cele i tło: ocena wyników dorosłych pacjentów z ostrą białaczką szpikową de novo we włoskojęzycznej części Szwajcarii oraz identyfikacja czynników prognostycznych, czasu do progresji i przeżycia całkowitego.
metody i projekt badań: dane wszystkich dorosłych pacjentów, u których zdiagnozowano ostrą białaczkę szpikową od stycznia 1984 r.do grudnia 2003 r. zostały zebrane retrospektywnie., Przeprowadzono wieloczynnikową i wieloczynnikową analizę czasu do progresji choroby oraz całkowitego przeżycia.
wyniki: częstość występowania ostrej białaczki szpikowej w populacji dorosłych w południowej Szwajcarii wynosi 2,6/100 000 rocznie. Dostępne były pełne dane kliniczne i patologiczne oraz informacje dotyczące obserwacji 128 pacjentów. Mediana wieku wynosiła 67 lat (zakres od 18 do 94 lat). Mediana obserwacji wyniosła 97 miesięcy. Mediana przeżycia całkowitego wynosiła 6 miesięcy, a 2-letnie przeżycie całkowite wynosiło 16%. Mediana czasu do progresji wynosiła 3 miesiące., Trzydziestu pięciu pacjentów (mediana wieku, 80 lat) otrzymywało najlepsze leczenie podtrzymujące i (lub) chemioterapię paliatywną. Mediana przeżycia w tej podgrupie wynosiła 2 miesiące. Spośród 93 pacjentów leczonych intencją leczniczą, 48 było w wieku powyżej 60 lat. Odsetek całkowitej remisji po chemioterapii indukcyjnej wynosił 80% u pacjentów w wieku poniżej 60 lat i 31% u pacjentów w wieku powyżej 60 lat (P < 0, 0001). Całkowity czas przeżycia po 2 latach wynosił odpowiednio 40% i 12% (p < 0, 0005)., Odsetek nawrotów wynosił 61%, a tylko 28% pacjentów, którym podano chemioterapię reindukcyjną, osiągnęło drugą całkowitą remisję. Spośród pacjentów leczonych intencją leczniczą, 52% było leczonych w badaniu klinicznym. Ich mediana wieku była znacząco niższa niż tych nieuwzględnionych w badaniu: 57 vs 66 lat (P < 00001). Pacjenci leczeni w badaniu mieli znacznie lepsze rokowanie niż pacjenci nieleczeni w ten sposób(mediana przeżycia, 12 vs 6 miesięcy)., U pacjentów leczonych cytarabiną w dużych dawkach w leczeniu pierwszego rzutu (25 Z 93 pacjentów leczonych intencją leczniczą) przeżycie było lepsze niż u pacjentów otrzymujących standardowe dawki cytarabiny (p < 0, 0005). Wyniki pacjentów leczonych po 1993 r. były znacznie lepsze (P = 0,026)niż w grupie uprzednio leczonej. W analizie wielowymiarowej (bez danych cytogenetycznych), tylko wiek (P = 0, 005), stan sprawności > 1 (P = 0, 001) I leczenie podane przed/po 1993 r. (P = 0.,044) stwierdzono, że są niezależnymi czynnikami prognostycznymi zarówno dla całkowitego przeżycia, jak i czasu do progresji.
wnioski: większość pacjentów z ostrą białaczką szpikową jest starszych niż 60 lat, a ich wynik jest nadal rozczarowujący. U młodszych pacjentów rokowanie jest lepsze, jeśli otrzymują oni cytarabinę w dużych dawkach w leczeniu po remisji i jeśli są leczeni w ramach badania klinicznego.