Oto! Żydowski Jezus

Jezus był Żydem. Wszyscy to wiedzą, prawda? Wydaje się, że tak, a nie., Z pewnością nie jest to pogląd większości chrześcijan, ani nie jest to powszechna wiedza wśród ateistów, a nawet Żydów, że Jezus był po brzegi Żydem, nie przypadkowo lub w wyniku doczesnego wypadku Żydem, Nie w dowcipie Jonathana Millera, Żydem, ale Żydem z wiary, temperamentu i duchowej ambicji; Żydem w jego Nieustającej etyki, w jego zamiłowaniu do kłótni i legalistyki, w jego zamiłowaniu – szczerze, do momentu zmęczenia czasami-do rozszerzonych metafor i kazań owiniętych w przypowieści, a w apokaliptycznym pilność jego nauczania., Żyd, innymi słowy, w sprawie jednoznacznie żydowskiej.

tyle byś nie zebrał z jasełek, z hymnów i kolęd, czy ze sztuki, która wypełnia kościoły chrześcijaństwa. Ostatnią rzeczą, na którą Jezus patrzy na krzyż, jest Żyd. Zapytaj mnie, jak chciałbym, aby artyści pokazali żydowskość Jezusa i oczywiście nie mam odpowiedzi. Jak – poza rysunkiem wstrętu-wygląda Żyd?,

tak się składa, że wielu średniowiecznych i renesansowych artystów chrześcijańskich wierzyło, że dokładnie wiedzą, jak wygląda Żyd – wyglądał tak, jak wyobrażali sobie Judasza: intrygujący, zdradziecki, chciwy, tak zaczepiony nosem, jak zgięty sercem i lubieżny. Spójrz jeszcze raz, jak Judasz jest przedstawiony na Twoim ulubionym obrazie Ostatniej Wieczerzy, a są szanse, że odkryjesz, że otrzymał erekcję. Istnieją dwa sposoby sens tego erekcji teologicznie. Albo myśl o zdradzie Jezusa sprawiła, że Judaszowi było ciężko., Albo, według chrześcijańskiego zrozumienia, Żydzi są w stałym stanie rażącego podniecenia seksualnego. Jeśli ta ostatnia interpretacja wydaje się naciągana, rozważ tylko trwanie moralnej i obrazowej idei Żyda jako diabła, jeśli nie samego Szatana, to z pewnością z pokolenia Szatana-noszącego rogi lubieżności i złośliwości oraz pachnącego siarką. To był tylko żart plac zabaw, że odniesienia teraz i wtedy do mojego ogona, ale mówi ci coś, że jeszcze w latach 50., a w Manchesterze nie Mińsk czy Monachium, żart był nadal wokół., Mniej żartu nazywano „zabójcą Chrystusa”, a to nie był żart, gdy moi pogańscy przyjaciele używali słowa ” Żyd ” jako czasownika oznaczającego oszukiwanie, oszukiwanie lub po prostu bycie ciasnym z pieniędzmi. W tej matrycy strachu, przesądów i niesmaku można zauważyć rękę nie tylko wczesnych Ojców Kościoła, którzy postanowili celowo oczernić religię żydowską, ale także Apostołów – „wy jesteście z ojca waszego diabła”, Ewangelia św. Jana mówi Jezus do tych, których Jan już nazywa „Żydami”, aby zasugerować, że Jezus nie jest częścią nich., Aby Jezus został uwolniony od swego żydostwa, sami Żydzi musieli zostać zdyskredytowani, poniżeni i ostatecznie diabolizowani.

jest to kwestia najgłębszego zainteresowania, jak chrześcijanie byli w stanie utrzymać dwie równoległe, ale całkowicie sprzeczne postawy wobec Żydów. Ten, jak opisano powyżej, którego skutkiem było całkowite usunięcie Żydów ze sfery ludzkiej., Drugi, pełen pobożności i szacunku, wyrażony w czci dla Biblii Żydowskiej, w czułych pielgrzymkach do żydowskich miejsc narodzin i wychowania Jezusa, a nawet, w niektórych miejscach, w czułym przyjmowaniu imion starotestamentowych dla ich potomstwa. Umysł jest cudowną rzeczą, zdolną (kiedy wybierze) do rozrywki pozornie nie do pogodzenia emocji., W tym przypadku jest to tak, jakby chrześcijanie jednocześnie wiedzieli i nie wiedzieli, że Jezus był Żydem, ale aby niewiedzący zdobyli przewagę nad wiedzą, że musieli zrobić sobie przemoc psychiczną, której ofiarami ubocznymi byli Żydzi.,

jak inaczej można wytłumaczyć kalumnię tak groteskową i błędnie stosowaną jak zniesławienie krwi – przekonanie powszechne w całej Anglii i Europie w średniowieczu i nie do końca wymazane w niektórych częściach świata, że Żydzi zabijają pogańskie dzieci dla ich krwi, którą piją lub gotują w trakcie tego, co diaboliczni Żydzi robią, czcząc swego Boga., Jeśli nie jest to nieświadoma parodia Eucharystii, przeniesienie wstydu w stronę czegoś kanibalistycznego w sercu chrześcijańskiego rytuału, za co obwinia się wtedy starszą, okrutną, ojcowską religię, to nie wiem, co to jest.

wyjaśnij to jak chcesz, Judaizm jest winnym sekretem chrześcijaństwa, a niech Bóg pomoże każdemu, kto stanie się przyczyną winy ludu. „Kiedy Żydzi będą wybaczone Holokaust?”pyta Mroczny filozof John Gray. Jest pytanie wstępne. Kiedy Żydzi kiedykolwiek zostaną przebaczone dając chrześcijaństwu swoją religię?,

żydostwo Jezusa jest tak samo istotne dla chrześcijaństwa, jak i żenujące. Dla chrześcijan Jezus był Mesjaszem – sam w sobie żydowską koncepcją – którego przyjście było przepowiedziane w Żydowskim Piśmie Świętym przez wieki. To historia Żydowska, którą Jezus wypełnia. Ilu z nas, gdy przyłączamy się do Mesjasza Haendla, podnosząc nasze głosy w mesjańskim uniesieniu, zna pochodzenie słów, które śpiewamy? „Albowiem dziecię nam się narodziło”, brzmi dla nas teraz całkowicie chrześcijanie., Jako Żyd sam, choć miłuję Mesjasza, balkuję przy kościelnej radości w tym wersecie – „a imię jego będzie nazwane cudowny, Radca, Bóg potężny, ojciec wieczności, Książę Pokoju” – ale słowa są wzięte z Księgi proroka Izajasza, Starego Testamentu Nie nowego. Dla chrześcijan Jezus był tam (i musiał tam być) na długo przed swoim rzeczywistym przyjściem, w żarliwych tęsknotach ludu, który cierpiał wygnanie, wywłaszczenie i, w czasach Jezusa, okupację. Był tym, do czego doprowadził cały Stary Testament., Zamknął tę historię, by opowiedzieć inną.

Mesjasz nie oznacza Syna Bożego. Ani Jezus nigdy nie twierdził, że jest Synem Bożym. Ten pomysł byłby dla niego nonsensem. Bóg Żydów jest niepodzielny, zdolny do refulgacji-szekina, lśniąca obecność – ale nie wcielenie. Długo oczekiwany Mesjasz (słowo oznacza po prostu „namaszczony”) przygotowywał drogę Bogu, a nie przyjmował tytułu Boga. Miał być eschatologicznym prorokiem, kaznodzieją końca dni, żołnierzem wyzwolenia w Królewskiej linii króla Dawida., Aby pokazać, że Jezus wypełnił tę ostatnią, ale najważniejszą część proroctwa, apostołowie wymyślili taki labirynt i rywalizujące ze sobą powody, aby narodzić się w Betlejem, miejscu narodzin Króla Dawida, i że Mateusz wykorzystuje początkowe 25 wersetów Nowego Testamentu – poprzez mnogość spłodzeń: Aram spłodził Aminadaba, Achaz spłodził Ezechiasza, Eliud spłodził Eliezera – aby ustalić linię zstąpienia Jezusa, nie tylko do Dawida, ale i do Abrahama., Tak zaczyna się chrześcijańska Biblia: pochylanie się do tyłu, aby udowodnić bezspornie nienaganną żydowską linię Krwi Jezusa. Jakby bycie Synem Bożym nie było wystarczająco genealogiczne.

później, wraz z jego przebóstwieniem, Żydowska krew musi być ponownie wyciśnięta z niego. Sądzony Mesjanicznie, Jezus jest porażką dla Żydów. On ani nie wyzwala ich ziemi od Rzymian, ani nie wprowadza Królestwa Bożego tutaj na ziemi. Dla Żydów – i w tym punkcie nie trzeba się trudzić-świat pozostaje niezauważony., Chrześcijanie przekształcili materialną porażkę Jezusa w duchowy sukces. Mówią, że królestwo Boże można znaleźć gdzie indziej. Takie jest znaczenie ukrzyżowania. Dzięki temu sprzeczaniu się o ideę zbawienia, pierwsi chrześcijanie osiągnęli dwa znaczące sukcesy: zmienili to, czego Jezus nie osiągnął, w coś, czego Żydzi nie mogli zrozumieć i skazali Judaizm na reputację materialności. Pomogło w tym wynalezienie chwytającego Srebro Judasza-postaci poddawanej dziś ponownej ocenie ze wszystkich stron, nawet w Watykanie. Podobnie jak oczyszczanie jego moralnego odpowiednika, Poncjusza Piłata., Proporcjonalnie jak imię Judasza zatonęło, tak i imię Piłata wzrosło. Chociaż gubernator o krwawej reputacji, Piłat został przekształcony etapami w człowieka o smutnym sumieniu. To” Żydzi ” nawoływali do zniszczenia Jezusa – chociaż nie było ku temu powodu – podczas gdy Piłat umył ręce., W ten sposób, chociaż ukrzyżowanie stanie się podatne na najbardziej subtelne i wzniosłe interpretacje teologiczne, wydarzenia prowadzące do niego nabierają melodramatycznych cech pantomimy – dobro KONTRA ZŁO, materialne kontra duchowe, niewinny świat pogański kontra perfidny Żydowski.,

Usuń śliską metaforę osobistego zbawienia i bluźnierstwa, że jest Synem Bożym – z żadnej z tych koncepcji sam Jezus nie miał najmniejszego do zrobienia – i nie ma nic, co mówi się, że powiedział lub wykonał, które wzbudziłoby gniew jego współbraci Żydów na tyle, aby mogli śpiewać o jego śmierci., W zakresie, w jakim możemy oddzielić jego rzeczywiste słowa od późniejszych teologicznych interpretacji – historycznego Jezusa od osoby, którą chrześcijanie pisali po tym wydarzeniu, potrzebowali go – głos, który słyszymy, jest jednoznacznym Żydowskim uzdrowicielem i nauczycielem. Amerykański krytyk literacki Harold Bloom chwalił Ewangelię św. Marka-najwcześniejszą ze wszystkich Ewangelii – za ukazanie Jezusa, który brzmi w swoich „pytaniach retorycznych bez odpowiedzi i zaciekle żartobliwych wybuchach, które kończą się przerażającą furią”, bardzo podobnie jak Jahwe, Żydowski Bóg., Dowcipy o podobieństwie rodzinnym oprócz tego, należy to wyjaśnić przez zanurzenie Jezusa w Torze i instrukcjach Boga, którego dar dla Żydów był. „Nie myślcie, że przyszedłem zniszczyć prawo lub proroków”, mówi Jezus w Ewangelii Mateusza. „Nie przyszedłem niszczyć, ale wypełniać. Zaprawdę powiadam wam: dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota ani litera nie odejdą od zakonu, aż wszystko się wypełni.,”Głos jest cały zgryźliwy i surowy, przypomina w swojej dziwacznej mieszance szczerości, zagrożenia i poczucia własnej wartości, nie tylko Żydowskiego Boga, ale także wcześniejszych żydowskich proroków.

nawet wtedy, gdy on kontynuuje swoje przesłanie o wszechogarniającej miłości – „Ale powiadam wam: Miłujcie nieprzyjaciół waszych, błogosławcie tym, którzy was przeklinają, czyńcie dobrze tym, którzy was nienawidzą … bo jeśli miłujecie tych, którzy was miłują, jaką nagrodę macie?,”- jest w tym jeszcze wyzwanie moralne i filozoficzne, odwołanie się do rozumu ludzkiego tak samo jak do człowieczeństwa, jak gdyby dobroć, którą on chce, abyśmy praktykowali, było rodzajem świecącej dobroci, przed którą, jak przedtem „ojciec, który jest w niebie, zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych”, trzęsiemy się w strachu i tylko częściowym zrozumieniu.

łagodny Jezus, łagodny i łagodny? Żaden myśliciel religijny nie był mniej sentymentalny., Chociaż w pewnym momencie będzie mówił czule o dzieciach i zwierzętach, niech jego naśladowcy wyobrażają sobie Boga, który troszczy się o każdy włos na ich głowach i zwraca się do nich ze swoją wspaniałą ojcowską protekcją, to w następnym jest prawie niezmiernie surowy w wymaganiach, jakie stawia wobec ich lojalności i niezłomności. „Nie możecie służyć Bogu i mamonie” – cóż, to proste. „Nie sądźcie, abyście byli sądzeni” – ditto. Ale” kto miłuje ojca lub matkę bardziej niż mnie, nie jest mnie godzien ” jest trudniejszą pigułką do strawienia., „Przyszedłem bowiem wystawić mężczyznę przeciw ojcu, a córkę przeciw matce” – jak pogodzić się z miłością, jaką mężczyzna powinien odczuwać do swoich wrogów, nie zważając na krewnych? A jeśli chodzi o „kto znajdzie życie swoje, straci je; a kto straci życie swoje dla mnie, znajdzie je” – oto wracamy przed zawistną, zagadkową wyłącznością samego Jahwe.

„nie myślcie, że przyszedłem przynieść pokój ziemi; nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz.,”W słowach takich jak te, słowa, do których ich religijne wykształcenie przywykło – chociaż głosem żywego człowieka o takiej elokwencji, na polach i wzgórzach Galilei, musieli się zachwycić, jak nigdy nie mogli zachwycić się na kartce lub na ambonie – Jezus grzmiał na swoich współbraci Żydów. Nie było to dla nich wezwanie do porzucenia żydostwa, ale do przyjęcia go bardziej żarliwie niż kiedykolwiek, ponieważ czas był na wyciągnięcie ręki. Nie było to też wezwanie do porzucenia trosk tego świata dla innych. Tu, na ziemi, nastąpiły zmiany.,

taka była moc tego orędzia, oczywiście, że dla niektórych perspektywa jego całkowitego zniknięcia na krzyżu była poza noszeniem lub wierzeniem. „Jezus żyje” to zdanie, które można interpretować różnie. Dla wielu jego zwolenników oznaczało to nie więcej niż to, że dzieło, które rozpoczął, musiało trwać dalej. Jezus jako siła w judaizmie nadal przez dziesięciolecia po jego śmierci. Jezus Żyd oczekiwałby niczego mniej i nic więcej. Żyjąc, ograniczył swoją naukę do własnych ludzi., „Nie jestem posłany, ale do zagubionych owiec z domu Izraelskiego”, powiedział kobiecie z Kanaanu, która potrzebowała jego pomocy, chociaż trzeba pamiętać, że w tym przypadku ustąpił. Paweł musiał jednak zdać sobie sprawę z przemieniającej mocy nie tylko tego, co nadprzyrodzone, ale i tego, co uniwersalne. Chrześcijaństwo zwyciężyło nad judaizmem, gdy porzuciło prawo i ludzi, którym zostało dane. Chrześcijanie mogą się tym chwalić, jeśli zechcą, ale takie nigdy nie było zamiarem Jezusa.

nie ma sensu płakać nad kradzieżą. Każda religia jest jakimś aktem wywłaszczenia., A wiara monoteistyczna w szczególności istnieje jako wzajemne obalenia. Jest wada tylko jednego Boga-nasz powala twojego. Próżno więc prosić o powrót Jezusa. Ale jego oczyszczenie miało śmiertelne konsekwencje. Nienawiść do Żydów nie pojawiła się przez złe zachowanie w historii chrześcijaństwa – jest w niej zapisana. Ponieważ Żydzi zaświadczyli negatywnie o mocy Chrystusa byli warte utrzymania przy życiu w ich duchowym ubóstwie; ale ponieważ zabili Chrystusa byli zbytni., Nasz świat nie jest pokojowym światem, ale byłoby sposobem na przywrócenie harmonii w niektórych jego częściach, gdyby chrześcijaństwo uznało odpowiedzialność za zbrodnie antyżydowskie popełnione w jego imieniu. Przyznanie się do konsekwencji fałszerstwa Żyda Jezusa byłoby punktem wyjścia.

• Howard Jacobson prezentuje Jezusa Żyda, odcinek pierwszy chrześcijaństwa, historia, w niedzielę o 19: 00.,

• Share on Facebook
• Share on Twitter
• Share via Email
• Share on LinkedIn
• share on Pinterest
• share on whatsapp
• Share on Messenger