Afryka ma bogatą i złożoną historię, ale istnieje powszechna ignorancja tego dziedzictwa. Znany brytyjski historyk powiedział kiedyś, że w Afryce istnieje tylko Historia Europejczyków., Zeinab Badawi pyta, co kryje się za tym brakiem wiedzy i przygląda się historycznemu rekordowi dla afrykańskiego serialu Historycznego w BBC World News.
Wielka Piramida w Gizie w Kairze jest słusznie uważana za jeden z siedmiu cudów starożytnego świata. Ale podróżując dalej na południe wzdłuż Nilu, znajdziesz tysiące piramid, które należały do Królestwa Kush, w obecnym Sudanie.
Kush było afrykańskim supermocarstwem, a jego wpływy rozciągały się na to, co obecnie nazywa się Bliskim Wschodem.,
Królestwo trwało wiele setek lat, a w VIII wieku p. n. e.podbiło Egipt i rządziło przez większą część stulecia.
to, co pozostało z królestwa, jest równie imponujące. Ponad 300 z tych piramid są nadal nienaruszone, prawie nietknięte, ponieważ zostały zbudowane prawie 3000 lat temu.,
Zeinab Badawi
– istnieje sposób postrzegania Afryki w kategoriach ubóstwa i konfliktów, który stał się swego rodzaju skrótem dla kontynentu, który nadal trwa do dziś.,”
możesz oglądać historię Afryki na BBC World News w następujących godzinach:
sobota 02:10 GMT; 15:10 GMT
niedziela 09:10 GMT; 21:10 GMT
niektóre z najlepsze przykłady można znaleźć w Jebel Barkal w północnym Sudanie, wpisanym na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO przez agencję Kultury ONZ, UNESCO.,
tutaj można znaleźć piramidy, Grobowce, świątynie i komory grobowe wraz z malowanymi scenami i pismami, które Unesco opisuje jako arcydzieła „twórczego geniuszu demonstrującego artystyczne, społeczne, polityczne i religijne wartości grupy ludzkiej od ponad 2000 lat”.
kilka lat temu odwiedziłem te piramidy. Po powrocie do WIELKIEJ BRYTANII zapytałem rodziców, co wiedzą o zabytkach swojego kraju. Niewiele, okazało się.,
To było dziwne, ponieważ obaj mogli wiele powiedzieć o Henryku VIII i kluczowych punktach w historii Wielkiej Brytanii.
zastanawiałem się, biorąc pod uwagę, że moi rodzice nie wiedzieli wystarczająco dużo o historii własnego kraju, czy może to być prawda w przypadku wielu innych Afrykanów.
i kiedy rozmawiałem z ludźmi, odkryłem, że tak rzeczywiście jest.
kilka lat później, w paryskiej siedzibie Unesco, zobaczyłem na półkach książki urodzonego w Etiopii Zastępcy Dyrektora Generalnego Getachewa Engidy zbiór tomów-Historia Powszechna Afryki.,
to, jak się okazało, jedna z najlepiej strzeżonych tajemnic Unesco: historia Afryki napisana przez afrykańskich uczonych.
projekt powstał na początku lat 60., W okresie gwałtownej dekolonizacji w Afryce., Niektórzy z nowo Niepodległych afrykańskich przywódców zdecydowali, że po dekolonizacji swoich krajów chcą również dekolonizować swoją historię.
Zachodni historycy ubolewali nad brakiem zapisów w niektórych krajach afrykańskich i wykorzystali to jako powód do legitymizacji takiego zaniedbania.
Unesco pomogło afrykańskim uczonym w opracowaniu projektu, zatrudniając 350 ekspertów, głównie z całej Afryki i z różnych dyscyplin, do skompilowania ośmiu tomów, począwszy od prehistorii, a skończywszy na epoce nowożytnej.,
ósmy tom został ukończony w 1990 roku, a obecnie trwają prace nad dziewiątym.
W ten sposób zagrozili oni gniewem Społeczności Chrześcijańskiej i muzułmańskiej w niektórych krajach afrykańskich, gdzie istniała i nadal istnieje powszechna wiara w kreacjonizm.,
kenijski paleontolog Richard Leakey, który przyczynił się do tomu pierwszego, mówi, że nadal wierzy, że fakt, że ludzie pochodzą z Afryki jest anatema dla niektórych ludzi Zachodu, którzy woleliby zaprzeczyć ich afrykańskiemu pochodzeniu.
historia Królestwa Kush, supermocarstwa w Azji Zachodniej i Afryce, gdzie królowe mogły rządzić samodzielnie, jest często pomijana.,
odnosi się to również do Królestwa Aksum, opisywanego jako jedna z czterech największych cywilizacji starożytnego świata.
królowie Aksumitów kontrolowali handel na Morzu Czerwonym ze swojej bazy w dzisiejszej Erytrei i Etiopii. Byli też pierwszymi władcami w Afryce, którzy przyjęli chrześcijaństwo i uczynili z niego oficjalną religię królestwa.,
Ta historia jest mało znana, zarówno w Afryce, jak i gdzie indziej, ponieważ wielu naukowców i nauczycieli w krajach afrykańskich było produktem edukacji kolonialnej, a więc nie mogli otrzymać wyczerpującego i chronologicznego opisu własnej historii.,
moi rodzice w Sudanie byli biegli w języku angielskim i dobrze wykształceni, ale w większości byli nauczani zgodnie z zachodnim programem nauczania.
nawet jeśli spojrzeli na własną historię, to z perspektywy zachodnich uczonych.,
jeden z takich poglądów znalazł odzwierciedlenie w komentarzach Hugh Trevor-Ropera, powszechnie uważanego za jednego z czołowych brytyjskich historyków.
powiedział w 1965 roku: „być może w przyszłości będzie można uczyć historii Afryki. Ale obecnie nie ma ani jednego, ani bardzo niewiele: jest tylko historia Europejczyków w Afryce.
„reszta to w dużej mierze mrok, podobnie jak historia Przedeuropejskiej, prekolumbijskiej Ameryki. A ciemność nie jest przedmiotem historii.”
fakt, że niewiele osób wie o tomach opracowanych pod auspicjami Unesco również coś ci mówi., Zastanawiasz się, dlaczego przywódcy nie chcieli świecić na to więcej światła.
nie sugeruję oczywiście, że był spisek. Tylko, że nie był wystarczająco duży nacisk na historię Afryki przez afrykańskich lub nie-afrykańskich przywódców.
jest to jednak szczególnie interesujące dla Afryki, ponieważ została ona infantylizowana w stopniu, którego nie widzieliśmy w żadnym innym regionie świata.,
podważanie stereotypu
dzieje się tak częściowo dlatego, że istnieje sposób postrzegania Afryki w kategoriach ubóstwa i konfliktów – przewrót, wojna, głód, korupcja – który stał się rodzajem skrótu dla kontynentu, który trwa do dziś.
kwestie rozwoju w Afryce nadal w dużej mierze podkreślają aspekty charytatywne i pomocowe.,
choć odbywa się to z najlepszą wolą na świecie, to jednak nakarmiła tę reprezentację Afryki, w której zakłada się, że aby jej mieszkańcy mogli się rozwijać i mieć wystarczająco dużo jedzenia, muszą polegać na obcych.
jako ktoś, kto urodził się w Afryce, a który przybył do Wielkiej Brytanii jako niemowlę, mam korzyść ze zrozumienia obu kultur.
Ogólna Historia Afryki to początek i Unesco planuje włączyć swoje badania do programów szkolnych na całym kontynencie.,
Mam nadzieję, że przyszłe pokolenia będą miały lepsze wyobrażenie o swojej historii i zobaczą, że jest z czego mogą być dumne ze swojej przeszłości . Przeszłości, która stanowi fundament dla jeszcze większej przyszłości.