Liza odnosi się do rozpadu komórki, często za pomocą mechanizmów wirusowych, enzymatycznych lub osmotycznych, które naruszają jej integralność. Płyn zawierający zawartość wylizanych komórek nazywany jest „lizatem”. Liza komórkowa jest używana do łamania otwartych komórek, aby uniknąć sił ścinających, które denaturują lub degradują wrażliwe białka i DNA. Liza komórki jest używany w Western i Southern blotting analizować specyficznych białek, lipidów, kwasów nukleinowych, reporter assays, immunoassays i protein purification., W zależności od użytego detergentu, wszystkie lub niektóre membrany są lizowane. Jeśli błona komórkowa jest tylko lized następnie wirowanie gradient może być używany do zbierania organelli.
SoluLyse-m™ Odczynnik do ekstrakcji białek ssaków to nowy niejonowy detergent przeznaczony do wydajnej ekstrakcji białek całych komórek z hodowanych komórek ssaków. Delikatnie i szybko rozpuszcza błony komórkowe w niskich stężeniach bez denaturacji białek.,
SoluLyse™ Protein Extraction Reagent to opatentowana formuła niejonowych detergentów, która jest zoptymalizowana pod kątem najbardziej wydajnej ekstrakcji rozpuszczalnych białek z komórek bakteryjnych. Umożliwia perforację ściany komórkowej bakterii bez denaturacji białek i nie ma potrzeby wtórnego leczenia, takiego jak sonikacja lub zamrażanie-rozmrażanie.
„w naszym badaniu porównawczym odczynnik SoluLyse okazał się metodą o najwyższej korelacji z ultradźwiękami. Co ciekawe, powszechnie stosowany odczynnik Lysozyme i Bugbuster® w większości przypadków nie udało się całkowicie uwolnić rozpuszczalnego białka., Gdy sonikacja jest niewygodna lub trudna do zastosowania w wielu próbkach, uważamy, że odczynnik SoluLyse® jest akceptowalną alternatywą dla białek fragmentów ACP, jak również wielu innych konstrukcji, które zbadaliśmy do tej pory.”
Link http://pubmedcentralcanada.ca/pmcc/articles/PMC2855807/pdf/10969_2009_Article_9077.pdfhref>
autorzy: Pawel Listwan, Jean-Denis Pédelacq, Meghan Lockard, Carolyn Bell,1 Thomas C. Terwilliger, and Geoffrey S. Waldo J. Genomics 2010 March; 11(1): 41-49.