Ludzkie osoby znajdujące się w łodzi podwodnej cierpiałyby na problemy fizjologiczne, gdyby ciśnienie powietrza wewnątrz było po prostu równe ciśnieniu wody na zewnątrz kadłuba (na przykład tlen staje się toksyczny przy wysokim ciśnieniu). Tak więc, gdy powietrze wewnętrzne jest utrzymywane przy normalnym ciśnieniu atmosferycznym, kadłub musi być w stanie wytrzymać siły utworzone przez zewnętrzne ciśnienie wody większe niż ciśnienie powietrza wewnętrznego. Zewnętrzne ciśnienie wody wzrasta wraz z głębokością, a więc naprężenia na kadłubie zwiększają się wraz z głębokością., Każde 10 metrów (33 stopy) głębokości stawia kolejną atmosferę (1 bar, 14.7 psi, 101 kPa) ciśnienia na kadłubie, więc na 300 metrów (1000 stóp), kadłub wytrzymuje trzydzieści atmosfer (30 bar, 441 psi, 3000 kPa) ciśnienia wody.
głębokość Projektowaedytuj
głębokość Projektowa to nominalna głębokość podana w specyfikacji okrętu podwodnego. Na jego podstawie projektanci obliczają grubość metalu kadłuba, Wyporność łodzi i wiele innych powiązanych czynników., Ponieważ projektanci uwzględniają marginesy błędu w swoich obliczeniach, głębokość zgniatania rzeczywistego zbiornika powinna być nieco głębsza niż jego głębokość konstrukcyjna.
głębokość Testowaedytuj
głębokość testowa to maksymalna głębokość, na której okręt podwodny może działać w normalnych warunkach pokojowych i jest testowany podczas prób morskich. Głębokość testowa jest ustawiona na dwie trzecie głębokości projektowej dla okrętów podwodnych United States Navy, podczas gdy Royal Navy ustawia głębokość testową na 4/7 głębokości projektowej, a niemiecka Marynarka ustawia ją na dokładnie połowę głębokości projektowej.,
głębokość Operacyjnaedytuj
maksymalna głębokość operacyjna (popularnie nazywana nigdy nie przekraczającą głębokości) to maksymalna głębokość, na której okręt podwodny może operować w dowolnych warunkach (np. bojowych).
głębokość zgniatania
głębokość zgniatania, oficjalnie nazywana głębią zapadania, jest zanurzoną głębokością, na której konstrukcja okrętu podwodnego lub penetracje kadłuba są uważane za katastrofalne niepowodzenie do punktu całkowitego upadku z powodu ciśnienia. Jest to zwykle obliczane. Jednak nie zawsze jest to dokładne., Okręty podwodne z wielu krajów podczas ii Wojny Światowej przetrwały, będąc zmuszane przez głębokość zgniotu, z powodu powodzi lub awarii mechanicznej, tylko po to, aby wypompować wodę lub naprawić awarię i ponownie wynurzyć się na powierzchnię. Raporty te niekoniecznie są weryfikowalne, a popularne niezrozumienie różnicy między głębokością testu a głębią załamania może zdezorientować dyskusję. Niemieckie U-Booty z okresu II wojny światowej miały zwykle głębokości od 200 do 280 metrów (660 do 920 stóp).