pierwsze przedstawieniaedytuj
najwcześniejsze znane malowidła jaskiniowe Lwów zostały znalezione w jaskini Chauvet i w Lascaux we francuskim regionie Ardèche i reprezentują jedne z najwcześniejszych paleolitycznych sztuk jaskiniowych, datowane na okres od 32 000 do 15 000 lat temu. Zoomorficzna Figurka Löwenmenscha z Hohlenstein-Stadel i rzeźba z Kości Słoniowej głowy lwa z jaskini Vogelherd w Jurze Szwabskiej w południowo-zachodnich Niemczech pochodzą z kultury Aurignackiej.,
Epoka brązu Europaedytuj
posąg lwa z epoki brązu pochodzący z południowych Włoch lub południowej Hiszpanii z około 1000-1200 lat p. n. e., „Lew Mari-Cha”, został wystawiony w Luwrze w Abu Zabi.
starożytny Egiptedit
najwcześniejsze malowidła nagrobne w starożytnym Egipcie, w Nekhen, ok. 3500 pne, klasyfikowane jako Naqada, prawdopodobnie Gerzeh, kultura zawiera wizerunki Lwów, w tym wizerunek człowieka (lub bóstwa) flankowany przez dwa lwy w pozycji pionowej. Wśród starożytnych Egipcjan, od czasów prehistorycznych poprzez dobrze udokumentowane zapisy, bogini wojny Sekhmet, lwica, później przedstawiana jako kobieta z głową lwicy, była jednym z ich głównych bóstw. Była bóstwem słońca, a także zaciekłym wojownikiem i obrońcą., Zazwyczaj przypisywano jej znaczące role w środowisku naturalnym. Egipcjanie uważali, że ta święta lwica jest odpowiedzialna za coroczne zalewanie Nilu, co jest najważniejszym czynnikiem przyczyniającym się do sukcesu Kultury. Czasami z regionalnymi różnicami w nazwach bóstwo lwicy było patronem i obrońcą ludu, króla i ziemi. Jako kraj zjednoczony, mieszanka tych bóstw została przypisana Sekhmetowi.,
podobne regionalne bóstwa lwice odgrywały niewielkie role w panteonie lub, gdy były tak znaczące w regionie, kontynuowały lokalne obrzędy religijne, takie jak Bast. Potomstwo tych bóstw znalazło również nisze w rozwijającym się panteonie.
w okresie Nowego Królestwa nubijscy bogowie Maahes (bóg wojny i ochrony oraz syn Basta) i Dedun (Bóg kadzidła, stąd luksus i bogactwo) przedstawiani byli jako lwy. Maahes został wchłonięty do egipskiego Panteonu i miał świątynię w mieście najeźdźców Greków zwanym Leontopolis, „miasto Lwów”, w delcie w Dolnym Egipcie., Jego świątynia została przyłączona do głównej świątyni jego matki, Bast. Dedun nie został wchłonięty przez religię starożytnego Egiptu i pozostał bóstwem nubijskim.
Bast, pierwotnie przedstawiany jako lwica i „oko Ra” w regionie Delty, był bóstwem równoległym do Sekhmeta w regionie południowym. Jej charakter stopniowo zmieniał się po zjednoczeniu kraju i panował Sekhmet. W tym czasie Bast zmienił się w boginię ochrony osobistej z różnymi obowiązkami i często był przedstawiany jako bardzo oswojona lwica lub kot., Po lewej stronie znajduje się alabastrowy słoik, który zawierał cenne olejki i płyny. Nazwa kamienia prawdopodobnie nosi jej imię, ponieważ zazwyczaj przechowywano w nim materiały święte dla niej..
Sfinks starożytnego Egiptu przedstawia głowę i ramiona człowieka oraz ciało lwicy. Posągi przedstawiają Sekhmeta, który był obrońcą faraonów. Później faraonowie byli przedstawiani jako sfinksy, uważani za potomków bóstwa.,
starożytna Mezopotamia
w starożytnej Mezopotamii lew był uważany za symbol króla. Przedstawienia Lwa mezopotamskiego pokazują, że był on ważnym symbolem starożytnego Iraku. Przedstawiany jest na niniwskich płaskorzeźbach. Lew Babiloński jest posągiem przy bramie Isztar w Babilonie lew ma ważny związek z postacią Gilgamesza, o czym świadczy jego epopeja., Reprezentacja Iraku w piłce nożnej nosi przydomek ” Lwy Mezopotamii.”Rzeźby i płaskorzeźby Neo-asyryjskiego imperium z VI i VII wieku p. n. e.zostały odkryte i wykopane w połowie XIX wieku. Kilka płaskorzeźb przedstawia lwy, w tym polowanie na lwa Aszurbanipala.Znanym detalem tej płaskorzeźby jest umierająca lwica przedstawiająca na wpół sparaliżowaną lwicę przebitą strzałami. Inne asyryjskie płaskorzeźby Pałacowe z tej epoki przedstawiają dziesiątki polowanych Lwów, pierwotnie w asyryjskim Pałacu Królewskim w Niniwie, położonym w dzisiejszym Iraku., Babilońska bogini Isztar była przedstawiana na rydwanie ciągniętym przez siedem Lwów.Sumeryjska analogia isztara była często przedstawiana stojąc na plecach dwóch lwic.
Starożytne przedstawienia często określane jako „pantery” z powodu braku grzywy są w rzeczywistości lwicami i można je łatwo zidentyfikować po charakterystycznym czubku ogona, który artyści dobrze znają ich temat, poprawnie przedstawiani.,
starożytne rzeźby
lwy były szeroko stosowane w rzeźbie, aby zapewnić poczucie majestatu i podziwu, zwłaszcza na budynkach publicznych. Lwy były śmiałymi stworzeniami i wiele starożytnych miast miało mnóstwo rzeźb Lwów, aby pokazać siłę w liczbie, jak również. To użycie sięga początków cywilizacji., Lwy znajdują się przy wejściach do miast i świętych miejsc z kultur mezopotamskich; godnymi uwagi przykładami są Lwia Brama starożytnej Mykeny w Grecji, która ma dwie lwice flankujące kolumnę przedstawiającą bóstwo, oraz bramy w murach hetyckiego miasta Bogazköy w Turcji.”Lew Menekratesa” to posąg pogrzebowy przyczajonej lwicy, znaleziony w pobliżu cenotafu Menekratesa. Lew jest autorstwa słynnego Korynckiego rzeźbiarza z archaicznej Grecji, koniec VII wieku pne, a obecnie znajduje się w Muzeum Archeologicznym na Korfu.,
IranEdit
lwy są przedstawione na wazonach datowanych na około 2600 przed współczesnością wykopano je w pobliżu jeziora Urmia.,W mitologii irańskiej lew jest symbolem odwagi i monarchii. Przedstawiany jest jako stojący obok królów w artefaktach i siedzący na grobach rycerzy. Pieczęcie cesarskie były również ozdobione rzeźbionymi lwami. Motyw lwa i słońca opiera się w dużej mierze na konfiguracjach Astronomicznych oraz starożytnym znaku zodiakalnym Słońca w domu Lwa. Lew i słońce to symbol władzy królewskiej na fladze i monetach Iranu. Bogini Anahita była czasami pokazywana stojąc na lwie. Lew to także tytuł czwartej klasy mitraizmu.,
Lwy były szeroko stosowane w starożytnej Persji jako rzeźby i na ścianach pałaców, w ognistych świątyniach, grobowcach, na naczyniach i biżuterii; szczególnie w okresie Imperium Achemenidów. Bramy zdobiły lwy.,
okres Klasycznyedytuj
kilka odkryć kości Lwów w Grecji, na Ukrainie i Bałkanach potwierdziło, że lwy żyły tam z pewnością od V tysiąclecia p. n. e.do VI wieku p. n. e., podczas gdy według źródeł pisanych przetrwały być może do i lub nawet IV wieku n. e., co wcześniej było tylko podejrzeniem niektórych archeologów., Tak więc silny nacisk na lwy w najwcześniejszej figuratywnej sztuce greckiej, zwłaszcza w Grecji mykeńskiej z około 1600-1400 pne, odzwierciedlał świat, w którym żyli Grecy, a nie opierał się na opowieściach z dalszego Wschodu, jak kiedyś sądzono.
lwice często flankowały Gorgonę, pozostałości najwcześniejszego greckiego bóstwa opiekuńczego, które często występowało na szczytach świątyń późniejszych epok. Dobrze zachowany jest zachodni Fronton świątyni Artemidy z Korfu.,Najbardziej znanym lwem starożytnej mitologii greckiej był Lew nemejski, zabity z zaskoczenia przez Heraklesa, który następnie nosił skórę jako niezniszczalny magiczny płaszcz.
ten lew jest również reprezentowany przez konstelację lwa, a także znak zodiaku. Lwy są znane w wielu kulturach jako król zwierząt, co można przypisać Babilońskiemu Talmudowi i klasycznej książce Physiologus. W swoich bajkach słynny grecki bajkopisarz Ezop użył symboliki Lwiej władzy i siły w Lwie, myszy i Lwiej akcji.,
od czasów starożytności Lew Gaetuliański w literaturze jest Lwem o ostrej reputacji. Gaetulia, w starożytnej geografii, była krainą Gaetuli, wojowniczego plemienia starożytnej Libii, która pojawia się w Aeneid Wergiliusza (19 pne). Lew Gaetulii pojawia się w Odach Horacego (23 p. n. e.), Historii Naturalnej Pliniusza Starszego (77 n. e.), życiu Filostratusa Apoloniusza z Tyany (ok. 215), podróżach Roberta Louisa Stevensona z Osłem w Cévennes (1879).,
w przedstawionym przez Sokratesa modelu psychiki (opisanym przez Platona) bestialska, egoistyczna natura ludzkości opisana jest metaforycznie jako lew, „zasada leontomorficzna”.
odniesienia biblijne i żydowsko-chrześcijańska tradycjaedytuj
Daniel ' s Answer to the King by Briton Rivière, R. A. (1840-1920), 1890 (Manchester City Art Gallery)
kilka relacji biblijnych dokumentuje obecność Lwów i kulturowe postrzeganie ich w starożytnym Izraelu.,Najbardziej znany opis biblijny przedstawiający lwy pochodzi z Księgi Daniela (rozdział 6), gdzie Daniel zostaje wrzucony do jaskini lwów i cudem przeżywa.
mniej znany opis biblijny przedstawia Samsona, który zabija lwa gołymi rękami, później widzi pszczoły gniazdujące w jego tuszy i stawia zagadkę opartą na tym niezwykłym incydencie, aby sprawdzić wierność swojej narzeczonej (Sędz 14). Prorok Amos powiedział (Amos, 3, 8): „Lew ryczał, któż się nie boi? Pan Bóg przemówił, któż nie może prorokować?”, tj., kiedy dar proroctwa przychodzi na człowieka, nie ma innego wyboru, jak tylko przemówić.
lew jest jednym z żywych stworzeń w Księdze Ezechiela.Reprezentowane były w tetramorfie.
W 1 Piotra 5:8 Diabeł jest porównywany do ryczącego lwa szukającego kogoś do pożarcia.”
w tradycji chrześcijańskiej Marka Ewangelisty, autora drugiej Ewangelii, symbolizuje Lew św. Marka – postać męstwa i monarchii., Przedstawia również zmartwychwstanie Jezusa (wierzono bowiem, że lwy śpią z otwartymi oczami, co jest porównaniem z Chrystusem w grobie) oraz Chrystusa jako króla. Niektóre legendy chrześcijańskie określają Świętego Marka jako „świętego Marka Lwie Serce”. Legendy mówią, że był karmiony lwami, a zwierzęta nie chciały go zaatakować lub zjeść. Zamiast lwy spały u jego stóp, a on je głaskał. Kiedy Rzymianie to zobaczyli, wypuścili go przestraszonego widokiem.,
lew jest biblijnym godłem plemienia Judy, a później Królestwa Judy. Jest ona zawarta w błogosławieństwie Jakuba dla jego czwartego syna w przedostatnim rozdziale Księgi Rodzaju: „Juda jest lwią łajbą; na zdobycz, synu mój, wyrosłeś. Przykuca, kładzie się jak lew, jak król zwierząt-kto ośmieli się go obudzić?”(Księga Rodzaju 49,9)., We współczesnym państwie Izrael Lew pozostaje symbolem stolicy Jerozolimy, umieszczonym zarówno na fladze, jak i herbie miasta.
mistycyzm Późnego Antyku
w tradycji gnostyckiej demiurg przedstawiany jest jako postać z twarzą lwa („leontoeides”). Gnostyczna koncepcja demiurga jest zwykle koncepcją złowrogiego, małostkowego Stwórcy sfery fizycznej, fałszywego bóstwa odpowiedzialnego za ludzką nędzę i rażącą materię niż pułapka duchowej esencji duszy, a więc natury „zwierzęcej”., Jako postać z głową lwa, demiurg kojarzy się z pożeraniem płomieni, niszczeniem dusz ludzi po ich śmierci, a także z arogancją i bezdusznością.
figurka z twarzą lwa jest zwykle kojarzona z Misteriami Mitry. Bez żadnej znanej paraleli w sztuce klasycznej, egipskiej czy bliskowschodniej, to, co figura ta ma reprezentować obecnie, nie jest znane., Niektórzy interpretowali go jako reprezentację Ahrimana, wspomnianego gnostyckiego demiurga lub podobnego złośliwego, tyranicznego bytu, ale interpretowano go również jako pewnego rodzaju bóstwo czasu lub Pory roku, a nawet bardziej pozytywny symbol oświecenia i duchowej transcendencji.,
Samson i lwy, Portal kościoła Saint Trophime (XII wiek)
lew u boku króla Alfonsa IX Leona, z tumbo kartularzem katedry w Santiago de Compostela
a hyrcanian achemenid złoty kielich przedstawiający lwy bez grzywy i całkowicie odsłonięte uszy w rzeźbione głowy używane jako uchwyty, ale Manes sugerowane w grawerowaniu na ciele., Datowane na pierwszą połowę pierwszego tysiąclecia. Wykopaliska w Kalardaszt w Mazandaran w Iranie.,na obrazie Złotego Wieku Pietro da Cortona
złoty haftowany Lew na podkładce siodła z 1670 roku, który należał do króla Szwecji Karola XI
karta „siła” jeźdźca-talia tarota Waite
arturian legendedit
w kluczowej scenie Yvain, rycerz lwa (francuski: Yvain, Le Chevalier Au Lion), w romansie Chrétiena de Troyes Bohater przedstawiany jest jako ratujący lwa przed wężem., Następnie Lew okazuje się lojalnym towarzyszem i symbolem rycerskiej cnoty i pomaga Yvainowi ukończyć jego altruistyczne przedsięwzięcia. W happy Endzie LEW mieszka z Yvainem i jego żoną Laudine w ich zamku.,
- rzeźby lwów
-
Klamka drzwi Lew w Burg Hohenzollern
-
jeden z czterech Lwów na Trafalgar Square w Londynie, przez Landseer u podstawy kolumny Nelsona
-
rzeźba lwa na pomniku Nieznanego Żołnierza w Sofii, Bułgaria.,
-
Pomnik Lwa w Lucernie w Szwajcarii, upamiętnia poświęcenie Szwajcarskich strażników w Tuileries w 1792 roku.,
tradycje Islamskieedytuj
strona z Kelileh VA Demneh datowana na 1429 rok, z Heratu, perskie Tłumaczenie Panchatantry — przedstawia manipulacyjnego Szakala-wezyr, starając się doprowadzić swojego króla lwa do wojny
w kulturze Bliskiego Wschodu, zarówno arabskiej, jak i perskiej, lew jest uważany za symbol odwagi, męstwa, królewskości i rycerskości. Bliskowschodnie przedstawienia Lwów wywodzą się z wczesnej mezopotamskiej Sztuki babilońskiej i perskiej., Sztuka Islamska często przejawia swoje elementy estetyczne głównie w Islamskiej kaligrafii, kwiatowych i geometrycznych wzorach dekoracyjnych, ponieważ Islamska tradycja religijna zniechęca do przedstawiania ludzi i żywych stworzeń (zwierząt) w swojej rzeźbie. Dzięki perskim miniaturom artystycznym i obrazom przetrwały jednak przedstawienia ludzi i zwierząt. W okresie muzułmańskim w Hiszpanii Dwór lwa w pałacu Alhambra przedstawia posągi lwa jako kibica i fontannę.
„Aslan” lub „Arslan” (Osmańskie ارسلان arslān I اصلان aṣlān) to turecko-Mongolskie słowo oznaczające „Lew”., Był używany jako tytuł przez wielu władców Seldżuckich i osmańskich, w tym Alp Arslan i Ali Pasza, i jest to Tureckie imię.
tradycje hindusko-Buddyjskieedytuj
symbolika lwa i jego przedstawienia kulturowe można znaleźć w sztuce hinduistycznej i buddyjskiej Indii i Azji Południowo-Wschodniej. Symbolika lwa w Indiach opierała się na lwach azjatyckich, które niegdyś rozprzestrzeniły się na subkontynencie indyjskim aż po Bliski Wschód.
Południowa Azja
neolityczne malowidła jaskiniowe Lwów znaleziono w schroniskach skalnych Bhimbetka w środkowych Indiach, które mają co najmniej 30 000 lat.,
Znajdź źródła: „kulturalne przedstawienia Lwów” – wiadomości · gazety · książki · uczony · JSTOR (październik 2018) (dowiedz się, jak i kiedy usunąć wiadomość z szablonu)
hinduska bogini Durga Ma lwa jako swoją vahanam lub boską górę
div>
Narasimha („człowiek-lew”), również pisane narasingh, narasinga, jest opisany jako inkarnacja (awatara) Wisznu w Puranicznych tekstach hinduizmu. Jest czczony jako „Bóg Lwa” i uważany za świętego przez wszystkich Hindusów w Indiach.,
Lwy występują również w symbolice buddyjskiej. Słupy lwa wzniesione za panowania cesarza Aśoki przedstawiają lwy i godło czakry. Lwy przedstawione w lwiej stolicy Ashoki zainspirowały artystów, którzy zaprojektowali godło Indii.
Singh to starożytne indyjskie imię wedyjskie oznaczające „Lew”, datowane ponad 2000 lat temu na starożytne Indie. Pierwotnie był używany tylko przez Radżputów, hinduską Kshatriyę lub kast wojskowych w Indiach. Po narodzinach Bractwa Khalsa w 1699 roku, Sikhowie przyjęli również nazwę „Singh” ze względu na życzenia Guru Gobinda Singha., Wraz z milionami hinduskich Radżputów i wieloma innymi hinduskimi grupami bojowymi, jest on również używany przez ponad 20 milionów Sikhów na całym świecie. Nazwa Singh była używana przez Radżputów, zanim została przyjęta przez Sikhów w 1699 roku. Dlatego wszyscy „Singh” w historii Indii przed 1699 są Hindusami i głównie Rajputami. Lew jest także nosicielem lub pojazdem Durgi, hinduskiej bogini wojny, czczonej w regionie Bengalu i wokół niego.,
lew jest symboliczny dla Syngaleskiej, etnicznej większości Sri Lanki; Termin pochodzi z Indo-Aryjskiego Syngali, co oznacza „lwi lud” lub „ludzie z lwią krwią”, podczas gdy lew z mieczem jest centralną postacią na współczesnej fladze narodowej Sri Lanki. Wejście do Sigiriya, Lwiej Skały Sri Lanki, prowadziło przez bramę Lwa, paszczę kamiennego lwa. Łapa lwa jest jednym z siedmiu miejsc Światowego Dziedzictwa w Sri Lance.,
Azja Południowo-Wschodnia
Lion „Nghe” rysunek, ly Dynasty, Vietnam XI wiek
lwy nigdy nie były rodzimymi zwierzętami Azji Południowo-Wschodniej w zapisanej historii., W rezultacie przedstawienie lwa w starożytnej sztuce Azji Południowo-Wschodniej, zwłaszcza w starożytnej jawie i Kambodży, jest dalekie od stylu naturalistycznego przedstawianego w greckich lub perskich odpowiednikach sztuki, ponieważ artysta, który rzeźbił rzeźbę lwa, nigdy wcześniej nie widział lwa, a wszystkie były oparte na percepcji i wyobraźni. Kultowe przedstawienia i czczenie lwa jako szlachetnej i potężnej bestii w Azji Południowo-Wschodniej było pod wpływem kultury indyjskiej.
posąg pary Lwów często znajduje się w świątyniach w Azji Południowo-Wschodniej jako strażnik bramy., W Borobudur Buddhist monument Central Jawa, Indonezja andezytowe kamienne posągi lwów strzegących czterech głównych wejść do Borobudur. Trony Buddy i Boddhisattwy Znalezione w świątyniach buddyjskich Kalasan i Mendut starożytnej Jawy przedstawiały słonia, lwa i makarę. Posąg skrzydlatego lwa znajduje się również w Penataran temple East Jawa, a także w balijskich świątyniach. Balijski skrzydlaty lew często służył jako statua strażnika lub jako postument drewnianej kolumny.,
strażnik Lwa z Bayon, Angkor
w Kambodży posągi lwów otaczających bramę świątyni lub drogi dojazdowe są powszechnie spotykane w świątyniach Angkor. Bakong, piramida schodkowa Świątynia hinduska z wcześniejszego okresu również wyświetla posągi lwa jako strażników każdego etapu na każdym z kardynalnych punktów. Posągi strażników lwa khmerskiego są powszechnie spotykane w Angkor Wat, Bayon, Pre Rup i Srah Srang., Podobnie jak Starożytna Jawa, przedstawienie lwa w starożytnej sztuce Khmerów nie jest w stylu naturalistycznym, bardziej przypomina symboliczne mityczne zwierzę wywodzące się z indyjskiej sztuki hindusko-buddyjskiej. Królewskie godło Kambodży przedstawiające parę zwierząt stróżujących; gajasingha (hybryda słonia i lwa) i singha (Lew). W Tajlandii pary posągów lwa są często umieszczane przed bramą świątyni jako strażnik. Styl tajskiego lwa jest podobny do stylu kambodżańskiego, ponieważ Tajlandia czerpała wiele ze swojej estetyki i elementów sztuki z kambodżańskiej Sztuki Khmerów.,
w Mjanmie Figurka lwa zwana Chinthe strzegąca stup, pagod i świątyń buddyjskich w Baganie, a para Lwów jest również przedstawiona w herbie kraju.
Wyspa Singapur (Singapura) wywodzi swoją nazwę od malajskich słów singa (Lew) i pura (miasto), które z kolei pochodzą z Tamilsko-sanskryckiego சிங்க Singa सिंह siṃha i प्र புர Pura., Według kronik malajskich, nazwa ta została nadana przez XIV-wiecznego sumatrzańskiego księcia Malajskiego Sang Nila Utama, który podczas ucieczki z wyspy po burzy zauważył na brzegu pomyślną bestię, którą jego główny minister zidentyfikował jako lwa (lwa azjatyckiego). Ostatnie badania Singapuru wskazują, że lwy nigdy tam nie żyły.
w czasach nowożytnych lew lub Merlion stał się ikoną Singapuru ze względu na nazwę Wyspy., Merlion figuruje również w oficjalnych symbolach Filipin, ponieważ był kiedyś zamorskim własnością Hiszpanii; pojawia się na herbie Manili, a także emblematach prezydenta, wiceprezydenta i jego marynarki wojennej.
tradycje Wschodnioazjatyckieedytuj
wspólny motyw „majestatycznego i potężnego” lwa został wprowadzony do Chin przez buddyjskich misjonarzy z Indii, gdzieś w pierwszym wieku naszej ery., Same lwy nie są jednak rodzime dla Chin, ale pojawiają się w sztuce chińskiej i Chińczycy wierzą, że lwy chronią ludzi przed złymi duchami, stąd Chiński nowy rok Lew taniec odstraszyć demony i duchy. Chińskie lwy strażnicze są często używane w rzeźbie w tradycyjnej chińskiej architekturze. Na przykład, w Zakazanym Mieście w Pekinie, dwa posągi lwa są widoczne w prawie każdym wejściu do drzwi.
Lwy wyróżniają się w kulturze tybetańskiej parą śnieżnych Lwów widocznych na tybetańskiej fladze., Śnieżne Lwy są mitycznymi stworzeniami, które są postrzegane jako byty opiekuńcze. Lew śnieżny symbolizuje nieustraszoność, bezwarunkową radość, Wschód i element ziemi. Jest to jeden z czterech Dostojeństw. Występuje w górach i jest często przedstawiany jako biały z turkusową grzywą. Lions子 shishi, lwy) występują w wielu sztukach kabuki i innych formach japońskich legend i tradycyjnych opowieści.