpitalu z matką, moim jedynym rodzicem.diagnoza zaszokowała ją. Myślę, że jako rodzic były pytania, które musiała sobie zadać, w zasadzie zastanawiała się, czy zrobiła coś złego.
’nie chciałem operacji'
ponieważ studiowałem biologię, zrozumiałem, co powiedział lekarz za pierwszym razem.
powiedziałem jej, że w tym momencie nie chcę przechodzić przez operację, ponieważ chcę wrócić do szkoły, aby ukończyć edukację.
dziesięć lat później wróciłem do szpitala i miałem udaną operację.,
Typ MRKH, który miałem na myśli, że nie mam pochwy, macicy i mam tylko jedną nerkę. Mój kanał pochwowy nie był tam i musiał zostać utworzony.
moje życie jest normalne, bo MRKH nie ingeruje w to, jak chcę żyć. Ale dla niektórych jest to emocjonalnie niepokojące i ludzie mogą potrzebować udać się do psychologa, aby zaakceptować warunek.
kiedy zdasz sobie sprawę z konsekwencji choroby, którą masz, musisz zapomnieć o porodzie dzieci.
zespół MRKH., Mayer-Rokitansky-Küster-Hauser ,,,,, Źródło: Źródło: NHS, obraz: Znak zapytania
miałem cztery skany i nie znaleziono jajników, więc nawet pobieranie jaj do in vitro nie można zrobić.
musisz zaakceptować to, kim jesteś. Ale zrozumienie, że nie jesteś jak inne kobiety jest trudne, potrzebujesz kogoś, z kim możesz porozmawiać.
spotkałem tu w Kenii Wiele osób z tą chorobą i dzielimy się naszymi doświadczeniami. Zaakceptowałam swój stan wcześnie i zaakceptowałam siebie, więc nic mi nie jest.,
tłumacząc partnerowi
jestem w związku. Ale nie pozwalam, by sprawy posunęły się za daleko, zanim usiądę z nimi i powiem im o moim stanie.
Jeśli chcą to zaakceptować, zaakceptują to. Ale ludzie to tylko ludzie.
duży odsetek osób, o których mówiłem, odszedł. Inni oskarżają mnie o kłamstwo, myślą, że mówię to, by ich przegonić.
w tej chwili nie jestem w związku, ale to wszystko przez Boga.,
Jeśli chodzi o seks, miałam operację rekonstrukcji kanału pochwy w 2018 roku, więc jest to nieco ponad rok później i nie jestem gotowa na seks.
Gdybyśmy chcieli mieć dzieci, moglibyśmy adoptować.
Zajęło mi co najmniej 10 lat, aby zdecydować się podzielić moją historię z publicznością.
są ludzie, którzy nie rozumieją czym jest MRKH i chcę podnieść świadomość.,
przede wszystkim radzę rodzicom, którzy mają dzieci z takim warunkiem, aby nie akceptowali operacji, gdy twoje dziecko jest małe.
niech się stanie po tym, jak dorosną, kiedy zrozumieją, ponieważ procedura jest skomplikowana i długa.
Porady dla rodziców
to bolesne i dziecko może nie zrozumieć, co się dzieje.,
jako rodzic, również zrobić badania, tak, że gdy twoja córka dowie się o stanie, jesteś gotowy, aby pomóc w walce ze stygmatem, że staną twarzą.
mam grupę wsparcia i słyszałem od ludzi z różnego rodzaju wyzwaniami.
są tacy, którzy są małżeństwem, a ich teściowie domagają się dzieci. Jest jedna kobieta, której teściowie powiedzieli, że jest mężczyzną.
więc słuchamy i zachęcamy. Ważne jest, aby pomagać sobie nawzajem, ponieważ ta podróż może być trudna.,
możesz obejrzeć: