dyskusja
Osteochondromy są zmianami rozwojowymi, a nie prawdziwymi nowotworami i mogą występować pojedynczo lub jako zmiany wielokrotne, związane z zespołem wielu dziedzicznych egzostoz . Osteochondroma jest postrzegana w 2% do 3% ogólnej populacji i stanowi około 36% do 41% łagodnych guzów kości . Kości dłoni i stóp, w tym kości piętowe, stanowią tylko 10% osteochondromów .,
ocena osteochondromów może ogólnie pomóc w ustaleniach klinicznych i metodach obrazowania, takich jak zwykła radiografia, ultrasonografia, CT, obrazowanie MR i skanowanie kości -.
Osteochondromy są zwykle bezobjawowe i są obserwowane przypadkowo na radiografii . Najczęstszym objawem jest bezbolesna, bezbolesna deformacja kosmetyczna oddzielająca powoli powiększającą się masę egzofityczną. Dodatkowe powikłania, które powodują objawy to kostne deformacji, złamania, kompresji nerwów naczyniowych, następstwa neurologiczne, powstawanie bursa, i transformacji złośliwej ., Przemiana złośliwa występuje u mniej niż 1% do 2% pacjentów z pojedynczymi osteochondromami i U 5% -25% pacjentów z wieloma dziedzicznymi egzostozami .
cechy kliniczne podejrzane o przemianę złośliwą obejmują nowy początek bólu w uprzednio stabilnej zmianie, szybki lub nowy wzrost, wzrost po dojrzałości szkieletowej i / lub duże zmiany . Zmiany te są zwykle chondrosarcoma niskiego stopnia lub rzadziej wtórnego kostniakomięsaka ., W naszym przypadku pierwszą skargą był ból, który ostatnio się nasilił i szybki wzrost zmiany, zwłaszcza po pierwszej operacji.
chociaż radiografia jest często sama w sobie diagnostyczna, inne sposoby obrazowania mogą być konieczne do planowania chirurgicznego i wykluczenia zwyrodnienia sarkomatowego. Radiologiczny wygląd tego guza jest często diagnostyczny i odzwierciedla jego cechy patologiczne. Zmiana składa się z rodzimej kości korowej i rdzeniastej wystającej z i ciągłej z leżącą kością i pojawiają się jako siedzące lub pedunculated ., Jeśli jednak nie ma rozległej mineralizacji, Grubość pokrywy chrzęstnej zwykle nie jest dobrze oceniana radiograficznie . W naszym przypadku, ze względu na nietypowe umiejscowienie posteroinferior do kości piętowej, AP i boczne radiografie nie wykazały zadowalającego widoku.
ultrasonografia może być stosowana do pomiaru grubości pokrywy chrząstki szklistej . Jest to jednak badanie zależne od operatora o często ograniczonej wartości u otyłych pacjentów i braku oceny kostnych elementów zmiany ., Skanowanie kości jest bezpośrednio skorelowane ze stopniem powstawania kości enchondralnych . Wychwyt radionuklidów jest zwykle bardziej widoczny u młodego pacjenta. U starszych pacjentów może nie wykazywać wychwytu. Ponadto, nie był przydatny dlawartość transformacji złośliwej .
obrazowanie MR jest najlepszą metodą obrazowania radiologicznego oceniającą osłonkę chrząstki szklistej. Ważne jest również wizualizowanie wpływu zmiany na otaczające struktury i pokazuje ciągłość korową i rdzeniową między kością macierzystą a osteochondromą., Wysoka zawartość wody w niemineralizowanych obszarach czapki chrząstki miała średnie lub niskie natężenie sygnału na obrazach ważonych T1 i wysokie natężenie sygnału na obrazach ważonych T2. Zmineralizowane obszary w czapce chrząstki miały niskie natężenie sygnału na obrazach ważonych T1 i T2 . Jednak u młodych pacjentów z aktywnym wzrostem i dojrzewaniem od normalnego kostnienia enchondral w czepku chrząstki może być zaznaczona heterogeniczność zarówno obrazy ważone T1 i obrazy ważone T2 ze względu na mieszaninę niemineralizowanych i mineralizacji tkanki chrzęstnej ., W naszym przypadku Czapka chrząstki miała niskie natężenie sygnału na obrazach ważonych T1 i T2.
rekonstrukcja wielowymiarowa i trójwymiarowe cechy obrazowe CT dają ważne informacje o ustaleniu tych zmian. Pozwala to na optymalne pokazanie patognomonicznej ciągłości korowej i rdzeniowej zmiany i kości macierzystej, jak w naszym przypadku. Murphey i inni uważali, że bardzo cienkie odcinki dostępne z CT są często lepsze niż obrazowanie MR, zwłaszcza w złożonych obszarach anatomii, w przypadkach osteochondroma., Mineralizacja w nasadce chrzęstnej umożliwia prawidłowy pomiar CT, tak jak w tym przypadku. Jednak bardzo trudno jest prawidłowo zmierzyć grubość całkowicie niezmineralizowanej czapki chrząstki, ponieważ nie można jej łatwo odróżnić od otaczających mięśni lub Bursy. Grubość pokrywy chrząstki większa niż 1-2 cm u dorosłych i 2-3 cm u rosnących dzieci sugeruje przemianę złośliwą .
leczenie osteochondromów w stopie jest zachowawcze lub chirurgiczne (wycięcie). Stabilne, małe zmiany bezobjawowe można leczyć zachowawczo., Jeśli zmiana jest bolesna i rośnie po dojrzałości szkieletowej, wykazują oznaki transformacji złośliwej należy leczyć chirurgicznie. Marginalna resekcja jest odpowiednia i wykazuje niski wskaźnik nawrotów. Każda pozostała nasadka chrzęstna może spowodować nawrót, zwłaszcza w rosnących zmianach .
w naszym przypadku uważamy, że po pierwszej operacji mogą pojawić się niewielkie pozostałości ze względu na trudne umiejscowienie zmiany do zabiegu., Mierzyliśmy grubość czepka chrząstki odpowiednio 4 i 6 mm w 5. i 6. miesiącu pierwszej operacji, ponieważ zmiana wykazała nawrót i była bolesna po pierwszej operacji, klinicznie rozważano przemianę złośliwą i pacjent był ponownie operowany. Jednak badanie histopatologiczne nie wykazało złośliwych wyników i nie stwierdzono nawrotu podczas 9-miesięcznej obserwacji.
Podsumowując, należy pamiętać, że łagodne osteochondromy mogą reprezentować objawowy wzrost u dojrzałych szkieletów pacjentów bez transformacji złośliwej.