rządy często naruszają prawo do wolności zgromadzeń jako metodę tłumienia sprzeciwu i głosów krytycznych. Prawo do pokojowego protestu jest w istocie podstawowym elementem prawa do pokojowego gromadzenia się. Jednak w wielu okolicznościach pokojowe protesty są przedmiotem aresztowań, przemocy, gróźb lub zastraszania.,
w niektórych przypadkach przepisy prawne kryminalizują organizatorów i uczestników pokojowych zgromadzeń, a w innych przypadkach interpretacje prawa mogą być manipulowane w celu legitymizacji aresztowania pokojowych protestujących. Techniki zastraszania, takie jak te, często wywołują kulturę autocenzury.
naruszenia prawa do wolności zgromadzeń mają zatem poważne konsekwencje dla społeczeństwa, ponieważ zaprzeczają otwartemu i pluralistycznemu dialogowi i represjonują jeden z podstawowych środków społeczeństwa obywatelskiego w celu zakwestionowania władzy.,
ponadto coraz więcej państw próbuje blokować media społecznościowe i narzędzia komunikacji, utrudniając organizację protestów. Takie ograniczenia nie powinny być dozwolone.
państwa muszą powstrzymać się od wykorzystywania pretensji do nadużywania prawa do protestu, na przykład poprzez nadużywanie środków antyterrorystycznych lub środków bezpieczeństwa narodowego. Powinny one raczej ułatwiać dostęp do przestrzeni publicznej i zapewnić sprawne organizowanie protestów, bez nadmiernego wykorzystywania przemocy przez funkcjonariuszy organów ścigania.,
ramy prawne krajów muszą zawierać skuteczne, jasne i rozsądne przepisy dotyczące prawa do protestu; ograniczenia powinny być ostatecznością. Prawo do protestu polega na uznawaniu i ochronie praw, które obejmują wolność wypowiedzi i opinii, zrzeszania się i pokojowych zgromadzeń.