zasadniczo, zgodnie z naukami buddyjskimi, zasady etyczne i moralne są regulowane przez zbadanie, czy pewne działanie, niezależnie od tego, czy jest związane z ciałem czy mową, może być szkodliwe dla siebie lub dla innych, a tym samym unikanie jakichkolwiek działań, które mogą być szkodliwe. W buddyzmie wiele mówi się o zdolnym umyśle. Umysł umiejętnie unika działań, które mogą powodować cierpienie lub wyrzuty sumienia.,
moralne postępowanie buddystów różni się w zależności od tego, czy odnosi się do świeckich, czy do Sanghi czy kleru. Świecki Buddysta powinien kultywować dobre postępowanie, ćwicząc się w tzw. „pięciu Przykazaniach”. Nie są to, powiedzmy, dziesięć przykazań, które, jeśli zostaną złamane, pociągają za sobą karę przez Boga. Pięć przykazań to zasady treningu, które, jeśli ktoś miałby je złamać, powinien być świadomy zamka i zbadać, w jaki sposób można uniknąć takiego zamka w przyszłości. Wynik działania (często określanego jako Karma) zależy bardziej od intencji niż samego działania., Pociąga za sobą mniejsze poczucie winy niż jego judeochrześcijański odpowiednik. Buddyzm kładzie duży nacisk na „umysł” i jest to udręka umysłowa, taka jak wyrzuty sumienia, lęk, poczucie winy itp. którego należy unikać, aby kultywować spokój i spokój umysłu. Pięć przykazań to:
1) podjęcie szkolenia, aby uniknąć odbierania życia istotom. Zasada ta dotyczy wszystkich żywych istot, nie tylko ludzi. Wszystkie istoty mają prawo do swojego życia i prawo to powinno być przestrzegane.
2) do podjęcia szkolenia, aby uniknąć brania rzeczy nie podane. To przykazanie idzie dalej niż zwykła kradzież., Należy unikać podejmowania niczego, chyba że można być pewnym, że jest przeznaczony, że jest dla Ciebie.
3) do podjęcia szkolenia w celu uniknięcia zmysłowych uchybień. Zasada ta jest często błędnie tłumaczona lub błędnie interpretowana jako odnosząca się tylko do niewłaściwego prowadzenia się seksualnego, ale obejmuje wszelkie nadmiernie odczuwane przyjemności zmysłowe, takie jak obżarstwo, jak również niewłaściwe prowadzenie o charakterze seksualnym.
4) podjęcia szkolenia w celu powstrzymania się od fałszywej mowy. Oprócz unikania kłamstwa i oszukiwania, zasada ta obejmuje oszczerstwa, a także mowy, które nie są korzystne dla dobra innych.,
5) podjęcie szkolenia powstrzymywania się od substancji powodujących zatrucie i lekceważenie. To przykazanie należy do szczególnej kategorii, ponieważ nie wywnioskuje ono żadnego wewnętrznego zła, powiedzmy, w samym alkoholu, ale pobłażanie w takiej substancji może być przyczyną złamania pozostałych czterech przykazań.
są to podstawowe zasady, których oczekuje się od każdego świeckiego Buddy. W specjalne święte dni, wielu buddystów, zwłaszcza tych, którzy przestrzegają tradycji therawady, przestrzegało trzech dodatkowych przykazań z umocnieniem trzeciego przykazania, aby przestrzegać ścisłego celibatu., Dodatkowe zasady to:
6) powstrzymywanie się od przyjmowania jedzenia w nieodpowiednich godzinach. Oznaczałoby to podążanie za tradycją mnichów Therawadynów i nie jedzenie od południa jednego dnia do wschodu słońca następnego.
7) powstrzymywanie się od tańca, śpiewu, muzyki i rozrywek, a także powstrzymywanie się od używania perfum, ozdób i innych przedmiotów służących do ozdabiania lub upiększania osoby. Znowu ta i następna zasada.,
8) podjęcie szkolenia powstrzymywania się od używania wysokich lub luksusowych łóżek to Zasady regularnie przyjmowane przez członków Sanghi i przestrzegane przez osoby świeckie przy specjalnych okazjach.
laicy podążający za tradycją mahajany, którzy złożyli ślub Bodhisattwy, będą również stosować dietę ściśle wegetariańską. Nie jest to tak bardzo dodatkowa zasada, ale wzmocnienie pierwszej zasady; podjęcie szkolenia, aby uniknąć odbierania życia istotom. Jedzenie mięsa byłoby uważane za wkład w odbieranie życia, choć może być pośrednie.,wśród duchownych buddyjskich, znanych jako Sangha, znajdują się od 227 do 253 zasady, w zależności od szkoły lub tradycji dla mężczyzn lub mnichów, oraz od 290 do 354 zasady, w zależności od szkoły lub tradycji dla kobiet lub mnichów. Zasady te, zawarte w Winaja lub pierwszym zbiorze pism buddyjskich, są podzielone na kilka grup, z których każda pociąga za sobą karę za ich pośladki, w zależności od powagi tego pośladka., Pierwsze cztery zasady dla mężczyzn i pierwsze osiem dla kobiet, znane jako Parajika lub zasady porażki, pociągają za sobą wydalenie z Zakonu natychmiast na ich pośladku. Cztery odnoszące się do obu płci to: stosunek seksualny, zabicie człowieka, kradzież w stopniu, w jakim pociąga to za sobą wyrok więzienia i roszczenie o cudowne lub nadprzyrodzone moce. Dodatkowe Zasady mnichów odnoszą się do różnych kontaktów fizycznych z mężczyznami, z których jedna dotyczy ukrywania przed Zakonem klęski lub parajiki innego., Przed jego odejściem Budda pouczał, że udzielono pozwolenia na porzucenie lub dostosowanie drobnych zasad, jeśli panujące warunki wymagają takiej zmiany. Zasady te dotyczą wszystkich członków Sanghi, niezależnie od ich tradycji buddyjskiej.
interpretacja zasad różni się jednak pomiędzy tradycjami mahajany i therawady. Theravadinowie, zwłaszcza ci z Tajlandii, twierdzą, że przestrzegają tych zasad zgodnie z literą prawa, jednak w wielu przypadkach, poniżej jest bardziej w teorii niż w praktyce., Sangha mahajany interpretuje zasadę, aby nie przyjmować jedzenia w nieodpowiednim czasie, ponieważ nie oznacza to postu od południa do wschodu słońca, ale powstrzymywania się od jedzenia między posiłkami. Zasada postu byłaby nieodpowiednia, z punktu widzenia zdrowia, dla Sanghi żyjącej w zimnym klimacie, takim jak Chiny, Korea i Japonia. Kiedy przeanalizuje się powód, dla którego zasada ta została wprowadzona początkowo, można dojść do wniosku, że jest ona obecnie zbędna. To była praktyka w czasach Buddy dla mnichów iść do wioski z ich miski do zbierania żywności., Aby uniknąć niepokojenia wieśniaków bardziej niż to konieczne, Budda nakazał mnichom, aby odwiedzali je raz dziennie, wczesnym rankiem. Umożliwiłoby to mieszkańcom wsi swobodne prowadzenie codziennych spraw bez przeszkadzania mnichom wymagającym jedzenia. Dziś oczywiście ludzie przynoszą jedzenie do klasztorów lub przygotowują je na miejscu, więc pierwotny powód nie ma już zastosowania. Jak wielu z was zdaje sobie sprawę, w niektórych krajach Theravadin mnisi nadal chodzą na poranną jałmużnę, ale jest to bardziej kwestia utrzymania tradycji niż konieczności., Również zasada zakazująca obchodzenia się ze złotem i srebrem, innymi słowy-pieniędzmi, jest uważana przez Sanghi mahajany za przeszkodę, gdyby była ona ściśle przestrzegana w dzisiejszym świecie. Interpretują tę zasadę jako unikanie gromadzenia bogactw, które prowadzą do chciwości. Mnisi Theravadin mają tendencję do dzielenia włosów na tej zasadzie, ponieważ chociaż większość nie dotyka monet, wielu nosi Karty kredytowe i książki czekowe.
pozwól mi teraz pokrótce zająć się buddyjskim stosunkiem do przemocy, wojny i pokoju. Budda powiedział w Dhammapadzie:
*zwycięstwo rodzi nienawiść. Pokonani żyją w bólu., Szczęśliwie spokojne życie rezygnuje ze zwycięstwa i porażki.(Dp.15,5) i
* nienawiść nigdy nie ustaje przez nienawiść na tym świecie; tylko przez miłość ustają. To jest wieczne prawo. (Dp.1,5)
pierwsze przykazanie odnosi się do treningu powstrzymywania się od krzywdzenia żywych istot. Chociaż historia zapisuje konflikty z udziałem tzw. Narodów buddyjskich, wojny te toczyły się z powodów ekonomicznych lub podobnych. Historia nie zapisuje jednak wojen toczonych w imię propagowania buddyzmu. Buddyzm i być może Dżinizm są pod tym względem wyjątkowe., Jego Świątobliwość Dalajlama nigdy nie sugerował konfliktu zbrojnego w celu przezwyciężenia prześladowań i okrucieństwa popełnianych przez komunistyczne chińskie siły okupacyjne. Zawsze opowiadał się za pokojowym i pokojowym rozwiązaniem. Czcigodny Maha Ghosananda, najwyższy Patriarcha Kambodży, wezwał Kambodżan do odłożenia gniewu na ludobójstwo Czerwonych Khmerów i zjednoczenia się w celu przywrócenia ich narodu. Napisał:
cierpienie Kambodży było głębokie. Z tego cierpienia pochodzi wielkie współczucie. Wielkie współczucie tworzy spokojne serce. Spokojne serce czyni spokojną osobę., Spokojna osoba tworzy spokojną rodzinę. Spokojna rodzina tworzy spokojną społeczność. Pokojowa społeczność tworzy pokojowy naród. Pokojowy naród tworzy pokojowy świat.
Wracając do wczesnej historii buddyzmu, cesarz Asoka, który po krwawej, ale udanej kampanii wojskowej, rządził ponad dwiema trzecimi subkontynentu indyjskiego, miał wielkie wyrzuty sumienia z powodu cierpienia, które spowodował, zakazał zabijania zwierząt i zachęcał swoich poddanych do prowadzenia życzliwego i tolerancyjnego życia. Propagował także tolerancję wobec wszystkich religii, którą wspierał finansowo., Dominującymi religiami tamtych czasów byli sramanas czyli wędrowni asceci, bramini, Ajiwakowie i Dżini. Zalecał, aby wszystkie religie zaprzestały chwalenia siebie i potępiania innych. Jego wypowiedzi były pisane na skałach na peryferiach Jego Królestwa oraz na filarach wzdłuż głównych dróg i tam, gdzie zbierali się pielgrzymi. Założył także wiele szpitali dla ludzi i zwierząt. Niektóre z jego ważnych edyktów rockowych brzmiały:
1. Asoka nakazał sadzenie drzew banyan i gajów mango, budowę domów wypoczynkowych i wykopywanie studni co pół mili wzdłuż głównych dróg.
2., Rozkazał zakończyć zabijanie wszelkich zwierząt Do Użytku w kuchniach królewskich.
3. Zarządził zaopatrzenie w urządzenia medyczne dla ludzi i zwierząt.
4. Nakazywał posłuszeństwo rodzicom, hojność kapłanom i ascetom oraz oszczędność w wydatkach.
5. Wszyscy oficerowie muszą pracować dla dobra ubogich i starszych.
6. Zapisał swój zamiar promowania dobrobytu wszystkich istot, aby spłacić swój dług wobec wszystkich istot.
7. On czci ludzi wszystkich wyznań.
jednak nie wszyscy buddyści podążają ścieżką bez przemocy., Buddyjski mnich, Phra Kittiwutthi z Phra Chittipalwon College w Tajlandii, jest znany ze swoich skrajnie prawicowych poglądów. Powiedział, że nie jest to pierwszy nakaz zabijania komunistów. Powiedział, że gdyby Tajlandia była zagrożona przejęciem władzy przez komunistów, chwyciłby za broń, by chronić Buddyzm. Sulak Sivaraksa, tajski działacz pokojowy, w swojej książce „Seeds of Peace” informuje, że Phra Kittiwutthi zmodyfikował swoje stanowisko, oświadczając ,że”zabicie komunizmu lub ideologii komunistycznej nie jest grzechem”., Sulak dodaje, że mnich wyznał, że jego nacjonalistyczne uczucia były ważniejsze niż jego praktyka Buddyjska i że będzie gotów porzucić swoje żółte szaty, aby wziąć broń przeciwko komunistycznym najeźdźcom z Laosu, Kambodży czy Wietnamu. Czyniąc to, powiedział, że będzie zachowywał monarchię, naród i religię buddyjską., W przeciwieństwie do poglądów Phra Kittiwutthi, Sulak Sivaraksa donosi, że Wietnamski mnich Thich Nhat Hanh jest zdania, że ” zachowanie buddyzmu nie oznacza, że powinniśmy poświęcać życie ludzi w celu ochrony buddyjskiej hierarchii, klasztorów lub rytuałów. Nawet jeśli Buddyzm jako taki wygaśnie, kiedy ludzkie życie zostanie zachowane i kiedy ludzka godność i wolność będą kultywowane w kierunku pokoju i miłującej dobroci, Buddyzm może odrodzić się w sercach ludzi.
podsumowując, krótko wspomnę o innych kwestiach wymienionych w programie nauczania.,
trzecie przykazanie dotyczące treningu w powściągliwości zmysłów obejmuje seksualność. Buddysta powinien pamiętać o możliwym wpływie niewłaściwej aktywności seksualnej na siebie i innych. To przykazanie obejmowałoby cudzołóstwo, ponieważ to również łamie przykazanie nie brania tego, co nie jest DANE dobrowolnie. Związek z kimś, kto jest oddany drugiemu, to kradzież. Podobnie w przypadku gwałtu i wykorzystywania dzieci, jeden kradnie godność i szacunek do siebie drugiego. Jeden jest również przyczyną bólu psychicznego, nie wspominając już o bólu fizycznym, więc jeden wyrządza krzywdę innej żywej istocie., Dlatego takie zachowanie łamie kilka przykazań.
małżeństwo nie jest sakramentem w buddyzmie, tak jak w innych religiach. Małżeństwo jest regulowane prawem cywilnym i od buddysty oczekuje się przestrzegania prawa panującego w każdym kraju, w którym mieszka. W tradycji Theravadin mnisi są zakazani przez swoje zasady Winaji zachęcania lub przeprowadzania ceremonii zaślubin., Zasada ta stwierdza:
Jeśli Mnich angażuje się w działanie jako pośrednik w zamiarach mężczyzny wobec kobiety lub zamiarach kobiety wobec mężczyzny, czy to w sprawie małżeństwa czy paramourage, nawet w przypadku tymczasowego porozumienia, wiąże się to z pierwszym i późniejszym spotkaniem Sanghi.
w wielu krajach Theravadin para, po ślubie w ceremonii cywilnej, zaprosi mnichów do swojego domu, aby odprawili ceremonię błogosławieństwa. Będą oferować mnichom Jedzenie i inne rekwizycje oraz zapraszać ich rodzinę i przyjaciół do udziału., W tradycji mahajany ta sama zasada ma zupełnie inne znaczenie. Brzmi ono:
Jeśli Bhikkshu stara się stworzyć sprzyjającą sytuację, w której mężczyzna i kobieta angażują się w seksualne przewinienia, czy to przez siebie, z rozkazu, czy poprzez Orędzia, i w wyniku swoich działań mężczyzna i kobieta powinni się spotkać, to popełnia przestępstwo.
reguła ta nie wyklucza małżeństwa, ale raczej dotyczy przyjęcia przez zakonnika roli Zamawiającego w niemoralnych celach., W krajach zachodnich, zgodnie z precedensem chrześcijańskim, wielu mnichów mahajany staje się zarejestrowanymi celebransami małżeństwa, tak aby, jeśli zostanie wezwany, ceremonia małżeństwa może być wykonywana w świątyni. Ogólnie rzecz biorąc, w krajach, w których prawo na to pozwala, buddyści akceptują stosunki de facto. Rozwiązłość byłaby postrzegana jako wykroczenie seksualne, ale trwający związek między dwojgiem ludzi, zarówno w małżeństwie, jak i poza nim, byłby uważany za zachowanie moralne., Ponieważ jednym z podstawowych nauk buddyjskich jest to, że wszystko jest nietrwałe i podlega zmianom, nieodwołalny rozpad związku między parą będzie rozumiany w tym świetle, więc rozwód nie będzie uważany za niewłaściwy.
jeśli chodzi o kwestie bioetyczne, jest to głównie kwestia postawy różnych tradycji czy szkół buddyzmu. Jest to związane z pojęciem odradzania się i kiedy to nastąpi. Zgodnie z tradycją Therawadinów odrodzenie następuje natychmiast po śmierci., Ciało zmarłego nie jest już uważane za część poprzedniej istoty, więc takie rzeczy jak autopsje, przeszczepy narządów itp. są dopuszczalne. W rzeczywistości wiele Therawadynów, szczególnie w Malezji, zachęca do dawania ludzkich narządów jako najwyższej formy dawania. Często, zwłaszcza w Vesak, obchody narodzin, oświecenia i odejścia Buddy, oddawanie krwi odbywa się na terenie świątyni. Z drugiej strony Mahajana wierzy, że istnieje stan pośredni między inkarnacjami, znany jako Antarabhava., Większość osób podążających za tą tradycją stara się unikać dotykania lub poruszania ciałem przez co najmniej osiem godzin po śmierci. To oczywiście oznacza, że organy byłyby do tego czasu bezużyteczne do przeniesienia na innego człowieka.
Buddyjska etyka pracy oraz etyka biznesowa i zawodowa byłyby, najlepiej, ściśle związane z poszanowaniem środowiska. Jest to dobrze opisane w książce E. F. Schumachera „małe jest piękne”:
” podczas gdy materialista interesuje się głównie dobrami, Buddysta interesuje się głównie wyzwoleniem., Ale buddyzm jest drogą pośrednią i dlatego w żaden sposób nie jest antagonistyczny wobec fizycznego dobrobytu. Główną ideą buddyjskiej ekonomii jest prostota i brak przemocy. Z punktu widzenia ekonomisty, cudem buddyjskiego sposobu życia jest zupełna racjonalność jego wzoru – zadziwiająco małe środki prowadzące do niezwykle satysfakcjonujących rezultatów.,”
Ken Jones w artykule zatytułowanym” Buddhism and Social Action „komentuje:” Schumacher zarysowuje „ekonomię buddyjską”, w której produkcja opierałaby się na średnim zakresie dóbr materialnych (i nie więcej), a z drugiej strony na harmonii ze środowiskiem naturalnym i jego zasobami.
powyższe zasady sugerują pewien rodzaj zróżnicowanego i zdecentralizowanego politycznie społeczeństwa, z spółdzielczym zarządzaniem i własnością dóbr produkcyjnych., Byłoby ono pomyślane na skalę ludzką, czy to pod względem wielkości i złożoności, organizacji, czy też planowania środowiskowego, i wykorzystywałoby nowoczesne technologie wybiórczo, a nie wykorzystywałoby je w służbie egoistycznych interesów. W słowach Schumachera „jest to kwestia znalezienia właściwej ścieżki rozwoju, drogi pośredniej, pomiędzy materialistyczną bezmyślnością a tradycjonalistycznym bezruchem, krótko mówiąc, znalezienia właściwego źródła utrzymania””.
pomimo teorii otaczającej buddyjską praktykę biznesową, chciwość nadal wydaje się być na porządku dziennym w wielu krajach buddyjskich., W Tajlandii mnich z północy, Acharn Ponsektajadhammo, prowadził kampanię przeciwko wandalizmowi środowiskowemu w przemyśle drzewnym. Wycinka drzew w północnej Tajlandii spowodowała erozję, powodzie i ekonomicznie zrujnowała drobnych rolników. Za swoje wysiłki na rzecz ochrony środowiska Acharn Ponsektajadhammo groził śmiercią i został niedawno aresztowany. W Japonii, innym kraju, gdzie większość ludności jest buddystą, zabijanie wielorybów i delfinów jest nadal powszechne. Zwierzęta wydają się nie znaleźć miejsca w kulturze grupowej japońskiego społeczeństwa.,
Jak widać z powyższego, buddyjskie zasady etyczne są bardzo szlachetne i w idealnym świecie ich praktyka prowadziłaby do pokoju i harmonii, ale niestety, jak nauczał Budda, ludzie są motywowani chciwością, nienawiścią i złudzeniami – nawet buddystami.