Wisznu

Wisznu jest jednym z najważniejszych bogów w hinduskim Panteonie i wraz z Brahmą i Śiwą uważany jest za członka Trójcy Świętej (trimurti) hinduizmu. Jest najważniejszym Bogiem Vaishnaizmu, największej sekty hinduistycznej. W rzeczywistości, aby zilustrować wyższy status Wisznu, Brahma jest w niektórych relacjach uważany za zrodzony z kwiatu lotosu, który wyrósł z marynarki Wisznu., Złożony charakter, Vishnu jest obrońcą i opiekunem ludzi( Narayana), chroni porządek rzeczy (dharma) i, gdy jest to konieczne, pojawia się na ziemi w różnych wcieleniach lub awatarach, aby walczyć z demonami i zaciekłymi stworzeniami, a tym samym utrzymać Kosmiczną harmonię.

Wisznu był żonaty z Lakszmi (boginią szczęścia), Sarawati (boginią mądrości) i Gangą (boginią, która jest personifikacją rzeki Ganges). Nie mogąc jednak żyć z kłótniami między trzema żonami, Wisznu wysłał w końcu Gangę do Śiwy, a Sarawati do Brahmy., W niektórych relacjach drugą żoną Wisznu jest Bhumi-Devi (bogini Ziemi). Uważa się, że mieszka w mieście Vaikuntha na Mt. Meru, gdzie wszystko jest wykonane z lśniącego złota i bajecznych klejnotów i gdzie są jeziora olśniewające kwiatami lotosu.

Vishnu ma dziesięć awatarów lub przejawów świata, czyli ludzi, zwierząt lub mieszankę obu., Jest Buddą, bohaterami: Krishna, Rama i Parashurama, Nara-Simha lub Narasimba( człowiek-lew), Vamana( Karzeł), Matsya (ryba), Kurma (żółw), Varaha (dzik) i wreszcie będzie Kalki, który pojawi się, gdy świat się skończy, na białym koniu i zwiastuje początek nowego złotego wieku.

jak każdy większy Bóg, Wisznu jest zaangażowany w szereg kolorowych opowieści, które ilustrują jego cnoty jako obrońcę kosmicznego porządku., Jako Varaha, gigantyczny dzik, pokonał gigantycznego Daityę po tym, jak Hiranyaksha złośliwie zabrał ziemię (Bhumi-devi) na dno morza. Niesamowita walka między nimi trwała przez tysiąc lat, ale Vishnu zwyciężył i ostatecznie podniósł Ziemię z wodnistych głębin, niosąc ją na swoim kłosie.

w Baghavata-Purana, zbiorze opowieści Vaishnavite, Wisznu przypisuje się również podarowanie wszystkim innym bogom daru nieśmiertelności., Historia mówi, że bogowie chcieli ubić ocean mleka, aby stworzyć nektar (amrita), który dał pijącemu życie wieczne. Aby wymieszać ocean postanowili użyć Świętej Góry. Mandara z olbrzymim wężem Vasuki (lub Ananta) jako przewrotną liną; jeden koniec do ciągnięcia przez demony, a drugi przez bogów. Jednak żadna grupa nie mogła znieść takiego ciężaru i wezwała Wisznu, aby go trzymał. Zrobił to w postaci Kurmy, olbrzymiego żółwia, podtrzymującego górę na swojej skorupie., Nektar został stworzony z spienionego morza, ale demony, wierne charakterowi, próbowały z nim uciec. Na szczęście Wisznu wstawił się w postaci pięknej Maji (uosobienie Iluzji) i odpowiednio rozproszone demony zrzekły się nektaru, który Vishnu łaskawie dał bogom, umożliwiając im możliwość nieśmiertelności.,

Vishnu pojawia się jako inny awatar w postaci ryby Matsya. Manu, mędrzec i syn Vivsavat-Sun, mył się pewnego dnia w rzece, kiedy mała ryba nagle wskoczyła mu do ręki. Zamierzając wrzucić rybę z powrotem do wody, został powstrzymany przez błagania ryby, która bała się potworów, które mogą go zjeść., Manu trzymał więc rybę w małej misce, ale przez noc ryba urosła i musiała zostać przeniesiona do słoika. Ryba wciąż rosła, więc Manu wrzucił ją do jeziora. Jednak ryby nadal rosły i osiągały tak ogromne rozmiary, że Manu był zmuszony wrzucić je do morza. Ryba następnie przepowiedziała, że w ciągu siedmiu dni nastąpi wielka powódź, ale Manu nie miał się martwić o tę katastrofę, ponieważ ryba wysłałaby mu dużą łódź, aby mógł uciec bez szwanku., Ryba poleciła Manu napełnić Łódź parami wszystkich stworzeń świata i nasionami wszystkich roślin, a podczas potopu związać łódź z rybą za pomocą gigantycznego węża-Vasuki. Po pewnym czasie, tak jak ryba przewidziała, ocean powoli i nieubłaganie podniósł się i zalał świat. Vishnu pojawił się na scenie jako gigantyczna ryba, tym razem ze złotymi łuskami i pojedynczym rogiem, niosąca obiecany statek dla Manu. Mędrzec szybko wsiadł ze swoją ogromną kolekcją zwierząt i tak, przetrwając Potop, stał się założycielem rasy ludzkiej.,

wszystkie trzy wspomniane wcześniej awatary Wisznu pojawiły się w pierwszym etapie tworzenia cyklu kalpa – czyli światowego, którego każdy oddech Boga jest jednym cyklem. Kolejny etap wiązał się z walką z demonami o kontrolę nad światem. Tutaj Vishnu pojawił się zarówno jako bohater Rama, który miał wiele przygód walcząc z rakshasami, jak i jako mnich władający toporem, Parasurama, który walczył z kshatriyami.,

jednym z bardziej znanych epizodów z udziałem Boga w tej drugiej fazie świata jest legenda o trzech krokach. W walce między bogami i gigantami o kontrolę nad światem, Ci ostatni zdobywali przewagę. Jednak Wisznu został namówiony przez bogów, aby przerwał swoje medytacje i skonfrontował się z wielkim wojownikiem Bali, co uczynił pod postacią krasnoludzkiego Brahmana (lub kapłana) zwanego Vamana., Wisznu zaproponował kompromis: gdyby walki ustały, bogowie zadowoliliby się małym terytorium, które obejmowałyby trzy kroki Vamany, a giganci mogliby przejąć resztę wszechświata. Patrząc na małe nóżki karła, wydawało się to dobrą okazją i tak Bali zgodził się. Karzeł był oczywiście wielkim Bogiem i pierwszym krokiem oczyścił niebo, drugim ziemię, a ostatnim krokiem zaświaty, nie pozostawiając nic biednym olbrzymom. Z tego powodu Wisznu jest często nazywany Trivikrama, co oznacza „trzech kroków”., Historia może również przedstawiać trzy ruchy słońca: wschód, Zenit i zachód. Z pewnością Wisznu był związany ze słońcem, jak sugeruje jedna z jego innych nazw-Surya Narayana.

jako ostrzeżenie dla niewierzących, Wisznu pojawił się jako człowiek-lew Nara-Simha, kiedy Hiranya-Kasipu (Król Asur lub demonów) nie tylko bezbożnie wzywał ludzi do czczenia go jako Boga, ale także głupio wyzwał Wisznu, aby pokazał się tam i wtedy, Czy Bóg naprawdę był wszechobecny., Oto Wisznu natychmiast wyskoczył z pobliskiej kolumny i, w postaci okrutnego lwa, rozerwał niewierzącego na kawałki pazurami i zrobił przerażający naszyjnik z jego wnętrzności. Przekonujące dowody na niebezpieczeństwo bezbożności.,

w trzeciej fazie kalpy Wisznu pojawił się jako Budda i Kryszna, obie ważne postaci same w sobie., Kryszna, czyli „Czarny Książę”, był hodowany w lasach przez pasterzy po tym, jak jego matka, Devaki, obawiała się o bezpieczeństwo swojego ósmego dziecka po tym, jak jego wuj Kamsa otrzymał przepowiednię, że zostanie zabity przez swojego ósmego siostrzeńca. Wychowany przez pasterza Nandę i jego żonę, Młody Kryszna już pokazał swoje boskie zdolności, wykonując cudowne wyczyny siły, a także zabił wiele demonów i potworów. Był, być może nic dziwnego, również wielce podziwiany przez panie z lasu., Jednak ta idylliczna egzystencja dobiegła nagłego końca, gdy jego matka przeklęła swojego syna za to, że nie interweniował w wielkiej bitwie między walczącymi rodzinami Kurusów i Pandusów (chociaż Kryszna był w rzeczywistości obecny w bitwie pod Kurukszetrą w postaci woźnicy księcia Arjuny, jak powiedziano w Bhagavad-Gita). W rezultacie pewnego dnia, podczas spokojnego medytowania, został uderzony przez krnąbrną strzałę od nieszczęsnego myśliwego i niestety strzała trafiła w jego jedyny słaby punkt – piętę. Mówiono, że aby zaznaczyć tak smutny koniec tak popularnej postaci, nawet samo słońce umarło razem z nim.,

w sztuce hinduistycznej Wisznu jest różnie przedstawiany w zależności od konkretnych kultur – indyjskiej, kambodżańskiej, jawajskiej itp. najczęściej jednak przedstawiany jest w Kolorze Niebieskim, a czasem ujeżdża Garudę, gigantycznego pół-człowieka, pół-ptaka, który pożera węże. Czasami śpi na wielkim wężu Sesha( lub Ananta), którego siedem głów tworzy baldachim nad Bogiem. Jego bronią jest Sudarsanacakra lub discus (czakra), być może reprezentujący jego związek ze słońcem, ale także, z tysiącem szprych, symbol koła czasu., Często trzyma różne inne przedmioty w swoich (zazwyczaj) czterech rękach, takie jak trąbka muszli, która brzmi stworzenie, maczuga (gada) lub miecz, który reprezentuje siłę, i Lotos, reprezentujący wolność i piękno życia.