charakter miasta

odkrywaj odbudowane cerkwie, radzieckie zabytki i parki miejskie stolicy Rosji

wideo poklatkowe Moskwy.

© Kiriłł Neieżmakow; www.youtube.com/user/nk87design Zobacz wszystkie filmy do tego artykułu

Jeśli St., Petersburg jest „oknem na Europę” Rosji, Moskwa jest sercem Rosji. Jest to optymistyczne, tętniące życiem, a czasami zmęczone miasto. Znaczna część Moskwy została odbudowana po zajęciu jej przez Francuzów pod rządami Napoleona I w 1812 roku i prawie całkowicie zniszczona przez pożar. Moskwa nie przestała być remontowana i modernizowana i nadal przeżywa gwałtowne zmiany społeczne. Sowiecka przeszłość Rosji zderza się z jej kapitalistyczną teraźniejszością wszędzie w kraju, ale nigdzie nie jest to kontrast bardziej widoczny niż w Moskwie., Mauzoleum Włodzimierza Ilicza Lenina pozostaje nienaruszone, podobnie jak wiele ponurych pięciopiętrowych budynków mieszkalnych z czasów rządów Nikity Chruszczowa (od połowy lat 50. do połowy lat 60.), ale równie widoczne są błyszczące samochody i Zachodnie supermarkety, kasyna i kluby nocne. Wiele cerkwi, a także niektóre synagogi i meczety, zostały przywrócone, moskiewskie teatry powieściowe odzyskały przywództwo w sztuce dramatycznej, a tradycyjne rynki zostały ożywione i rozbudowane., Te rynki, które pod rządami Sowietów były znane jako kołchoz (kołchoz) i sprzedawały głównie rzemiosło i produkty, są teraz bardziej wyrafinowanymi placówkami handlowymi.

stało się zwyczajowe porównywanie Moskwy z Petersburgiem, jego rywalem i dawną (1712-1918) stolicą Rosji. Podczas gdy Petersburg wchłonął wpływy zachodnioeuropejskie, Moskwa jest postrzegana jako tradycyjne rosyjskie miasto. W przeciwieństwie do swojego rywala, Moskwa ma dobrze określone centrum miasta naznaczone Kremlem., Inną cechą Moskwy jest jej układ fizyczny w promieniowych szprychach i pierścieniach, który z czasem został rozszerzony, jego bogactwo stylów architektonicznych oraz historyczne budynki, które zostały zbudowane głównie przez rosyjskich architektów. Budynki Moskwy były głównie drewniane aż do lat 20., kiedy to zaczęto używać cegły i kamienia.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *