Tło: Laryngomalacja jest najczęstszą przyczyną wrodzonego stridor. Zwykle występuje w formie wysokogatunkowego stridora, który jest często obecny przy porodzie i jest zwykle zauważany przez 2 tygodnie życia.
cel: Celem pracy była ocena klinicznej prezentacji, postępowania i rokowania niemowląt i dzieci cierpiących na laryngomalację przedstawioną w naszym oddziale w okresie 5 lat.,
metody: dokonano retrospektywnej analizy dokumentacji medycznej noworodków i niemowląt cierpiących na laryngomalację pod kątem danych demograficznych, prezentacji klinicznej, diagnozy i postępowania.
wyniki: do badania włączono 58 niemowląt i dzieci. Było to 33 mężczyzn (57%) i 25 kobiet (43%). Ich wiek w chwili prezentacji wahał się od 2 do 13 miesięcy. Diagnozę wykonano metodą laryngoskopii w znieczuleniu ogólnym ze spontanicznym oddychaniem u 49 chorych (85%) oraz metodą elastycznej nosogardłaryngoskopii w znieczuleniu miejscowym u 9 chorych (15%)., We wszystkich przypadkach stosowano leczenie zachowawcze w postaci modyfikacji diety, lanzoprazolu i domperydonu. W łagodnych przypadkach stopniowa poprawa występowała w ciągu 1 do 3 miesięcy. W ciężkich przypadkach zaplanowano interwencję chirurgiczną. Wskazaniami do interwencji chirurgicznej były ciężkie niedrożności dróg oddechowych z atakami sinicy, trudności z karmieniem i aspiracją, utrata masy ciała i brak rozwoju.
wniosek: Laryngomalacja jest najczęstszą wrodzoną anomalią krtani. Zwykle pojawia się w ciągu 2 tygodni po urodzeniu., Rozpoznanie zależy od wizualizacji krtani podczas oddychania. Zasadą jest leczenie zachowawcze. Leczenie chirurgiczne jest wskazane tylko w 10% przypadków