Narodowy Front Wyzwolenia Wietnamu

Origenedit

zgodnie z warunkami konferencji genewskiej (1954), która zakończyła wojnę w Indochinach, Francja i Viet Minh zgodziły się na rozejm i rozłączenie sił. Vitt Minh stał się rządem Demokratycznej Republiki Wietnamu po wyborach w Wietnamie w 1946 r., a siły wojskowe komunistów przegrupowały się tam., Siły wojskowe niekomunistów przegrupowały się w Wietnamie Południowym, który stał się odrębnym państwem. Wybory zjednoczeniowe zostały zaplanowane na Lipiec 1956 roku. Podzielony Wietnam rozgniewał wietnamskich nacjonalistów, ale sprawił, że kraj nie stanowił zagrożenia dla Chin. Demokratyczna Republika Wietnamu w przeszłości i Wietnam w teraźniejszości nie uznały ani nie uznały podziału Wietnamu na dwa kraje. Premier Chin Zhou Enlai omówił warunki zawieszenia broni z Francją,a następnie narzucił je Wietnamowi.,

około 90 000 członków Vitt Minh ewakuowano na północ, a od 5 000 do 10 000 pracowników pozostało na południu, większość z nich z rozkazami ponownego skupienia się na działalności politycznej i zamieszkach. Komitet pokoju sajgońsko-Cholońskiego, pierwszy front Vitt Cngng, został założony w 1954 r.w celu zapewnienia przywództwa tej grupie., Inne nazwy frontów używane przez Vitt Cngng w latach 50. sugerowały, że członkowie walczyli o przyczyny religijne, takie jak „Komitet Wykonawczy frontu Ojczyzny”, który zakładał przynależność do sekty Hòa hoo lub „buddyjskiego Stowarzyszenia Wietnam-Kambodża”. Grupy frontowe preferowały Vitt Cngng do tego stopnia, że ich prawdziwe przywództwo pozostawało w cieniu, dopóki wojna się nie skończyła, co wywołało wyrażenie „bez twarzy Vitt Cngng”.,

kierowany przez Ngôìình Diem, Wietnam Południowy odmówił podpisania konferencji genewskiej. Twierdząc, że wolne wybory nie były możliwe w warunkach panujących na terytorium kontrolowanym przez komunistów, Dim ogłosił w lipcu 1955 r., że planowane wybory zjednoczeniowe nie zostaną przeprowadzone. Po podporządkowaniu zorganizowanego gangu przestępczego Bình Xuyên w bitwie o Sajgon w 1955 roku, a Al Hòa hoo i innych wojowniczych sekt religijnych na początku 1956 roku, Diem zwrócił uwagę na Vitt Cngng., W ciągu kilku miesięcy Vitt Cngng został opanowany w odległych bagnach. Sukces tej kampanii zainspirował prezydenta USA Dwighta Eisenhowera do nazwania Dima „cudotwórcą”, kiedy odwiedził Stany Zjednoczone w maju 1957 roku. Francja wycofała swoich ostatnich żołnierzy z Wietnamu w kwietniu 1956 roku.

w marcu 1956 r.przywódca komunistów południa Le Duan przedstawił plan ożywienia rebelii pod nazwą” Droga na południe ” innym członkom Biura Politycznego w Hanoi., Stanowczo argumentował, że wojna z USA jest niezbędna do osiągnięcia zjednoczenia. Ale ponieważ Chiny i Sowieci sprzeciwiali się w tym czasie konfrontacji, Plan lê Dunn został odrzucony, a południowi komunistom nakazano ograniczyć się do walki gospodarczej. Kierownictwo zostało podzielone na frakcję „First North” lub pro-Pekin, kierowaną przez Trngng chinh, oraz frakcję „first South” kierowaną przez Lê Dunn.

w miarę rozszerzania się rozłamu chińsko-Radzieckiego w kolejnych miesiącach Hanoi zaczął przeciwstawiać się sobie dwóm komunistycznym Gigantom., Kierownictwo Wietnamu Północnego zatwierdziło wstępne działania mające na celu odrodzenie południowego powstania w grudniu 1956 roku. Plan lê Dunna dotyczący rewolucji na południu został w zasadzie zatwierdzony, ale jego realizacja była spowodowana uzyskaniem międzynarodowego wsparcia i modernizacją armii, która miała trwać co najmniej do 1959 roku. Prezydent Chi Minh podkreślił, że przemoc jest nadal ostatecznością. Nguynn Huu Xuyên został mianowany dowództwem wojskowym na południu, zastępując Lê du Dun, który został mianowany pełniącym obowiązki szefa partii w północnym Wietnamie., Stanowiło to utratę władzy dla Hõ, który preferował bardziej umiarkowanego Võ Nguyên Giáp, który był ministrem obrony.

/ div >

kampania zabójstw zwana „eksterminacją zdrajców” lub „zbrojną propagandą” w literaturze komunistycznej rozpoczęła się w kwietniu 1957 roku. Historie o sensacyjnych morderstwach i chaosie wypełniły nagłówki., Siedemnastu cywilów zostało zabitych przez Karabin maszynowy w barze w Chow Juke w lipcu, a we wrześniu szef dzielnicy został zabity wraz z bratem na głównej drodze w biały dzień. W październiku 1957 r.w Sajgonie wybuchła seria bomb, powodując obrażenia 13 Amerykanów.

w przemówieniu wygłoszonym 2 września 1957 r. H Reiter powtórzył linię walki gospodarczej „pierwsza Północ”., Uruchomienie satelity w październiku zwiększyło radzieckie zaufanie i doprowadziło do ponownej oceny polityki Indochin, która od dawna była postrzegana jako chińska strefa wpływów. W listopadzie H viaj udał się do Moskwy z lê Dunn i uzyskał zgodę na bardziej wojowniczą linię. Na początku 1958 r. lê Dunn spotkał się z przywódcami „Inter-Zone V” (Północny Wietnam Południowy) i nakazał utworzenie patroli i bezpiecznych obszarów w celu zapewnienia wsparcia logistycznego dla działań w delcie Mekongu i na obszarach miejskich., W czerwcu 1958 r. Vitt Cngng utworzył strukturę dowodzenia dla wschodniej Delty Mekongu. Francuski uczony Bernard Fall opublikował wpływowy artykuł w lipcu 1958 r., który analizował obraz wzrostu przemocy i stwierdził, że rozpoczęła się nowa wojna.