Rydwan

rydwan był lekkim pojazdem, zwykle na dwóch kołach, ciągniętym przez jednego lub więcej koni, często przewożącym dwie stojące osoby, kierowcę i wojownika za pomocą łuków i strzał lub oszczepów. Rydwan był najwyższą bronią wojskową w Eurazji mniej więcej od 1700 pne do 500 pne, ale był również używany do celów myśliwskich i w zawodach sportowych, takich jak Igrzyska Olimpijskie i w rzymskim Circus Maximus.

konie nie były używane do transportu, orki, działań wojennych ani żadnej innej praktycznej działalności człowieka aż do dość późnej historii, a rydwan był pierwszym takim zastosowaniem., Osły i inne zwierzęta były preferowane we wczesnych cywilizacjach.

koń

główną niszą ekologiczną konia był step eurazjatycki; bardzo szeroki (4800 km) i wąski (średnio 800 km) pas użytków zielonych biegnący z Węgier do Chin, obejmujący części dzisiejszej Ukrainy, południowej Rosji, Kazachstanu, Uzbekistanu, Turkmenistanu, Kirgistanu, Tadżykistanu i Mongolii., Przez większość starożytnej historii stepy – co po rosyjsku oznacza” nieużytki ” – były domem koczowniczych społeczeństw, których gospodarka opierała się na pasterstwie, uzupełniona o łowiectwo i, w znacznie mniejszym stopniu, sporadyczne, wędrowne Rolnictwo. Na stepie nie istniały żadne miasta ani osiedla, poza nielicznymi miejscami.

mieszkańcy stepów udomowili konia w celu jego hodowli na pokarm jak owce i inne zwierzęta już udomowione. Proces ten jest niestety słabo poznany i nastąpił jakiś czas przed 2500 rokiem p. n. e., Koło, wynalazek importowany z Bliskiego Wschodu, przybył do stepu około 3100 pne. Wynalezienie rydwanu w stepie – być może pierwotnie rozumianego jako ulepszone narzędzie do polowań-miało miejsce około 2000 roku p. n. e., prawdopodobnie na obszarze na wschód od południowego Uralu, gdzie odkryto najstarsze rydwany. Słowo koń pojawia się po raz pierwszy w Mezopotamii około tej daty, kiedy potwierdzono wzrost handlu północ-południe przez Iran.,

wynalazek rydwanu

rydwan stał się wówczas ruchomą platformą, z której żołnierze mogli strzelać do wrogów. Strzały i oszczepy były główną bronią używaną przez myśliwca na pokładzie, podczas gdy druga osoba prowadziła rydwan. Taktyka polegała na ciągłym poruszaniu się, wchodzeniu i wychodzeniu z bitwy, strzelaniu z dystansu.,

nie ma jasnego wytłumaczenia, dlaczego ludzie najpierw wynaleźli rydwan, zanim bezpośrednio ujechali konia, co wydaje się nam prostsze. Rydwan był oczywiście droższy niż sam koń, a rydwany nie mogły wjeżdżać ani prawidłowo manewrować w krajobrazach, w których konny koń może, takich jak wzgórza, bagna lub lasy. Wiemy, że ludzie próbowali montować konie bardzo wcześnie, ponieważ znaleźliśmy rysunki przedstawiające go, ale te wydają się rzadkie eksperymenty, które nie wydają się działać., Najczęstszą sugestią naukową jest to, że konie w tym czasie były słabsze niż obecnie, nie nadawały się do podtrzymywania człowieka i dopiero po bardzo długim okresie stałej, selektywnej hodowli powstał koń silniejszy. Konie zaczęto montować około półtora tysiąclecia po wynalezieniu rydwanu.

„łuk złożony”, wynaleziony gdzieś w drugim tysiącleciu p. n. e., był ostatnim składnikiem powstania śmiertelnego zespołu., Łuk i strzały były znacznie starsze, a innowacją łuku złożonego było zastosowanie dwóch rodzajów materiałów, wewnątrz i na zewnątrz łuku, co dało mu znacznie większą moc. Złożone łuki były w stanie precyzyjnie trafić cel w odległości 300 m i przebić pancerz w odległości 100 m. Była to preferowana Broń rydwanów, a później towarzystw jazdy konnej. Jego moc znajduje odzwierciedlenie w tym, że łuki te były ostatnio używane w wojnie już w 19 wieku naszej ery przez Chińczyków, a także w epoce broni palnej.,

mamy niewiele wiedzy o tym, co stało się ze społecznościami na stepie po wynalezieniu rydwanu. Możemy przypuszczać, że wojna nasiliła się-i istnieją pewne dowody na to-a ci, którzy jako pierwsi lub lepiej pojęli nowy wynalazek, szturmowali sąsiadów, zdobywając cenne prawa łowieckie i pasterskie., Naprawdę rozumiemy wpływ rydwanu tylko wtedy, gdy ta nowa forma walki pojawiła się ze stepów i na osiadłe, rolnicze ziemie.

Charioteers& Warfare

pierwsza wzmianka o charioteers pochodzi z Syrii około 1800 roku p. n. e. W ciągu następnych czterech stuleci rydwany rozwinęły się w cywilizację, albo poprzez bezpośrednią migrację stepów, albo przez dyfuzję, i szybko stały się preferowaną bronią elitarną.,

Hetyci założyli swoje pierwsze królestwo z pomocą rydwanów ok. 1700 p. n. e., a następnie intensywnie ich używali; Hurrianie, z gdzieś w pobliżu Kaukazu, przeniknęli na Bliski Wschód i wyrzeźbili dla siebie królestwo, które miało odgrywać ważną rolę w tym regionie, Mitanni, około 1500 p. n. e.; Północ Egiptu została zajęta przez rydwanów zwanych Hyksos ok. 1650 p. n. e., którzy założyli własne dynastie; w Chinach pojawiła się pierwsza dynastia, Shang (począwszy od ok., 1600 p. n. e.), z arystokracją rydwanów; Mykeńczycy przyjęli rydwan w Grecji, co prawdopodobnie pomogło im najechać ich bardziej wyrafinowanych minojskich sąsiadów (ok. 1400 p. n. e.); plemiona zwane Kasytami pojawiły się wozy napędzające rydwany z Iranu i zajęły Babilonię, zakładając własny dyansty (ok.1570 p. n. e.), który miał trwać cztery wieki; a Aryjczycy zamieszkujący stepy, rydwani również, od ok. 1500 p. n. e migrowali na południe do tego, co dziś jest Iran, Pakistan i indie, głęboko wpływając na lokalną kulturę, szczególnie ustanawiając podstawy hinduizmu., Słynny król Dariusz Wielki z znacznie późniejszego perskiego imperium Achemenidów z dumą ogłosił swoje aryjskie pochodzenie nie bez powodu.

wszędzie, w Europie, na Bliskim Wschodzie, w Indiach i w Chinach, wszyscy władcy, od drobnych wodzów po wielkich faraonów, brali rydwan za swoją główną broń., Zaczęli przedstawiać siebie jeżdżących rydwanami, toczących wojny w rydwanach, włączając w to rydwany i konie w grobowcach jako symbole władzy i tak dalej. Ich otaczająca arystokracja oczywiście podążała za tym, więc elitarne siły w każdej polityce stały się rydwanami. Koń stał się cennym nabytkiem wojskowym, a nie źródłem pożywienia. Hodowla koni stała się kluczowa dla tych państw, a wszyscy potężni królowie dążyli do posiadania odpowiednich stajni, aby zaopatrzyć swoje armie w rydwany; import ze stepów długo pozostawał ich głównym źródłem.,

najsłynniejszą bitwą rydwanów była bitwa pod Kadesz (1294 r.p. n. e.), stoczona pomiędzy dwoma mocarstwami tamtych czasów, Egiptem i Hatti (Hetytami), w której przypuszczalnie wzięło udział około 50 rydwanów z każdej strony. Niewielka liczba rydwanów w porównaniu z oddziałami piechoty jest dobrym wskaźnikiem skuteczności rydwanu: w Chinach stosunek ten wynosił do 25 żołnierzy piechoty na rydwan.