Rząd USA Financial Bailouts

Wielki Kryzys

Wielki Kryzys to nazwa nadana długotrwałemu spadkowi gospodarczemu i stagnacji spowodowanej krachem na giełdzie w 1929 roku. Po wyborze prezydenta Franklina D., Roosevelt w 1933 roku, rzad uchwalil szereg precedensowych programów ratowniczych, majacych na celu zapewnienie pomocy ludziom i firmom narodu.

Kiedy Roosevelt objął urząd, stopa bezrobocia zbliżyła się do 25%. Wielu Amerykanów, którzy stracili pracę, straciło także domy. Ludność bezdomna rosła, zwłaszcza na obszarach miejskich. Aby utrzymać ludzi w swoich domach, rząd stworzył korporację pożyczkową właścicieli domów, która kupowała niespłacone kredyty hipoteczne od banków i refinansowała je po niższych stawkach., Program pomógł milionom rodzin skorzystać z niższych stawek kredytów hipotecznych refinansowanych. Ponieważ nie było rynku wtórnego, rząd trzymał hipoteki, dopóki nie zostały spłacone.

programy wspierane przez rząd

rząd stworzył szereg innych programów, aby pomóc narodowi przetrwać wielki kryzys. Chociaż inicjatywy te nie były ratami, ściśle mówiąc, zapewniały pieniądze i wsparcie na stworzenie dziesiątek tysięcy nowych miejsc pracy, głównie w robotach publicznych., Niektóre z tych projektów obejmowały:

• budowa zapory Hoovera
• naprawa dróg i mostów oraz budowa nowych budynków pocztowych w całym kraju
• zatrudnianie artystów do malowania murali w nowych urzędach pocztowych
• zatrudnianie pisarzy do tworzenia przewodników państwowych
• zapewnienie wsparcia cenowego i dotacji dla rolników

uzbrojeni w stały dochód, miliony ponownie zatrudnionych pracowników zaczęły ponownie kupować, a gospodarka powoli wracała do zdrowia., W 1939 roku, gdy wybuchła II wojna światowa w Europie, Wielki kryzys zaczął rozluźniać swoją kontrolę nad gospodarką. Kiedy Stany Zjednoczone przystąpiły do wojny po bombardowaniu Pearl Harbor w 1941 roku, wielkie ożywienie gospodarcze było już w toku, a jego kulminacją był powojenny boom lat 50.

ratowanie oszczędności i kredytów z 1989 roku

oszczędności & instytucje pożyczkowe (S&LS) zostały pierwotnie stworzone w celu zapewnienia kredytów hipotecznych dla właścicieli domów i pomogły pobudzić boom mieszkaniowy, który nastąpił po zakończeniu II wojny światowej., S&

Również rosnące stopy procentowe oznaczały, że s& LS płacili więcej odsetek od depozytów niż te, które pobrali od kredytów o stałym oprocentowaniu. Wiele z nich było niewypłacalnych na początku lat 80., ale klienci utrzymywali z nimi Bankowość, ponieważ wiedzieli, że ich depozyty są ubezpieczone., Ponadto regulatorzy pozwolili bankom zombie kontynuować działalność w nadziei, że w końcu powrócą do rentowności.

do 1986 r.około 1000 s& Ls, które nadal funkcjonowały, było niewypłacalnych lub prawie niewypłacalnych. Zaległości w kredytach sięgały miliardów, a kolejne miliardy zostały wydane na pokrycie depozytów ubezpieczonych federalnie. Kongres podjął kilka działań w celu rozwiązania kryzysu, takich jak uchwalenie reformy instytucji finansowych, Recovery and Enforcement Act z 1989 roku i utworzenie Resolution Trust Corporation w celu sprzedaży aktywów., W latach 1986-1995 rząd wydał około 160 miliardów dolarów (w 1990 dolarów) na sprzątanie bałaganu oszczędnościowo-kredytowego.

ratowanie banków w 2008 r.lub Wielka Recesja

kryzys finansowy w latach 2007-2008 spowodował bezprecedensową interwencję federalną w celu ratowania banków i przywrócenia zaufania do sektora finansowego. Głównym winowajcą kryzysu była implozja papierów wartościowych zabezpieczonych hipoteką (MBS) i załamanie rynku mieszkaniowego, które groziło wielu firmom niewypłacalnością., W pierwszych dniach kryzysu nikt nie wiedział, które firmy posiadają toksyczne aktywa, a które będą obok słabnąć. Brak zaufania rozprzestrzenił się, a uczestnicy rynku nie byli skłonni do podejmowania ryzyka kontrahenta. W rezultacie przedsiębiorstwa nie miały dostępu do kredytów w celu zaspokojenia ich potrzeb w zakresie płynności.

aby rozwiązać kryzys, Kongres uchwalił ustawę o nadzwyczajnej stabilizacji gospodarczej z 2008 roku. Ustawa stworzyła program Troubled Asset Relief (TARP), który autoryzował USA., Department of the Treasury to buy up to $700 billion in toxic assets from companies, which could then supply their balance sheets with safer assets.

Nabył 20 miliardów dolarów akcji od Bank of America (BAC) i Citigroup (C). Później Ministerstwo Skarbu odsprzedało te akcje z powrotem dla zysku. W sumie rząd zapewnił bankom 245,1 miliarda dolarów pomocy w plandekach i odzyskał 275 dolarów.,6 miliardów, za zysk inwestycyjny w wysokości 30,5 miliarda dolarów.

Fannie Mae i Freddie Mac

implosion of the housing market also bring trouble to Fannie Mae i Freddie Mac, two government-sponsored enterprises charged with promoting homeownership by providing liquidity to the housing market. Fannie i Freddie odgrywają istotną rolę na rynku mieszkaniowym, kupując kredyty hipoteczne od kredytodawców i gwarantując kredyty. Kongres upoważnił stworzenie Fannie Mae podczas Wielki depresja i Freddie Mac w 1970.,

w 2008 roku, w szczytowym okresie kryzysu finansowego, Fannie i Freddie posiadali zobowiązania w obligacjach o wartości 1,2 biliona dolarów i 3,7 biliona dolarów w zabezpieczonych hipotekami papierach wartościowych. Pogorszenie ich finansów nie oznaczało, że nie mogli oni wywiązywać się ze swoich zobowiązań. To zmusiło Federal Housing Finance Agency (FHFA), która reguluje Fannie i Freddie, do wprowadzenia obu w konserwatorstwo.

aby utrzymać zarówno wypłacalne, Departament Skarbu pod warunkiem $119.8 miliard do Fannie Mae i $71.7 miliard do Freddie Mac w zamian za senior preferowane akcje., To wymagało od Fannie i Freddiego wypłaty dywidend rządowi przed wszystkimi innymi akcjonariuszami. Od 2018, Fannie Mae wypłacać $176 miliard w dywidenda Departament Skarbowy, podczas gdy Freddie Mac płacić $117 miliard.

linia życia przedłużona przez resort skarbu dała obu czas na uporządkowanie swoich finansów. W 2007 r.i 2011 r. odnotowano straty, które powróciły do rentowności w 2012 r. W 2018, Fannie Mae donosić $16 miliard w zysk, podczas gdy Freddie Mac donosić $9.2 miliard.,

Bear Stearns

Bear Stearns—podobnie jak Bank of America, Citigroup i AIG-został uznany za zbyt duży, aby zawieść. Jego upadek, obawiano się, stwarzał ryzyko systemowe dla rynku. Rezerwa Federalna pośredniczyła w fuzji Bear Stearns i JPMorgan Chase. Aby ułatwić transakcję, pierwszy Fed udzielił pożyczki pomostowej w wysokości 12,9 miliarda dolarów, która została spłacona wraz z odsetkami.

Fed pożyczył 28 dolarów.,82 miliardy dla korporacji z Delaware stworzonej w celu zakupu aktywów finansowych od Beara Stearnsa. Ta korporacja, Maiden Lane I, następnie spłaciła odsetki i kapitał Fed, wykorzystując wpływy ze sprzedaży tych aktywów. Do listopada 2012 roku, Maiden Lane i spłacił kwotę główną i 765 milionów dolarów narosłych odsetek na rzecz Fed. Maiden Lane i nadal posiadał 1,7 miliarda dolarów w aktywach od grudnia 2014, co wygenerowałoby zyski dla Fed, gdy zostaną sprzedane lub dojrzeją.,

American International Group (AIG)

w czasie kryzysu finansowego rząd przejął kontrolę nad American International Group (AIG), aby zapobiec bankructwu piątego co do wielkości ubezpieczyciela na świecie. AIG borykał się z dużymi stratami na instrumentach pochodnych, a Rezerwa Federalna obawiała się, że jej niepowodzenie może poważnie zakłócić rynki finansowe. Departament Rezerwy Federalnej i Skarbu udzielił 141,8 mld dolarów pomocy w zamian za otrzymanie 92% udziałów w spółce.

, AIG wypłacił Fed 18,1 miliarda dolarów w odsetkach, dywidendach i zyskach kapitałowych. Ponadto, Skarb Państwa netto $17.55 miliard w zyskach kapitałowych. Jednak około 12,5 miliarda dolarów pomocy udzielonej w ramach TARP nie odzyskano, co spowodowało zysk netto w wysokości 23,1 miliarda dolarów dla rządu.

pandemia COVID-19

być może najbardziej oszałamiającym przykładem pomocy rządowej była odpowiedź na pandemię covid-19, która doprowadziła do poważnego spadku aktywności gospodarczej i zatrudnienia, ponieważ ludzie na całym świecie pozostali w domu, aby ograniczyć rozprzestrzenianie się choroby., 27 marca 2020 roku prezydent Donald Trump podpisał ustawę o pomocy, uldze i bezpieczeństwie gospodarczym (Cares), która zapewniała pomoc w wysokości ponad 2 bilionów dolarów. 1200 dolarów na osobę dorosłą i 500 dolarów na dziecko pozostające na utrzymaniu. Kolejna runda płatności stymulacyjnych w wysokości 600 usd na kwalifikującą się osobę dorosłą i na dziecko pozostające na utrzymaniu została przydzielona jako dodatkowe fundusze pomocowe pod koniec 2020 roku.,

Tymczasem Rezerwa Federalna zapewniła płynność rynkom finansowym, rozszerzając swój bilans o 3 biliony dolarów.

dolnej linii

czy rząd USA nadal ratować kłopotliwych firm, takich jak Bear Stearns i AIG, i instytucji rządowych wspieranych, takich jak Freddie Mac i Fannie Mae? Wielu ekonomistów mówi nie. Stany Zjednoczone, ma biliony dolarów długu i może nie mieć środków na sfinansowanie ogromnych ratowań w przyszłości.

Ekonomia może być nieprzewidywalna i nikt nie może powiedzieć, co przyniesie przyszłość w ciągle zmieniającym się świecie, w którym gospodarki krajów wschodzących-zwłaszcza Chin i Indii-mogą mieć znaczący wpływ na Stany Zjednoczone, ale dzięki nowemu prawodawstwu regulacyjnemu i bardziej czujnemu nadzorowi, pomoc na skalę, która charakteryzowała ratowania z 2008 roku, może być mniej konieczna, o ile oczywiście nie nastąpi kolejny wstrząs egzogenny, taki jak pandemia.,