w 1894 roku pierwszy przykład bezprzewodowego sterowania na odległość był podczas demonstracji brytyjskiego fizyka Olivera Lodge 'a, w którym wykorzystał koherer Branly' ego, aby galwanometr zwierciadlany poruszał wiązką światła, gdy fala elektromagnetyczna została sztucznie wygenerowana. W 1895 roku Jagadish Chandra Bose zademonstrował fale radiowe, uruchamiając pistolet i uderzając w dzwon za pomocą mikrofal transmitowanych na odległość 75 stóp przez ściany., Innowatorzy radiowi Guglielmo Marconi i William Preece podczas demonstracji 12 grudnia 1896 roku w Toynbee Hall wykonali dzwonek, naciskając przycisk w pudełku, który nie był połączony przez żaden wires.In 1897 brytyjski inżynier i profesor na Wydziale Elektrotechniki w King 's College London, Ernest Wilson, wynalazł zdalne sterowanie radiowe torpedami i okrętami podwodnymi, które było sterowane falą „Hertziana”.
w 1898 roku Nikola Tesla złożył swój patent w USA., Patent 613,809, nazwany metoda urządzenia do sterowania mechanizmem poruszającego się pojazdu lub pojazdów, które publicznie zademonstrował poprzez sterowanie radiowe Łodzi podczas wystawy elektrycznej w Madison Square Garden. Tesla nazwał swoją łódź „teleautomatonem”.
w 1898 roku rosyjski wynalazca Nikołaj Pilczikow przeprowadził w Odessie eksperymenty ze zdalnym sterowaniem radiowym.
w 1903 roku Leonardo Torres Quevedo zaprezentował Telekino w paryskiej Akademii Nauk, któremu towarzyszyła krótka i eksperymentalna demonstracja., W tym samym czasie uzyskał patent we Francji, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. Telekino składało się z robota, który wykonywał polecenia transmitowane przez fale elektromagnetyczne. Dzięki Telekino Torres Quevedo ustalił nowoczesne zasady działania bezprzewodowego pilota zdalnego sterowania. W 1906 roku, w obecności króla Hiszpanii i przed wielkim tłumem, Torres z powodzeniem zademonstrował wynalazek w porcie w Bilbao, prowadząc łódź z brzegu. Później próbował zastosować Telekino do pocisków i torped, ale musiał zrezygnować z projektu z powodu braku finansowania.,
pierwszy zdalnie sterowany model samolotu poleciał w 1932 roku, a wykorzystanie technologii zdalnego sterowania do celów wojskowych było intensywnie eksploatowane podczas ii Wojny Światowej, jednym z efektów tego był niemiecki pocisk Wasserfall.
Philco Mystery Control (1939)
pod koniec lat 30., Większość z nich była podłączona do zestawu sterowanego przewodami, ale Philco Mystery Control (1939) był zasilanym bateryjnie nadajnikiem radiowym niskiej częstotliwości, co czyni go pierwszym bezprzewodowym pilotem do urządzenia elektroniki użytkowej. Wykorzystując modulację liczby impulsów, był to również pierwszy Cyfrowy Bezprzewodowy Pilot Zdalnego Sterowania.,
Zdalne sterowanie Telewizoraedytuj
SABA Kabel TV remote
pierwszy pilot przeznaczony do sterowania telewizorem został opracowany przez Zenith Radio Corporation w 1950 roku. Pilot, zwany „Lazy Bones”, był podłączony do telewizora przewodem. Bezprzewodowy Pilot Zdalnego Sterowania, „Flashmatic”, został opracowany w 1955 roku przez Eugene Polley., Działał poprzez świecenie wiązki światła na jedną z czterech ogniw fotoelektrycznych, ale komórka nie odróżniła światła od światła odległego i światła z innych źródeł. Flashmatic również musiał być precyzyjnie skierowany na jeden z czujników, aby działał.
w 1956 roku Robert Adler opracował „Zenith Space Command”, Bezprzewodowy Pilot zdalnego sterowania. Był mechaniczny i używał ultradźwięków do zmiany kanału i objętości., Kiedy użytkownik nacisnął przycisk na pilocie zdalnego sterowania, uderzył w pasek i kliknął, stąd powszechnie nazywano je „klikaczem”, ale brzmiało to jak „stuknięcie”, a mechanika była podobna do zrywania. Każdy z czterech taktów emitował inną podstawową częstotliwość z ultradźwiękowymi harmonicznymi, a obwody w telewizorze wykrywały te dźwięki i interpretowały je jako channel-up, channel-down, sound-ON/off i power-on/off.,
później szybki spadek cen tranzystorów umożliwił tańsze piloty elektroniczne, które zawierały kryształ piezoelektryczny, który był zasilany przez oscylujący prąd elektryczny o częstotliwości blisko lub powyżej górnego progu ludzkiego słuchu, choć nadal słyszalny dla psów. Odbiornik zawierał mikrofon podłączony do obwodu, który był dostrojony do tej samej częstotliwości., Niektóre problemy z tą metodą polegały na tym, że odbiornik może zostać uruchomiony przypadkowo przez naturalnie występujące dźwięki lub celowo przez metal przeciwko szkłu, na przykład, a niektórzy ludzie słyszeli niższe harmoniczne ultradźwiękowe.
Uniwersalny pilot RCA
w 1970 r.RCA wprowadziła w pełni elektroniczny pilot zdalnego sterowania, który wykorzystuje sygnały cyfrowe i półprzewodnikowe tranzystory polowe (MOSFET). Został on powszechnie przyjęty do telewizji kolorowej, zastępując sterowanie tuningowe napędzane silnikiem.,
impuls do bardziej złożonego typu pilota telewizyjnego przyszedł w 1973 roku, wraz z rozwojem usługi teletekstu Ceefax przez BBC. Większość komercyjnych pilotów w tym czasie miała ograniczoną liczbę funkcji, czasami aż trzy: następny kanał, poprzedni kanał i volume / off. Tego typu sterowanie nie zaspokajało potrzeb zestawów teletekstu, w których strony oznaczano cyframi trzycyfrowymi., Pilot zdalnego sterowania, który wybiera strony teletekstu, potrzebowałby przycisków dla każdej cyfry od zera do dziewięciu, a także innych funkcji sterowania, takich jak przełączanie z tekstu na obraz i normalne sterowanie głośnością, kanałem, jasnością, intensywnością kolorów itp. Wczesne zestawy teletekstu używały przewodowych pilotów do wyboru stron, ale ciągłe korzystanie z pilota wymaganego do teletekstu szybko wskazywało na potrzebę urządzenia bezprzewodowego., Inżynierowie BBC rozpoczęli więc rozmowy z jednym lub dwoma producentami telewizorów, co doprowadziło do powstania wczesnych prototypów w latach 1977-1978, które mogły sterować wieloma innymi funkcjami. ITT była jedną z firm, a później nadała swoją nazwę protokołowi ITT komunikacji w podczerwieni.
w 1980 roku najpopularniejszym pilotem był konwerter telewizji kablowej Starcom (od Jerrold Electronics, oddziału ogólnego instrumentu), który używał dźwięku 40 kHz do zmiany kanałów., Następnie kanadyjska firma Viewstar, Inc., został utworzony przez inżyniera Paula Hrivnaka i rozpoczął produkcję konwertera telewizji kablowej z pilotem na podczerwień. Produkt został sprzedany przez firmę Philips za około 190 CAD. Konwerter viewstar był natychmiastowym sukcesem, milionowy konwerter został sprzedany 21 marca 1985 roku, z 1,6 milionem sprzedanych do 1989 roku.
Inne pilotyedytuj
Blab-off był przewodowym pilotem stworzonym w 1952 roku, który włączał lub wyłączał dźwięk telewizora, aby widzowie mogli uniknąć słuchania reklam., W latach 80. Steve Wozniak z Apple założył firmę o nazwie CL 9. Celem tej firmy było stworzenie pilota zdalnego sterowania, który mógłby obsługiwać wiele urządzeń elektronicznych. Jednostka podstawowa (sterownik urządzeń zdalnych) została wprowadzona jesienią 1987 roku. Zaletą tego pilota było to, że może „uczyć się” zdalnych sygnałów z różnych urządzeń. Miał możliwość wykonywania określonych lub wielu funkcji w różnym czasie z wbudowanym zegarem. Był to pierwszy pilot zdalnego sterowania, który można było połączyć z komputerem i załadować zaktualizowany kod oprogramowania w razie potrzeby., Jednostka podstawowa nigdy nie wywarła wielkiego wpływu na rynek. Program był zbyt uciążliwy dla przeciętnego użytkownika, ale otrzymał entuzjastyczne recenzje od tych, którzy mogli. Te przeszkody ostatecznie doprowadziły do upadku CL 9, ale dwóch jego pracowników kontynuowało działalność pod nazwą Celadon. Był to jeden z pierwszych sterowanych komputerowo pilotów do nauki na rynku.
w latach 90.XX wieku samochody były coraz częściej sprzedawane z elektronicznymi zamkami do drzwi z pilotem zdalnego sterowania. Piloty te przesyłają sygnał do samochodu, który blokuje lub odblokowuje drzwi lub odblokowuje bagażnik., Urządzenie sprzedawane na rynku wtórnym w niektórych krajach to zdalny rozrusznik. Umożliwia to właścicielowi samochodu zdalne uruchomienie samochodu. Ta funkcja jest najbardziej związana z krajami o klimacie zimowym, w których użytkownicy mogą chcieć uruchomić samochód przez kilka minut, zanim zamierzają z niego korzystać, aby nagrzewnica samochodowa i systemy rozmrażania mogły usunąć lód i śnieg z okien.
,
,
na początku 2000 roku liczba urządzeń elektronicznych w większości domów znacznie wzrosła, wraz z liczbą pilotów do sterowania tymi urządzeniami. Według Consumer Electronics Association, przeciętny amerykański dom ma cztery piloty. Do obsługi kina domowego może być wymagane aż pięć lub sześć pilotów, w tym jeden do odbiornika kablowego lub satelitarnego, magnetowidu lub cyfrowego rejestratora wideo( DVR / PVR), odtwarzacza DVD, telewizora i wzmacniacza audio. Niektóre z tych pilotów mogą wymagać użycia sekwencyjnego, aby niektóre programy lub usługi działały poprawnie., Ponieważ jednak nie ma akceptowanych wytycznych dotyczących interfejsu, proces ten jest coraz bardziej uciążliwy. Jednym z rozwiązań stosowanych w celu zmniejszenia liczby pilotów, które muszą być używane, jest uniwersalny pilot zdalnego sterowania, który jest zaprogramowany za pomocą kodów działania dla większości głównych marek telewizorów, odtwarzaczy DVD itp. Na początku 2010 roku wielu producentów smartfonów zaczęło włączać do swoich urządzeń emitery podczerwieni, umożliwiając tym samym ich używanie jako uniwersalnych pilotów za pośrednictwem dołączonej lub do pobrania aplikacji.