Michael Marshall
Christian Müller/Alamy
psy mogły zostać udomowione, ponieważ nasi przodkowie mieli więcej mięsa niż mogli zjeść. Podczas epoki lodowcowej myśliwi-zbieracze mogli dzielić się nadwyżką z wilkami, które stały się ich zwierzętami domowymi.
czas i przyczyny udomowienia psów są niepewne., Dowody genetyczne sugerują, że psy rozdzieliły się od swoich wilczych przodków między 27 000 a 40 000 lat temu. Najstarszy znany pochówek psów pochodzi z 14 200 lat temu, co sugeruje, że psy były już mocno zainstalowane jako zwierzęta domowe.
ale nie jest jasne, czy udomowienie miało miejsce w Europie czy Azji – lub w wielu miejscach – i dlaczego tak się stało. Psy są jedynymi zwierzętami udomowionymi przez myśliwych-zbieraczy: wszystkie inne zostały udomowione po rozpowszechnieniu się hodowli., Jedną z sugestii jest to, że ludzie udomowiali psy, aby pomóc im w polowaniu, podczas gdy inny scenariusz ma wilki zamiatanie ludzkich wysypisk śmieci i przyzwyczajenie się do ludzi.
Reklama
Maria Lahtinen z fińskiego Urzędu ds.
psy były udomowione, gdy pokrywy lodowe pokrywały znaczną część północnej Eurazji, a klimat był zimniejszy niż dziś. W tym czasie ludzie i wilki rywalizowały o jedzenie, ponieważ oba są najlepszymi drapieżnikami.,
jednak wilki mogą przetrwać tylko na chudym mięsie – które zawiera białko i niewiele więcej – przez miesiące. W przeciwieństwie do tego, ludzie nie mogą. Istnieją ograniczenia, ile białka nasze ciała mogą obsłużyć, więc musimy jeść inne grupy żywności, takie jak tłuszcz, jak również. „Nie jesteśmy w pełni przystosowani do jedzenia mięsa” – mówi Lahtinen.
jej zespół obliczył, ile pożywienia było dostępne podczas arktycznych zim, na podstawie żyjących tam gatunków zdobyczy. Odkryli nadmiar chudego mięsa, co sugeruje, że ludzcy myśliwi skończyliby z tym więcej, niż mogliby spożywać., Wilki mogły zjeść tę nadwyżkę, sugerując, że oba gatunki nie rywalizowały ze sobą podczas surowych zim. Zamiast tego ludzie mogli dzielić chude mięso z wilkami bez utraty siebie.
Lahtinen sugeruje, że myśliwi-zbieracze mogli przyjmować osierocone wilcze szczenięta – być może postrzegając je trochę jak zwierzęta domowe – i karmić je zapasowym chudym mięsem. Prawdopodobnie nie mieli oni na myśli żadnego długoterminowego celu, ale oswojone wilki okazały się później użytecznymi partnerami myśliwskimi-wzmacniając udomowienie., „Musiały być bardzo atrakcyjne dla myśliwych-zbieraczy”, mówi Lahtinen.