porównanie obrazów ważonych T1 i T2 kręgosłupa lędźwiowego

w celu opracowania optymalnego rutynowego protokołu skanowania kręgosłupa metodą rezonansu magnetycznego (MR) porównaliśmy względną skuteczność wykonywania obrazów ważonych T1 i T2 u pacjentów z różnymi zaburzeniami odcinka lędźwiowego. Czterdzieści przypadków zostało losowo wybranych z badań przeprowadzonych w latach 1984-1987, a obrazy ważone T1 i T2 każdego przypadku zostały oddzielone i zinterpretowane ślepo i niezależnie przez dwóch neuroradiologów., Nasze wyniki nie wskazują na znaczącą różnicę między obrazami ważonymi T1 i T2 w przedstawieniu występu dysku. Obrazy ważone T2 były lepsze w przedstawianiu desyfikacji dysku, ale kliniczne znaczenie identyfikacji dysku desyfikacji pozostaje niepewne. Nie zaobserwowano znaczącej różnicy w obrazie osteofitów pomiędzy obrazami ważonymi T1 i T2. Przypadki sznura na uwięzi, choroby z przerzutami i zapalenia pajęczynówki były lepiej określone za pomocą obrazów ważonych T1. Wzrost sygnału płynu mózgowo-rdzeniowego (CSF) z obciążeniem T2 często zasłaniał zmiany w obrębie kanału kręgowego., W sygnałowym przypadku nieścisłości pooperacyjnej obrazy ważone T2 ujawniły nieprawidłowości w przestrzeni dyskowej i zbiory płynu zewnątrzoponowego nieuwzględnione na zdjęciach ważonych T1. Jednak obrazy ważone T1 wyraźniej pokazywały worek kalny i przylegające rozszerzenie zewnątrzoponowe. W przypadku choroby przerzutowej, wzrost sygnału przerzutów z obciążeniem T2 często powoduje, że są one przenoszone do otaczającej kości rdzeniowej., Biorąc pod uwagę brak wyższości obrazów ważonych T2 nad obrazami ważonymi T1 w ocenie występów krążków międzykręgowych oraz wyższość obrazów ważonych T1 w przedstawianiu prawie wszystkich innych nieprawidłowości zaobserwowanych w tej serii, nie uzyskujemy już obrazów ważonych T2 kręgosłupa lędźwiowego na zasadzie rutynowej.(Streszczenie okrojone na 250 słów)