przegląd misji
Projekt Viking NASA znalazł miejsce w historii, kiedy stał się pierwszą amerykańską misją, która bezpiecznie wylądowała na powierzchni Marsa i zwróciła obrazy powierzchni. Zbudowano dwa identyczne statki kosmiczne, każdy składający się z lądownika i orbitera. Każda para orbiter-lądownik poleciała razem i weszła na orbitę Marsa; lądowniki rozdzieliły się i zeszły na powierzchnię planety.,
lądownik Viking 1 wylądował na zachodnim stoku Chryse Planitia (równiny złota), podczas gdy lądownik Viking 2 osiadł na utopii Planitia. Ostatnie dane z lądownika Viking 2 dotarły na Ziemię 11 kwietnia 1980 roku. Viking Lander 1 dokonał ostatecznej transmisji na Ziemię. 11, 1982.
znaczenie dla astrobiologii
oprócz robienia zdjęć cyfrowych i zbierania innych danych naukowych na powierzchni Marsa, obaj landerzy przeprowadzili trzy eksperymenty biologiczne mające na celu poszukiwanie możliwych oznak życia., Eksperymenty te odkryły nieoczekiwaną i enigmatyczną aktywność chemiczną w marsjańskiej glebie, ale nie dostarczyły jasnych dowodów na obecność żywych mikroorganizmów w glebie w pobliżu lądowisk.
w celu przetestowania instrumentów dla programu Viking, pierwsi astrobiolodzy i egzobiolodzy z NASA udali się do niektórych z najbardziej odległych środowisk ziemi, w tym do suchych dolin Antarktydy i pustyni Atacama w Chile., Miejsca te są uważane za jedne z najlepszych analogów Marsa, jakie mamy na ziemi, a badanie życia w takich miejscach stało się ważnym elementem badań astrobiologicznych w NASA.
wyniki Vikinga nauczyły również naukowców wiele o tym, jak mało wiemy o życiu na Ziemi i jak je wykrywać. Do dziś wyniki pomagają kształtować rozwój strategii wykrywania życia i sprzętu w NASA i innych międzynarodowych agencjach.,
NASA astrobiology
Projekt NASA Viking odbył się przed założeniem programu NASA Astrobiology, ale w misji wzięło udział wielu naukowców z jej prekursora, NASA Exobiology Program. Viking był pierwszą próbą NASA w poszukiwaniu życia na innej planecie, a tym samym pierwszą misją poświęconą astrobiologii.
Astrobiolodzy
niektóre kluczowe postacie za Viking biologii eksperymenty obejmują:
Klaus Biemann, Emerytowany profesor chemii w Massachusetts Institute of Technology i PI do chromatografu gazowego-spektrometr Mas.,
Norman Horowitz (1915-2005), były szef Wydziału Biologii w NASA Jet Propulsion Laboratories, główny badacz (PI) eksperymentu uwolnienia pirolitycznego.
Harold P. Klein, lider zespołu ds. biologii w projekcie Viking, założył w NASA Ames program Exobiology and Life Sciences.
,
Wolf Vishniac (1922-1973), profesor biologii na University of Rochester i Pi instrumentu „Wilcza Pułapka” (później usunięty z wikińskiego payloadu).