The Journal of Economic Perspectives opublikował niedawno mój artykuł the Goals and Promise of the Sarbanes-Oxley Act. Artykuł jest odpowiedzią na krytykę Sarbanes-Oxley jako kosztownej nadmiernej reakcji regulacyjnej, argumentując, że Sarbanes-Oxley, choć niedoskonały, może przynieść długoterminowe korzyści netto. Streszczenie opisuje artykuł w następujący sposób:
głównym celem ustawy Sarbanes-Oxley Act było ustalenie kontroli Stanów Zjednoczonych., spółki publiczne, zgodnie z pełną, oficjalną nazwą: Ustawa o reformie rachunkowości spółek publicznych i ochronie inwestorów z 2002 r. Według konsensusu audyt działał słabo i coraz częściej. Najważniejszą i najbardziej obiecującą częścią Sarbanes-Oxley było utworzenie unikalnej, quasi-publicznej instytucji nadzorującej i regulującej audyt, Rady nadzoru nad rachunkowością spółek publicznych (PCAOB)., W kontrowersyjnej sekcji 404, ustawa stworzyła również nowe zachęty oparte na ujawnianiu informacji dla firm do wydawania pieniędzy na kontrole wewnętrzne, powyżej podwyżek, które miały miejsce po skandalach korporacyjnych z początku 2000 roku.
w zamian za te wyższe koszty, które już znacznie spadły, Sarbanes-Oxley obiecuje szereg długoterminowych korzyści. Inwestorzy będą narażeni na mniejsze ryzyko strat z powodu oszustw i kradzieży oraz skorzystają z bardziej wiarygodnej sprawozdawczości finansowej, większej przejrzystości i rozliczalności., Przedsiębiorstwa publiczne poniosą niższe koszty kapitału, a gospodarka skorzysta na tym dzięki lepszej alokacji zasobów i szybszemu wzrostowi. Sarbanes-Oxley pozostaje w toku-w szczególności sekcja 404 została wdrożona zbyt agresywnie–ale reformatorzy powinni naciskać na dalsze ulepszenia jej wdrażania przez PCAOB, a nie na uchylenie samego prawodawstwa.
Pełny artykuł dostępny jest tutaj.