w wieku 14 lat, Ingalls cierpiała na chorobę—rzekomo szkarlatynę— uważaną wówczas za przyczynę jej ślepoty. Badanie z 2013 roku opublikowane w czasopiśmie Pediatrics wykazało, że wirusowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych faktycznie ukradło jej wzrok, na podstawie dowodów z pierwszej ręki i doniesień prasowych o jej chorobie, a także odpowiednich rejestrów szkolnych i danych epidemiologicznych dotyczących ślepoty i chorób zakaźnych. W latach 1881-1889 Ingalls uczęszczał do Iowa Braille and Sight Saving School w Vinton w stanie Iowa.,
zapis historyczny nie pokazuje, dlaczego Ingalls nie uczęszczała do szkoły przez jeden rok tego czasu, ale ukończyła siedmioletni kurs nauki w 1889 roku i ukończyła go. Następnie wróciła do domu swoich rodziców w De Smet w Dakocie Południowej i przyczyniła się do dochodów rodziny, produkując siatki na muchy dla koni. Po śmierci ojca w 1902 roku wraz z matką wynajęła pokój w swoim domu dla dodatkowego dochodu. Po śmierci matki w kwietniu 1924 r. przez pewien czas mieszkała z siostrą Grace Ingalls Dow w Manchesterze w Dakocie Południowej.,
div>
następnie wyjechała do Keystone w Południowej Dakocie, aby zamieszkać ze swoją siostrą Carrie Ingalls Swanzey. Tam cierpiała na udar mózgu i 20 października 1928 zmarła na zapalenie płuc w wieku 63 lat. Jej ciało zostało zwrócone De Smet, gdzie została pochowana na rodzinnej działce Ingallsów obok rodziców na cmentarzu De Smet.