jak można się domyślić, świnki morskie nie są ulubionymi zwierzętami w Peru. Zamiast tego są one tradycyjnym i ważnym źródłem białka w Andach, gdzie są znane jako cuy( wymawiane COO-ee), nazwane od dźwięku, jaki wydaje zwierzę. Mięso świnek morskich było ważną częścią przedkolonialnej diety w Peru, na długo przed wprowadzeniem europejskich kolonizatorów kurczaka, świń i krów do Ameryki Południowej, i to nadal jako tradycja.,

zanurzone w tradycji

Jedzenie cuy jest taką tradycją (szacuje się, że 65 milionów świnek morskich jest spożywanych rocznie w Peru), że odbywają się festiwale świętujące skromną bestię, z konkursami na najlepiej ubraną, największą i oczywiście najlepiej smakującą świnkę morską. Peruwiańczycy ogłaszali nawet święto narodowe w każdy drugi piątek października, aby uczcić świnkę morską.,

pary godowe świnek morskich są często podawane dzieciom, nowożeńcom i gościom jako prezenty, a zwierzęta są trzymane w ten sam sposób, w jaki kurczaki są hodowane w domu, a nie trzymane jako zwierzęta domowe.

Historia i kultura

uważany za przysmak od ponad 5000 lat, cuy jest częścią kuchni andyjskiej przez bardzo długi czas. Był używany przez starożytną szlachtę Inków i używany do wróżenia fortun i jako ofiara. Słynny obraz religijny w katedrze w Cusco (Południowo-wschodnie Peru) pokazuje Jezusa i jego uczniów dzielących duży talerz cuy., Istnieje nawet gra zakładów (tómbola de cuy), który jest rozgrywany, gdzie świnki morskie są uwalniane do okrągłego obszaru z kilku numerowanych pól; gracze stawiają na które ponumerowane pole świnki morskiej wejdzie. Osoba, która wybrała prawidłowy numer, wygrywa.

preparat do jedzenia

Cuy ma podobny smak do królika lub dzika zwierzyna. Zazwyczaj podaje się go w całości, smażony, pieczony lub grillowany, z ryżem, ziemniakami, kukurydzą i ostrym sosem na boku. Spłaszczone smażone cuy nazywa się „cuy chactado”, a większość odwiedzających, którzy próbują cuy, wydaje się preferować smażoną wersję., Ale jeśli jedzenie świnki morskiej to zdecydowanie nie twoja sprawa, istnieje wiele innych tradycyjnych andyjskich potraw i potraw, takich jak chupe de maní( zupa z orzeszków ziemnych i ziemniaków), humitas (tamales ze świeżej kukurydzy), komosa ryżowa i kiwicha (jadalna roślina kwitnąca) i oczywiście ogromna różnorodność ziemniaków.,

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *