Kapsułki bakteryjne

wiele bakterii, takich jak niektóre Neisseria i Haemophilus lub Escherichia coli, jest w stanie wytrzymać działanie bakteriobójcze dopełniacza i fagocytów. Ta bakteryjna samoobrona jest spowodowana przez enkapsulację. Kapsułki bakteryjne umożliwiają więc chorobotwórczym bakteriom przetrwanie w żywicielu poprzez przeciwdziałanie lub unikanie niespecyficznej obrony gospodarza we wczesnej fazie infekcji., Dopiero w późnej fazie immunologicznej infekcji, kiedy powstają specyficzne przeciwciała przeciwkapsułkowe i wymuszają system obronny gospodarza, to działanie ochronne zostaje przezwyciężone. Zamknięte bakterie są następnie zabijane i eliminowane. Co ciekawe, niektóre kapsułki nie mogą lub tylko nieefektywnie być obsługiwane przez układ odpornościowy. Wynikający z tego brak tworzenia się przeciwciał powoduje wydłużoną podatność gospodarza na bakterie chorobotwórcze wykazujące takie kapsułki. Stwierdzono, że kapsułki bakteryjne składają się z kwaśnych polisacharydów., Z tego wynika, że rola kapsułek w interakcji zamkniętych bakterii z gospodarzem może być spowodowana chemią polisacharydów otoczkowych. Doprowadziło to do intensywnych badań polisacharydów otoczkowych w wielu laboratoriach. Nasza rosnąca wiedza o cechach strukturalnych polisacharydów otoczkowych skłoniła nie tylko do badań immunochemicznych analizujących interakcje tych antygenów polisacharydowych i charakteryzujących epitopy, ale także do badań nad ich biosyntezą. Badania te zostały uzupełnione i poparte analizami genetycznymi., Obecnie trwa wiele interdyscyplinarnych badań polisacharydów otoczkowych.