Western Civilization

Niccolò Machiavelli (ur. 3 Maja 1469, zm. 21 czerwca 1527)–Włoski historyk renesansu, polityk, dyplomata, filozof, humanista i pisarz. Był często nazywany założycielem nowoczesnej nauki politycznej. Przez wiele lat był wysokim urzędnikiem w Republice florenckiej, zajmując się sprawami dyplomatycznymi i wojskowymi. Pisał także komedie, pieśni karnawałowe i poezję. Jego osobista korespondencja jest znana w języku włoskim., Był sekretarzem drugiej Kancelarii Republiki Florencji w latach 1498-1512, gdy Medyceusze byli poza władzą. Jego najsłynniejsze dzieło, Książę (Il Principe), powstało w 1513 roku.

„Machiavellianizm” jest powszechnie używanym negatywnym terminem charakteryzującym pozbawionych skrupułów polityków z rodzaju Machiavellego opisanego najbardziej w Księciu. Machiavelli opisał niemoralne zachowania, takie jak nieuczciwość i zabijanie niewinnych, jako normalne i skuteczne w Polityce. Wydawał się nawet popierać ją w niektórych sytuacjach., Sama książka zyskała rozgłos, gdy niektórzy czytelnicy twierdzili, że autor nauczał zła i dostarczał ” złe zalecenia tyranom, aby pomóc im utrzymać ich władzę.”Termin” Machiavellian ” jest często kojarzony z politycznym oszustwem, dewiacją i realpolitik. Z drugiej strony wielu komentatorów, takich jak Baruch Spinoza, Jean-Jacques Rousseau i Denis Diderot, twierdziło, że Machiavelli był faktycznie republikaninem, nawet pisząc księcia, a jego pisma były inspiracją dla zwolenników oświecenia nowoczesnej Demokratycznej filozofii politycznej.,

Książę

najbardziej znana książka Machiavellego, Książę, zawiera kilka Maksymów dotyczących polityki. Zamiast bardziej tradycyjnej grupy docelowej dziedzicznego księcia, koncentruje się na możliwości ” nowego księcia.,”Aby zachować władzę, dziedziczny książę musi starannie wyważyć interesy różnych instytucji, do których ludzie są przyzwyczajeni. Natomiast nowy książę ma trudniejsze zadanie w rządzeniu: musi najpierw ustabilizować swoją nowo odkrytą władzę, aby zbudować trwałą strukturę polityczną. Machiavelli sugeruje, że społeczne korzyści płynące ze stabilności i bezpieczeństwa można osiągnąć w obliczu korupcji moralnej. Machiavelli uważał, że przywódca musi rozumieć moralność publiczną i prywatną jako dwie różne rzeczy, aby dobrze rządzić., W rezultacie władca musi troszczyć się nie tylko o reputację, ale także musi być pozytywnie skłonny do działania niemoralnego we właściwych momentach.

jako teoretyk polityki, Machiavelli podkreślał okazjonalną potrzebę metodycznego wykonywania brutalnej siły lub oszustwa, w tym eksterminacji całych rodzin szlacheckich, aby zapobiec ewentualnym wyzwaniom do władzy księcia. Twierdził, że przemoc może być konieczna dla skutecznej stabilizacji władzy i wprowadzenia nowych instytucji prawnych., Ponadto uważał, że siła może być używana do eliminowania politycznych rywali, zmuszania opornych ludności i oczyszczania społeczności z innych ludzi o silnym charakterze, którzy nieuchronnie będą próbowali zastąpić władcę. Machiavelli stał się niesławny z powodu takich porad politycznych, zapewniając, że zostanie zapamiętany w historii poprzez przymiotnik „Machiavellian.”

Książę jest niekiedy uważany za jedno z pierwszych dzieł współczesnej filozofii, zwłaszcza współczesnej filozofii politycznej, w którym faktyczna prawda jest uważana za ważniejszą niż jakikolwiek abstrakcyjny ideał., Był również w bezpośrednim konflikcie z dominującymi wówczas doktrynami katolickimi i scholastycznymi dotyczącymi polityki i etyki. W przeciwieństwie do Platona i Arystotelesa, Machiavelli twierdził, że wyimaginowane społeczeństwo idealne nie jest modelem, za pomocą którego książę powinien się orientować.

wpływ

idee Machiavellego wywarły głęboki wpływ na przywódców politycznych na całym współczesnym zachodzie, wspomagany przez nową technologię prasy drukarskiej. W pierwszych pokoleniach po Machiavellym jego główne wpływy miały miejsce w rządach niereprezentanckich., Jeden z historyków zauważył, że książę był wysoko wypowiadany przez Thomasa Cromwella w Anglii i miał wpływ na Henryka VIII w jego zwrot ku Protestantyzmowi i w jego taktyce, na przykład podczas pielgrzymki łaski. Kopia była również w posiadaniu Katolickiego króla i cesarza Karola V. we Francji, po początkowo mieszanej reakcji, Machiavelli związał się z Katarzyną Medycejską i masakrą w dniu św. Bartłomieja. Jak podaje jeden z historyków, w XVI wieku pisarze katoliccy ” kojarzyli Machiavellego z protestantami, podczas gdy autorzy protestanccy postrzegali go jako włoskiego i katolickiego.,”W rzeczywistości miał wpływ zarówno na Królów Katolickich, jak i protestanckich.

współczesna filozofia materialistyczna rozwijała się w XVI, XVII i XVIII wieku, począwszy od pokoleń po Machiavellym. Filozofia ta była raczej Republikańska, bardziej w pierwotnym duchu Machiavelianizmu, ale podobnie jak w przypadku autorów katolickich, Realizm Machiavellego i zachęta do używania innowacji do kontrolowania własnego losu były bardziej akceptowane niż jego nacisk na wojnę i Politykę., Nie tylko innowacyjne wyniki ekonomii i polityki, ale także nowoczesna nauka, co skłoniło niektórych komentatorów do stwierdzenia, że XVIII-wieczne oświecenie wiązało się z” humanitarnym ” moderowaniem Machiawelianizmu.

chociaż Jean-Jacques Rousseau kojarzy się z bardzo różnymi ideami politycznymi, ważne jest, aby spojrzeć na twórczość Machiavellego z różnych punktów widzenia, a nie tylko z tradycyjnego pojęcia. Na przykład Rousseau postrzegał dzieło Machiavellego jako utwór satyryczny, w którym Machiavelli obnaża wady panowania jednego człowieka, a nie wywyższa amoralność.,

uczeni twierdzili, że Machiavelli miał znaczący pośredni i bezpośredni wpływ na myślenie polityczne ojców założycieli Stanów Zjednoczonych ze względu na jego zdecydowane faworyzowanie republikanizmu i Rządu Republiki. Benjamin Franklin, James Madison i Thomas Jefferson podążali za republikanizmem Machiavellego, gdy sprzeciwiali się temu, co postrzegali jako rodzącą się arystokrację, której obawiali się, że Alexander Hamilton tworzy z Partią Federalistyczną., Hamilton dowiedział się od Machiavellego o znaczeniu polityki zagranicznej dla polityki wewnętrznej, ale mógł zerwać z nim w kwestii tego, jak drapieżna musi być Republika, aby przetrwać.