klawesyn

klawesyn, instrument muzyczny klawiszowy, w którym struny są ustawione w wibracji przez wyrywanie. Był jednym z najważniejszych instrumentów klawiszowych w muzyce europejskiej od XVI do pierwszej połowy XVIII wieku.,

Quiz Britannica

co to za dźwięk: fakt czy fikcja?

Czy wiesz co to jest koto?, Czy fortepian jest rodzajem instrumentu strunowego? Od wyrywania strun po stukanie klawiszy, na pewno podrapiesz głowę w tym badaniu instrumentów.

następuje krótka obróbka klawesynu. W celu pełnego leczenia patrz instrument klawiszowy: klawesyn.

ogólnie klawesyn ma dwa lub więcej zestawów smyczków, z których każdy wytwarza różne cechy tonalne. Jeden zestaw może brzmieć o oktawę wyżej od pozostałych i jest nazywany rejestrem 4-stopowym, podczas gdy zestaw strun o normalnej wysokości nazywa się rejestrem 8-stopowym., W niektórych XX-wiecznych klawesynach Dodano 16-metrowy rejestr, brzmiący o oktawę niżej, ale to dodanie było niezwykle rzadkie w starych klawesynach. Dwa zestawy 8-stopowych strun mogą wytwarzać wyraźną jakość dźwięku, ponieważ są one wyrywane w różnych punktach lub z plectra z różnych materiałów.

dźwięk klawesynu jest wzmacniany przez płytę dźwiękową umieszczoną pod poziomą płaszczyzną strun, które przechodzą przez przyklejony do płyty mostek i przekazują na niego swoje wibracje., Mechanizm wyrywania składa się z zestawów waletów, cienkich pionowych listew drewna, które spoczywają na dalekich końcach kluczy i przechodzą przez dolną stałą prowadnicę i górną prowadnicę, lub ruchomą prowadnicę; suwak przesuwa dany zestaw waletów nieznacznie w stronę lub nieznacznie od swojego zestawu strun, w zależności od tego, czy zestaw ma być używany, czy nie. Na szczycie każdego podnośnika znajduje się przekłuty język w górnej połowie, aby wziąć plektrum z pióra lub skóry i jest utrzymywany pionowo przez sprężynę z drutu lub włosia., Klapka z tkaniny lub filcu kończy podnośnik; to wycisza strunę, gdy klucz jest zwolniony, a plektrum spada pod strunę.

najwcześniejsze zachowane klawesyny zostały zbudowane we Włoszech na początku XVI wieku. Niewiele wiadomo o wczesnej historii klawesynu, ale w XVI–XVIII wieku przeszedł on znaczną ewolucję i stał się jednym z najważniejszych instrumentów europejskich., Powstawały narodowe szkoły budowlane, zwłaszcza we Włoszech, Flandrii, Francji, Anglii i Niemczech; modne stały się wysoko zdobione skrzynie z malowanymi pokrywkami. Większość wielkich kompozytorów barokowych grała lub pisała na klawesyn. W połowie XVIII wieku klawesyn urósł do normalnego kompasu pięciu pełnych oktaw, trzech lub więcej zestawów smyczków i waletów, a często dwóch klawiszy. W tym czasie zaczął konkurować z nowym pianoforte, który był w stanie grać miękko lub głośno zgodnie z naciskiem palców na klawisze., Klawesyn jest niezdolny do tej dynamicznej gradacji i został przytłoczony popularnością przez fortepian. Klawesyn odrodził się pod koniec XIX wieku i nadal ewoluuje—ale niekoniecznie musi się doskonalić—w rękach współczesnych budowniczych i kompozytorów. Zobacz też: clavicytherium; spinet; virginal.