krwotok do ciała szklistego u pacjentów w podeszłym wieku postępowanie i zapobieganie

krwotok do ciała szklistego może być spowodowany zaburzeniem prawidłowych naczyń siatkówki, krwawieniem z chorych naczyń siatkówki, krwawieniem z nieprawidłowych nowych naczyń lub przedłużeniem krwawienia przez siatkówkę z innych źródeł. U osób w podeszłym wieku krwotok ciała szklistego występuje zwykle samoistnie i występuje tylko sporadycznie w wyniku urazu., Właściwe postępowanie w przypadku krwotoku szklistego zależy od najbardziej prawdopodobnej przyczyny u danego pacjenta. Jak zawsze, dokładna historia medyczna z dokładnym badaniem klinicznym, statyczna i dynamiczna ultrasonografia wykonywana przez doświadczonego egzaminatora, wyniki innych badań laboratoryjnych i zrozumienie najczęstszych przyczyn krwotoku szklistego w każdej grupie wiekowej są niezbędne, aby dojść do „najlepszego odgadnięcia” diagnozy przyczyny krwotoku szklistego i tym samym pokierować lekarza w kierunku właściwego postępowania., Natychmiastowe chirurgiczne usunięcie krwi, jeśli wskazane, a także poprawa widzenia daje dodatkową korzyść pozwalając na pełne badanie podstawowej siatkówki. W przypadku osób, u których nie zaleca się chirurgicznego usunięcia krwi, staranna i częsta obserwacja za pomocą seryjnego USG B-scan pozwala na potwierdzenie „najlepszej diagnozy” przy każdej wizycie, aż do momentu ustąpienia krwotoku ciała szklistego na tyle, aby umożliwić pełne i prawidłowe badanie siatkówki., W przypadku potwierdzonego rozerwania siatkówki, odwarstwienia siatkówki lub innych patologii fundal są one odpowiednio leczone laserem lub zabiegiem chirurgicznym (witrektomia). Środki zapobiegawcze są zależne od podstawowej przyczyny krwotoku ciała szklistego. Niektóre z podstawowych przyczyn, takich jak odwarstwienie ciała szklistego tylnej nie można zapobiec. W innych przypadkach, takich jak niedrożność żyły siatkówki, może być konieczne podjęcie środków w celu zmniejszenia ryzyka podobnego zdarzenia w tym samym lub innym oku oraz w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia potencjalnie zagrażających życiu stanów ogólnoustrojowych, takich jak udar mózgu lub zawał mięśnia sercowego.,