Tło: Losartan, pierwszy z wprowadzonych antagonistów receptora angiotensyny II, był szeroko badany w porównaniu z innymi grupami leków przeciwnadciśnieniowych., Przeprowadzono mniej badań nad skutecznością i tolerancją losartanu w porównaniu z innymi ARB.
cel: to randomizowane, wieloośrodkowe, podwójnie zaślepione badanie równoważności w grupach równoległych przeprowadzono w celu porównania skuteczności i tolerancji losartanu podawanego raz na dobę w schemacie leczenia przeciwnadciśnieniowego z walsartanem.,
metody: pacjenci > lub = 21 lat z łagodnym do umiarkowanego nadciśnieniem tętniczym, zdefiniowanym jako rozkurczowe ciśnienie krwi w pozycji siedzącej w okresie najmniejszej aktywności leku (SiDBP) pomiędzy 95 A 115 mmHg, byli randomizowani do grup otrzymujących losartan raz na dobę (50 mg) lub walsartan (80 mg) przez 12 tygodni. Pod koniec szóstego tygodnia leczenia, u pacjentów w obu grupach z minimalnym SiDBP > lub = 90 mm Hg dawka była dwukrotnie podawana przez pozostałą część okresu leczenia., Analiza wariancji została użyta do porównania grup leczonych w odniesieniu do zmiany średniej wartości SiDBP w okresie najmniejszej aktywności leku od wartości wyjściowej do 12.tygodnia. Zmiany wewnątrz leczenia analizowano za pomocą sparowanego testu T. U co najmniej 220 pacjentów z każdej grupy leczenia, badanie miało 90% mocy do umieszczenia 90% CI na różnicy między losartanem i walsartanem w SiDBP w przedziale równoważności +/- 2,5 mm Hg.
wyniki: łącznie 495 pacjentów zostało randomizowanych, 247 do grupy losartanu i 248 do grupy walsartanu: badanie ukończyło 456 pacjentów., Skorygowana średnia zmiana w stosunku do wartości początkowych SiDBP pod koniec 12 tygodni leczenia była znacząco różna (P < 0, 001) od zera zarówno w grupie losartanu (-9, 9 mm Hg), jak i w grupie walsartanu (-10, 1 mm Hg). W 12. tygodniu losartan był tak samo skuteczny jak walsartan w obniżaniu SiDBP, z różnicą między grupami wynoszącą 0,2 mm Hg(90% CI, -1,3 do 1,7; P = 0,827). W 6. tygodniu różnica SiDBP pomiędzy grupami wynosiła -1,3 mm Hg (90% CI, -2,7 do 0,0; P = 0,106). Podobny wzór wyników uzyskano w 6. i 12. tygodniu dla skurczowego ciśnienia krwi w pozycji siedzącej., Odsetek pacjentów osiągających cel SiDBP w 6. tygodniu (46% walsartanu) i 12. tygodniu (57% losartanu; 59% walsartanu) nie różnił się znacząco pomiędzy grupami leczonymi. Zarówno losartan, jak i Walsartan były podobnie dobrze tolerowane. W ciągu 12 tygodni profile laboratoryjne tych dwóch leków były podobne, z wyjątkiem stężenia kwasu moczowego w surowicy, które zmniejszyło się z 6, 0 do 5, 7 mg/dL w grupie losartanu i wzrosło z 5, 9 do 6, 0 mg/dL w grupie walsartanu (P = 0, 001 Dla różnicy pomiędzy leczeniem).,
wnioski: w dawkach początkowych i stopniowo zwiększanych losartan i Walsartan są podobnie skuteczne w obniżaniu ciśnienia krwi u pacjentów z łagodnym do umiarkowanego nadciśnieniem tętniczym. Losartan, ale nie walsartan, był związany ze zmniejszeniem stężenia kwasu moczowego w surowicy.