Tło: zator tętnicy płucnej stanowi duży skrzep i ryzyko nagłego zapaści hemodynamicznej. Jednak prezentacja kliniczna i wyniki różnią się znacznie., Na podstawie wyników prawej dysfunkcji serca na echokardiogramach, tomografii komputerowej angiografii lub podwyższeniu enzymów sercowych, niektórzy twierdzą, że stosowanie trombolityków lub trombektomii cewnika nawet u pacjentów hemodynamicznie stabilnych.
Objective: to investigation the outcomes and management of patients with saddle pulmonary embolism, including radiographic appearance (estimate of skrzep burden) and echocardiographic features.
interwencje: brak.,
pomiary i główne wyniki: badanie to jest retrospektywną oceną wszystkich pacjentów z tomografią komputerową dodatnią na zatorowość płucną od 1 czerwca 2004 r.do 28 lutego 2009 r. Dwóch radiologów wybrało osoby z zatorowością płucną i oceniło wynik obciążenia skrzepu. Informacje kliniczne, echokardiografia, leczenie i wyniki tych pacjentów zostały wyodrębnione poprzez przegląd wykresu. Zator tętnicy płucnej stwierdzono u 37 Z 680 pacjentów (5,4%, 95% przedział ufności 4% do 7%) z udokumentowaną zatorowością płucną na podstawie tomografii komputerowej angiografii., U pacjentów z zatorowością płucną osiową mediana wieku wynosiła 60 lat, a 41% stanowili mężczyźni. Głównymi chorobami współistniejącymi były choroby neurologiczne (24%), niedawne operacje chirurgiczne (24%) i nowotwory złośliwe (22%). Przemijające niedociśnienie tętnicze wystąpiło u 14%, a utrzymujący się wstrząs u 8%. Jeden pacjent wymagał wentylacji mechanicznej. Echokardiografię wykonano u 27 pacjentów (73%). Powiększenie i dysfunkcja prawej komory serca stwierdzono u 78%, a podwyższone ciśnienie skurczowe tętnicy płucnej u 67%. Tomografia komputerowa angiografia wykazała wysokie obciążenie skrzepu tętnicy płucnej mediany 31 punktów., Średni stosunek średnicy prawej komory do lewej komory wynosił 1,39. Filtry żyły głównej dolnej umieszczono w 46%. Heparynę niefrakcjonowaną podawano u 33 (87%), a leki trombolityczne U 4 (11%). Średni czas pobytu w szpitalu wynosił 9 dni. Dwóch z 37 pacjentów z zatorowością płucną (5,4%) zmarło w szpitalu (95% przedział ufności 0,7% do 18%).
wnioski: większość pacjentów z zatorowością płucną osiodłaną stwierdzoną w angiografii tomografii komputerowej odpowiedziała na standardowe leczenie zatoru płucnego niefrakcjonowaną heparyną., Mimo złowieszczego wyglądu, większość pacjentów z zatorowością płucną jest hemodynamicznie stabilna i nie wymaga leczenia trombolitycznego ani innych interwencji.