podobnie jak większość innych bóstw, Mitra nie jest wymieniana z imienia w Gathas, najstarszych tekstach zoroastryzmu i tradycyjnie przypisywana samemu Zoroastrowi, lub z imienia w Yasna Haptanghaiti, siedmiowersowej części liturgii Yasna, która jest językowo tak stara jak Gathas. Jako członek irańskiej triady ahurycznej, cecha, którą posiadają również Ahura Mazda i Ahura Berezaiti (Apam Napat), Mitra jest postacią wzniosłą., Razem z Rashnu „sprawiedliwością” i Sraosha „posłuszeństwem”, Mitra jest jednym z trzech sędziów na moście Chinvat, „moście separacji”, przez który wszystkie dusze muszą przejść. W przeciwieństwie do Sraoshy, Mitra nie jest jednak psychopomp, przewodnikiem dusz do miejsca zmarłych. Jeśli dobre myśli, słowa i czyny przewyższają złe, sraosha sama przekazuje duszę przez most.
jako Boskość umowy, Mitra jest nieomylna, nieomylna, wiecznie czujna i nigdy nie odpoczywa. Mitra jest dodatkowo obrońcą bydła, a jego epitet gatunkowy brzmi ” szerokich pastwisk.,”On jest strażnikiem wód i zapewnia, że pastwiska otrzymują wystarczająco dużo.
brak obecności Mitry w tekstach był kiedyś przyczyną pewnej konsternacji wśród Irańczyków. Często powtarzaną spekulacją pierwszej połowy XX wieku było to, że brak jakiejkolwiek wzmianki (tj. milczenia Zoroastra) o mitrze w tych tekstach sugerował, że Zoroaster odrzucił Mitrę. Ta spekulacja ex silentio nie jest już śledzona., Opierając się na tej spekulacji, powstała kolejna seria spekulacji, która zakładała, że powodem, dla którego Zoroaster nie wspomniał o mitrze, było to, że ta ostatnia była najwyższym bogiem żądnej krwi grupy czcicieli daeva, którą Zoroaster potępił. Jednak ” nie przytoczono jeszcze żadnych zadowalających dowodów, aby pokazać, że przed Zoroastrem istniała wśród Irańczyków koncepcja najwyższego boga, lub że wśród nich Mitra-lub jakakolwiek inna boskość – kiedykolwiek cieszył się oddzielnym kultem swojego własnego poza ich starożytnymi lub Zoroastryjskimi panteonami.”