ptak w klatce przez Maya Angelou

Angelou napisał także autobiografię o podobnym tytule, wiem dlaczego ptak w klatce śpiewa. Jest oczywiste, że tytuł ten miał wielkie znaczenie dla Angelou, ponieważ był to tytuł całej jej historii życia. W swojej autobiografii opowiadała o walce o bycie czarnym pisarzem i poetą., Często czuła, że jej słowa nie zostały usłyszane ze względu na kolor jej skóry. Czuła, że w pewnym sensie wciąż doświadcza niewolnictwa. Chociaż Afroamerykanie byli wolnymi ludźmi w czasach Angelou, nadal istniało wiele ograniczeń na nich w społeczeństwie, dzięki czemu wielu czarnych Amerykanów nie czuło się w ogóle wolnymi.

Streszczenie ptactwa w klatce

wolny ptak lata wokół prądów wiatru, czując, jakby niebo należało do niego. Z drugiej strony ptak w klatce ledwo może się poruszać w więzieniu. Jest zły i sfrustrowany. jego skrzydła są ścięte, a stopy połączone ze sobą. Wszystko, co może zrobić, to śpiewać z lękiem o rzeczach, których chce i nie wie. Śpiewa dla swojej wolności i każdy, nawet ci z daleka, może usłyszeć jego pieśń.

cały czas wolny ptak koncentruje się na wietrze, dźwiękach wydawanych przez drzewa, słowach w ziemi, które planuje jeść., Po raz kolejny mówca powtarza, że ptaki czują się tak, jakby były własnością nieba. Wiersz kończy się śpiewem ptaka w klatce, a poeta powtarza w całości trzecią zwrotkę.

cały wiersz Ptasia Klatka możesz przeczytać tutaj.

Themes in Caged Bird

’Caged Bird' is filled with powerful themes. Należą do nich opresja rasowa, wolność / niewola i szczęście / smutek. Wszystkie te tematy są owinięte w „ptaka w klatce” dzięki przedstawieniu Angelou dwóch ptaków, jednego wolnego i jednego uwięzionego w klatce., Ptak w klatce jest rozszerzoną metaforą dla czarnej społeczności w Ameryce i na całym świecie. Angelou jest aluzją do doświadczeń milionów mężczyzn, kobiet i dzieci od początku czasów i różnorodności opresyjnych taktyk, zarówno fizycznych, psychicznych, jak i ekonomicznych stosowanych przez tych, którzy są u władzy. Czarni mężczyźni, kobiety i dzieci widzą „przez … kraty”, podczas gdy Wolny ptak owrzodzenia na niebie. Ptak śpiewa z miejsca smutku, a nie radości, aby przekazać szerszą historię smutku.,

Structure and Form of Caged Bird

„Caged Bird” Maya Angelou to poemat o sześciu strofach, podzielony na strofy o różnej długości. Angelou postanowił napisać wiersz wierszem wolnym. Oznacza to, że nie ma jednego schematu rymów ani wzoru metrycznego, który łączy wszystkie linie. Ale jest kilka przykładów miernika jambicznego. To dodaje ogólnej muzykalności wiersza. Iambs są również ogólnie określane jako” wznoszące się ” stopy w tym, że druga sylaba jest akcentowana. To gra w zawartość ptaka w klatce i wolnego ptaka., Dodatkowo czytelnicy powinni zwrócić uwagę na przypadki, w których poeta używa półrym.

urządzenia literackie w „ptaku w klatce”

Angelou wykorzystuje kilka urządzeń literackich w „ptaku w klatce”. Należą do nich, ale nie są ograniczone do aliteracji, enjambment i powtórzenia. Ten ostatni, powtarzanie jest widoczne w całym poemacie, ale najbardziej widoczne w strukturze zwrotek i ciągłym odwołaniu się do” wolnego ptaka „i”ptaka w klatce”. Jednym z najlepszych przykładów jest szósta strofa, w której poeta powtarza całą trzecią strofę.,

aliteracja jest inną formą powtórzenia, ale skupiającą się wyłącznie na powtarzaniu dźwięków spółgłoskowych na początku wielu słów. Na przykład „słońce” i „Niebo” na końcu zwrotki pierwszej i „klatka / puszka” w liniach trzech i czterech zwrotki drugiej.

Enjambment jest kolejnym ważnym urządzeniem literackim, które jest również dość powszechne we współczesnej poezji. Pojawia się, gdy poeta decyduje się odciąć zdanie lub frazę z przerwą linii przed jej naturalnym punktem zatrzymania., Na przykład przejście między liniami 1 i 2 pierwszej strofy oraz liniami 3 i 4 drugiej strofy.

Analiza ptaka w klatce

Zwrotka pierwsza

wolny ptak skacze

na grzbiecie wiatru

(…)

w pomarańczowych promieniach słońca

i ośmiela się przejąć niebo.

w pierwszej zwrotce Maya Angelou odnosi się do natury. Opisuje sposób, w jaki „wolny ptak skacze na grzbiecie wiatru”. Opisuje lot ptaka na tle pomarańczowego nieba., Wolny ptak ma prawo „rościć sobie prawo do nieba”. Sposób, w jaki opisuje „pomarańczowe promienie słońca”, daje czytelnikowi uznanie dla naturalnego piękna nieba, a jej opis sposobu, w jaki ptak „zanurza swoje skrzydło”, pomaga czytelnikowi docenić ptaka w jego naturalnym środowisku, ciesząc się jego wolnością.

Zwrotka druga

ale ptak, który śledzi

w wąskiej klatce

(…)

jego stopy są związane

więc otwiera gardło, aby śpiewać.,

ta strofa „ptaka w klatce” jest w kontraście z pierwszą. Używając słowa „ale”, aby rozpocząć tę zwrotkę, mówca przygotowuje czytelnika do tego kontrastu. Następnie opisuje „ptaka, który śledzi swoją wąską klatkę”. Ton natychmiast i drastycznie zmienia się z spokojnego, zadowolonego i radosnego na ciemny, niepokojący, a nawet frustrujący. Opisuje ona, że ten pierwszy w klatce „rzadko widzi przez swoje paski wściekłości”. Podczas gdy Wolny ptak może cieszyć się pełnym niebem, ptak w klatce rzadko nawet dostaje wgląd w niebo., Twierdzi, że „jego skrzydła są obcięte, a stopy związane”. Tekst z jej autobiografii ujawnia, że Angelou często czuła się w ten sposób w życiu. Czuła się ograniczona od cieszenia się wolnością, która powinna być jej prawem jako istoty ludzkiej. Mówca następnie ujawnia, że są to właśnie powody, dla których ptak „otwiera gardło, aby śpiewać”.

autorka tak czuła w swoim życiu. Pisała, śpiewała i tańczyła, bo w ten sposób wyrażała tęsknotę za wolnością.,

Zwrotka trzy

ptak w klatce śpiewa

z przerażającym trill

(…)

dla ptaka w klatce

śpiewa o wolności.

trzecia strofa powraca do wolnego ptaka, jeszcze bardziej cementując różnicę między wolnym ptakiem a ptakiem w klatce w umysłach czytelników. Pisze, że „wolny ptak myśli o innym wietrze”, że może cieszyć się „wzdychającymi drzewami” i być wolnym, aby znaleźć własne jedzenie., Ton, z jakim pisze pierwszą i trzecią strofę tak ostro kontrastuje z drugą strofą, że czytelnicy odczuwają różnicę. Pierwsza i trzecia strofa dają czytelnikowi poczucie ekstazy i dreszczyku emocji, które sprawiają, że druga strofa wydaje się jeszcze bardziej śmieszna, a nawet opresyjna.

Zwrotka czwarta

wolny ptak myśli o innym wietrze

(…)

i nazywa niebo swoim własnym

czwarta zwrotka „ptaka w klatce” kontynuuje równoległość między wolnym ptakiem a ptakiem w klatce., Pierwsza linia służy STARKOM kontrastu ostatniej linii w trzeciej zwrotce. Jest ciemno i zniechęcająco. Rzeczywistość życia ptaka w klatce ujawnia się w tej linii.

wspominanie o ” grubych robakach czekających na świcie jasnym trawniku przynosi również zestawienie drapieżników/zdobyczy. To robaki bałyby się o swoje życie, tracąc wolność, gdy ptaki żywią się taką zdobyczą. Jednak z ptakiem uwięzionym w klatce, robaki są tymi, które mają wolność, w porównaniu do ptaka w klatce.,

Stanza Five

ale ptak w klatce stoi na grobie marzeń

(…)

więc otwiera gardło, by śpiewać.

ten ptak, „stoi na grobie marzeń”. Ujawnia to uczucia autorki dotyczące jej własnych snów. Ma tak wiele marzeń, które zmarły, ponieważ nigdy nie dano jej wolności, aby osiągnąć wszystko, co jej białe odpowiedniki były w stanie osiągnąć. Dyskryminacja i rasizm tworzyły jej klatkę i chociaż śpiewała, czuła, że jej głos nie jest słyszany w szerokim świecie, ale tylko przez najbliższych jej klatkę., Druga linia tej zwrotki jest nie tylko mroczna, ale wręcz przerażająca.

mówca opisuje krzyki ptaka jako „krzyki na koszmarny krzyk”. W tym momencie ptak w klatce jest tak przygnębiony w swoim życiu niewoli, że jego krzyki są jak ktoś ma koszmar. Następnie autor powtarza te wersy:

jego skrzydła są obcięte, a stopy związane

więc otwiera gardło, by śpiewać.,

Stanza Six

ptak w klatce śpiewa

z przerażającym trill

(…)

dla ptaka w klatce

śpiewa o wolności.

Ta ostatnia strofa po raz kolejny skupia się na ptaku w klatce., Autor sugeruje, że nawet jeśli ptak w klatce mógł nigdy nie doświadczyć prawdziwej wolności, w głębi duszy ten ptak nadal wie, że został stworzony, aby być wolnym. Choć wolność, dla ptaka w klatce, jest „przerażająca”, ponieważ jest „nieznana”, wciąż śpiewa” przerażającą trill”, ponieważ wciąż tęsknił za wolnością. Tutaj mówca ujawnia, że jego wołanie o wolność jest „słyszane na odległym wzgórzu”. To paralela do autora i jej wołania o wolność w formie równości. Czuje, że jej krzyki są słyszalne, ale tylko jako miękkie dźwięki tła., Wciąż czuje, że jest w klatce i chociaż śpiewa, jej krzyki są słyszane tylko jako odległy hałas.

ostatni wiersz brzmi: „bo ptak w klatce śpiewa o wolności”. W ten sposób mówca sugeruje, że chociaż ptak w klatce może nigdy nie doświadczył wolności, nadal o niej śpiewa, ponieważ został stworzony dla wolności. Jest to równoznaczne z walką Afroamerykanów w czasach Maya Angelou. Czuje, że czarni Amerykanie pisali, śpiewali i tańczyli i wołali o wolność, na którą zasługiwali, ale słyszano ich tylko jako odległy głos., Jednak to nie powstrzymałoby ich przed wołaniem o wolność i równość, ponieważ wiedzieli, że są stworzeni dla wolności i nie ustąpiliby, dopóki nie otrzymają swoich praw jako istoty ludzkie, aby cieszyć się wolnością, do której zostali stworzeni.

podobne wiersze

czytelnicy, którym podobał się „Ptak w klatce”, powinni również rozważyć przeczytanie innych najbardziej znanych wierszy Mai Angelou. Są to m.in. „fenomenalna Kobieta”, „Still I Rise” i „życie mnie nie przeraża”. Ten ostatni jest prostym wierszem, który opisuje lęki, lub ich brak, że mówca dziecka., „Fenomenalna Kobieta” opisuje, poprzez pozytywny i radosny język, urok mówcy jako kobiety. Ma nieodparcie piękne rysy i siłę, która wyróżnia ją na tle innych. Czytelnicy mogą również cieszyć się „mocą” Audre Lorde, w której reaguje na prawdziwe morderstwo i sprawę sądową.