jasność obiektu jest miarą jego wewnętrznej jasności i jest zdefiniowana jako ilość energii emitowanej przez obiekt w ustalonym czasie. Jest to zasadniczo moc wyjściowa obiektu i jako taka może być mierzona w jednostkach takich jak waty. Jednak astronomowie często wolą określać jasność, porównując ją z jasnością słońca(około 3,9 × 1026 w). W ten sposób jasność gwiazdy może być wyrażona jako 10 jasności słonecznych (10 L⊙), a nie 3,9 × 1027 watów.,
jasność może być związana z absolutną wielkością za pomocą równania:
gdzie L* jest jasnością danego obiektu, a Lstd jest jasnością odniesienia (często jasnością „standardowej” Gwiazdy, takiej jak Vega).
jasność może być cytowana dla energii emitowanej w ograniczonym zakresie fal (np. jasność optyczna), lub może być cytowana dla energii emitowanej w całym spektrum elektromagnetycznym (jasność „bolometryczna”)., Należy jednak zauważyć, że pomiar jasności obiektu wymaga znajomości jego pozornej wielkości i odległości od obiektu. Szacunki jasności opierają się więc na dokładnych pomiarach odległości.
jasność gwiazd ciągu głównego jest w przybliżeniu proporcjonalna do ich masy do czwartej mocy, tj. L ∝ M4.