Spółgłoska-dowolny dźwięk mowy, taki jak reprezentowany przez t, g, f lub z, charakteryzujący się artykulacją z zamknięciem lub zwężeniem drogi głosowej, tak że powstaje całkowite lub częściowe zablokowanie przepływu powietrza., Spółgłoski są zwykle klasyfikowane według miejsca artykulacji (lokalizacja zwężenia wykonanego w przewodzie głosowym, np. dentystycznym, dwabialowym lub welarnym), sposobu artykulacji (sposób, w jaki dokonuje się niedrożności przepływu powietrza, jak w stopach, frykatach, przybliżeniach, trylach, kranach i bocznych) oraz obecności lub braku głoski, nasalizacji, aspiracji lub innej fonacji. Na przykład dźwięk dla s jest opisany jako bezdźwięczny frykatywny wyrostek zębodołowy; dźwięk dla m jest dźwięcznym dwabialowym stopem nosowym., Dodatkowe informacje klasyfikacyjne mogą wskazywać, czy strumień powietrza zasilający produkcję spółgłoski pochodzi z płuc (mechanizm płucnego strumienia powietrza) lub innego mechanizmu strumienia powietrza i czy przepływ powietrza jest ingresywny lub egresywny. Produkcja spółgłosek może również obejmować artykulacje wtórne—czyli artykulacje dodatkowe do miejsca i sposobu artykulacji określającego pierwotne zwężenie w przewodzie głosowym.,
Czytaj więcej na ten temat
języki romańskie: spółgłoski
kolejna Francuska wymowa, która jest często naśladowana przez społecznie pretensjonalnych mówców, to Paryska r /ʀ/ (produced…