historia produkcji jedwabiu sięga tysięcy lat. Sztuka produkcji jedwabiu została po raz pierwszy odkryta w starożytnych Chinach, domu jedwabnika. Obecnie proces produkcji jedwabiu pozostaje w większości taki sam, jak przed tysiącami lat. Jedwab jest wytwarzany z kokonów, które są przędzone przez jedwabniki., Ale jak jedwabniki wytwarzają jedwab i jak przekształcić te nici jedwabiu w piękne jedwabne tkaniny, które uwielbiamy nosić?, id=”0ca957da68″> jak jedwabne nici i tkaniny jedwabne są wykonane
- 1 – zbiór
- 2 – tłumienie & sortowanie
- 3 – wrzenia
- 4 – wrzenia
- 5 – wrzenia
- 6 – wrzenia & umieranie
- 7 – tkactwo
cykl życia jedwabnika
proces hodowli jedwabników w celu produkcji jedwabiu nazywany jest serykulturą lub hodowlą jedwabiu., Wszystko zaczyna się od jedwabnika lub Bombyx Mori, jak to się nazywa po łacinie. Jego łacińska nazwa tłumaczy się jako „jedwabnik z drzewa morwy czarnej”. Stworzenie jest również powszechnie określane jako jedwabnik morwy, nazwany od jego diety liści morwy.
jedwabnik morwowy jest odpowiedzialny za ponad 95 procent całego jedwabiu produkowanego na świecie. Jest to gatunek całkowicie udomowiony, który nie żyje już na wolności., Podczas hodowli jedwabników przechodzi kilka następujących etapów cyklu życia:
Etap 1 – jajko
cykl życia jedwabnika zaczyna się od jajek dorosłego jedwabnika. Samica jedwabnika może złożyć do 500 jaj. W ciągu kilku dni po złożeniu jaj jedwabnik przeminie, ponieważ jego jedynym celem w życiu jest rozmnażanie.
każde z jaj jest wielkości maku i koloru jasnożółtego. Płodne jaja zmienią kolor na ciemnobrązowy lub szary w ciągu kilku dni., Płodne jaja są inkubowane w optymalnej temperaturze około 25 stopni Celsjusza i wilgotności około 80 do 85 procent. W tych warunkach jaja wylęgają się z larw w ciągu około 12 dni.
Etap 2 – Larwa (Gąsienica)
po wykluciu się larwy są ostrożnie przenoszone z pokoju inkubacyjnego do pokoju odchowu, gdzie nadszedł czas na ucztę. Larwy są umieszczane na tacach hodowlanych z dużą ostrożnością, ponieważ nowo wyklute jedwabniki są podatne na obrażenia., Larwy jedwabników wyglądają jak małe czarne Owłosione gąsienice, które później zrzucają włosy i skórę, a ostatecznie stają się białe.
dieta z liści morwy
tace hodowlane pokryte są świeżo posiekanymi liśćmi morwy, które są jedynym pokarmem, który spożywa jedwabnik. Gąsienice karmione są świeżymi liśćmi dwa razy dziennie. Należy zadbać o to, aby liście morwy pozostały wilgotne, a tace pozostają czyste, aby jedwabniki nadal odżywiały się i pozostały zdrowe. Będziesz mógł usłyszeć dźwięk jedwabników chrupiących na liściach morwy, gdy staniesz w pobliżu tacek., Dźwięk wielu jedwabników jednocześnie jedzących został opisany jako podobny do dźwięku spadających kropli deszczu.
zrzucanie skóry
stadium larwalne, znane również jako stadium gąsienicowe, jest najdłuższym w cyklu życia jedwabnika. Jako larwa jedwabnik przejdzie przez pięć instarów. Linienie jest etapem rozwojowym między linieniami, a linieniem jest, gdy larwa zrzuca skórę. Każdy jedwabnik zrzuci skórę cztery razy przed kokonem.
jedwabnik musi często linieć, ponieważ rośnie wykładniczo., Podczas każdego linienia jego stara skóra jest zrzucana, aby zrobić miejsce dla większej. Po pierwszym linieniu jedwabnik już zrzuci włosy, aby odsłonić gładką skórę. W ostatnich dniach piątego Stadium larwa będzie 10 000 razy cięższa niż podczas wylęgu. Po około 24 dniach jako larwa jedwabnik jest gotowy do przepoczwarczenia. W tym momencie gąsienica zjadła swoją początkową masę ciała około 50 000 razy.,
Etap 3 – poczwarki
teraz, gdy gąsienice skończyły ucztę, nadszedł czas, aby zaczęły kręcić swoje kokony, aby mogły przepoczwarzać się i przemieniać w ćmy. Wie pan, że larwy dojrzewają po znakach, które pokazują. Nie będą już jeść, będą czołgać się w poszukiwaniu zakrętów, by się zakręcić i będą miały kremowo-biały kolor. Teraz larwy są gotowe do przeniesienia z tacki hodowlanej na wierzchowce.,
montaż
Dojrzałe jedwabniki są przenoszone do mocowań ręcznie, upewniając się, że nie przepełniają mocowań i nie zostawiają żadnych chorych gąsienic. Proces ten nazywany jest również montażem. Mocowanie to urządzenie, które wygląda jak rama z dziurkami, które pozwala jedwabnikom wygodnie obracać swój kokon.
warunki środowiskowe podczas montażu powinny być optymalne, aby zapewnić wysoką jakość kokonów. Temperatura nie powinna być wyższa niż 26 stopni Celsjusza, a wilgotność powinna wynosić od 60 do 70 procent., Należy również uważać, aby nie przeszkadzać jedwabnikom podczas wirowania ich kokonów.
kręcenie się kokonów
podczas gdy larwy zaczynają chwytać się wewnątrz kokonu, obracając jedwab wokół swoich ciał. Każdy z kokonów jest wykonany z pojedynczego długiego włókna jedwabiu, które larwy wytwarzają za pomocą specjalnych gruczołów jedwabnych. Kokon jest wielkości wacika, ale włókno jedwabiu, które tworzy kokon, może mierzyć do 1,6 km długości.,
kolor kokonu może wahać się od białego do żółtego, w zależności od rodzaju jedwabnika i jego diety. Dzikie jedwabniki tworzą kokony z żółtego jedwabiu, ponieważ lepiej komponują się z otaczającymi je liśćmi. Jednak obecnie większość kokonów na farmach jedwabiu jest biała. Dzieje się tak dlatego, że jedwabniki były udomowione na przestrzeni wieków i selektywnie hodowane, aby były bielsze w wyglądzie. Biały jedwab jest łatwiejszy do farbowania niż żółty jedwab, ponieważ nie musisz go najpierw wybielać. Jest to wygodniejsze dla przemysłu tekstylnego, a powód, dla którego biały jedwab jest powszechnie postrzegany w przemyśle seryculture.,
Po około 7 lub 8 dniach larwy przekształcą się w poczwarki wewnątrz jedwabnych kokonów. W tym momencie ich skóra stwardniała, a ich kolor stał się brązowy.
Etap 4 – Dorosła ćma
Po około 2-3 tygodniach w kokonie poczwarka będzie gotowa do przeobrażenia się w jedwabnik. Podczas wyłaniania się z kokonu, kokon pęknie, dzięki czemu włókno jedwabne nie nadaje się do produkcji tkanin jedwabnych. Dlatego w hodowli jedwabników nigdy nie dojdą do tego etapu., Zamiast tego kokony są gotowane na parze lub gotowane po około tygodniu od wirowania kokonu. Powoduje to śmierć poczwarek, dzięki czemu jedwabny kokon pozostaje nienaruszony. Na tym etapie hodowli jedwabiu kokony są gotowe do przetworzenia na surowy jedwab.
gdyby jedwabniki mogły wyrwać się z kokonów, przekształciłyby się w dorosłe jedwabniki. Życie dorosłego jedwabnika jest bardzo krótkie, ponieważ jego jedynym celem jest rozmnażanie. Udomowione jedwabniki nie są w stanie jeść ani latać. Znajdą partnera, z którym będą współżyć, a następnie odejdą po rozmnażaniu., Cały ten proces zwykle odbywa się w ciągu tygodnia. Samce jedwabników umierają po kryciu, podczas gdy samice jedwabników umierają po złożeniu jaj. Cykl życia jedwabnika zaczyna się od nowa.
jak jedwabniki wytwarzają jedwab
ciało w pełni dorosłego jedwabnika gotowego do przepoczwarczenia jest wypełnione płynnym jedwabiem. Płynny jedwab powstaje z trawionych liści morwy i składa się z białek, podobnie jak nasze włosy. Gąsienica używa specjalnych gruczołów ślinowych, które znajdują się w jej głowie, aby przekształcić tę ciecz w fizyczną jedwabną nić.,
jedwabnik ma dwa zmodyfikowane gruczoły ślinowe w pobliżu dolnej szczęki zwane serycteries. Te gruczoły produkujące jedwab wydzielają przezroczystą ciecz, która twardnieje w cienką jedwabną nić, gdy wchodzi w kontakt z powietrzem. Ta ciecz składa się głównie z rodzaju białka zwanego fibroiną. Te same gruczoły mogą wydzielać drugie białko w tym samym czasie; gumową substancję zwaną serycyną. Białka serycyny pokrywają białka fibroiny, działając jako rodzaj kleju. Dzięki tej powłoce dwa jedwabne włókna z obu gruczołów mogą się ze sobą sklejać.,
za pomocą swoich jedwabnych gruczołów jedwabnik będzie nadal kręcił swoim kokonem, dopóki cały płynny jedwab w jego ciele nie zostanie zużyty. Gąsienica będzie kołysać głową podczas wirowania, aby upewnić się, że włókno jedwabiu całkowicie otacza jej ciało. Robi to instynktownie, aby chronić się przed drapieżnikami podczas przepoczwarzania. Trwa jedwabnik około 3 dni z prędkością około 30 do 40 centymetrów jedwabiu na minutę, aby zakończyć swój kokon. Efektem końcowym będzie kokon wykonany z pojedynczej nici jedwabnej o długości do 1600 metrów.,
jak powstają jedwabne nici i jedwabne tkaniny
po przekształceniu jedwabników w poczwarki wewnątrz ich kokonów można rozpocząć proces wytwarzania przędzy jedwabnej.
zbiór
najpierw należy zebrać kokony z wierzchowców. Zbiór odbywa się około 7 do 8 dni po tym, jak jedwabniki zaczęły obracać swoje kokony. Kilka kokonów można przeciąć na pół, aby sprawdzić, czy poczwarki w pełni się uformowały. W pełni uformowane pupa jest twarde i brązowe w Kolorze. Kokony są starannie zbierane ręcznie, aby zapewnić, że delikatne włókna jedwabiu nie zostaną uszkodzone.,
Stifling & sortowanie
powstrzymanie pupy wewnątrz kokonów przed wykluciem i rozbiciem kokonu Jedwabnego, pupa będzie musiała zostać zabita. Proces ten nazywany jest duszeniem i zwykle odbywa się za pomocą gorącego powietrza lub pary. Duszenie wysusza również kokon, dzięki czemu można go dłużej zachować. Kokony można następnie sortować w oparciu o jakość i cechy, takie jak długość, kształt, kolor i połysk włókna jedwabiu.
niektóre kokony mogą być uznane za nieodpowiednie do dalszej obróbki i zostaną wyrzucone., Przykłady wad kokonu obejmują plamy moczu, wzrost pleśni i perforacje.
gotowanie
Po duszeniu kokony będą ponownie wystawione na działanie ciepła, aby przygotować je do rozwinięcia. Kokony wkłada się do wrzącej wody, aby je zmiękczyć. Gotowanie ich ułatwia znalezienie końca pojedynczego włókna jedwabiu, który tworzy kokony. Ułatwia również ich rozluźnienie.
Kolejną zaletą gotowania kokonów jest to, że zmiękcza jedwab. Proces gotowania kokonów uruchamia proces odżelaziania., Odżelazianie to usuwanie białek serycyny z włókna jedwabiu. Serycyna jest żelowym białkiem, które pokrywa inne białko w jedwabiu, które nazywa się fibroiną. Serycyna umożliwia sklejenie dwóch filamentów. Jednak serycyna sprawia, że jedwab jest trochę szorstki, co w konsekwencji utrudnia farbowanie. Gotowanie kokonów zmiękcza twarde białko serycyny i sprawia, że kokony są gładsze w teksturze i odczuciu.
Deflossing
Po ugotowaniu powierzchnia kokonów może być nadal pokryta luźnym włóknem, co sprawia, że kokony wyglądają na rozmyte., Ta rozmyta warstwa składa się z połamanych i nierównych włókien jedwabiu. Luźne włókno jest usuwane z kokonów w procesie zwanym deflossingiem. Deflossing nadaje kokonom czysty wygląd, ułatwia ich dalszą obróbkę i zwiększa ich wartość rynkową.
zwijanie
zwijanie to etap w procesie produkcji jedwabiu, w którym kokony jedwabne są przekształcane w nici z przędzy jedwabnej. Zwijanie to rozwijanie kokonu i łączenie wielu włókien jedwabiu w jedną nitkę jedwabiu., Nawijanie było wykonywane ręcznie, ale obecnie jest głównie zautomatyzowane przy użyciu maszyn. Podczas zwijania obrotowe szczotki maszyny chwytają koniec włókna jedwabiu kokonu. Szybko poruszający się kołowrotek rozwiera kokon i jednocześnie suszy jedwab.
pojedyncza nitka jedwabiu jest zbyt cienka, aby użyć jej samodzielnie. Dlatego włókna wielu kokonów są zwijane razem w tym samym czasie, aby utworzyć jedno pasmo przędzy jedwabnej. Liczba zwiniętych ze sobą kokonów może wynosić od 2 do 20, w zależności od pożądanej grubości przędzy jedwabnej., Ponieważ włókna jedwabiu są tak delikatne i lekkie, potrzeba około 2500 kokonów, aby wyprodukować 1 funt jedwabiu.
Po rozwikłaniu kokonów, Pozostałe poczwarki jedwabników są czasami zapisywane i wysyłane do krajów takich jak Chiny, Korea Południowa i Tajlandia, gdzie poczwarki są gotowane w posiłkach lub spożywane jako przekąski.
skręcanie& umieranie
Po zakończeniu nawijania nici z przędzy jedwabnej są usuwane ze zwojów. Jedwab jest następnie skręcany w spiralne okręgi, tworząc wiązki. Te wiązki przędzy są również nazywane motkami., Skręt nici jedwabnej można dodatkowo zwiększyć lub można dodać więcej nici jedwabnych i skręcić razem. Ilość potrzebnego skręcania zależy od rodzaju tkaniny, w którą Tkany będzie jedwab.
po skręceniu przędza jedwabna jest gotowa do farbowania. Możesz wybrać farbowanie jedwabiu przed lub po tkaniu nici jedwabnej w tkaniny. Jedwab jest łatwy do barwienia dzięki strukturze białek fibroiny, które tworzą większość jedwabiu. Barwnik jest łatwo wchłaniany przez jedwab, a kolory będą wyglądać na żywe., Jedwab zawiera zarówno jony dodatnie, jak i ujemne, co oznacza, że większość komercyjnych barwników jest skuteczna na jedwabiu.
po skręceniu i umyciu nici jedwabne nawija się na szpule lub rurki. Przędza jedwabna jest teraz gotowa do sprzedaży lub do tkania w tkaniny.
tkanie
przędza jedwabna jest przekształcana w tkaninę jedwabną poprzez tkanie nici. Istnieje wiele sposobów tkania jedwabiu. Jedną z najpopularniejszych metod tkania jedwabiu jest charmeuse, znana również jako satyna., Splot charmeuse to zwarty splot, który daje gładką i lśniącą jedwabną tkaninę. Jedwabne tkaniny charmeuse mają błyszczącą powierzchnię i matowy grzbiet. Ten wygląd uzyskuje się przez unoszenie wzdłużnej nici na trzech lub więcej poprzecznych nitkach.
inne popularne rodzaje splotów jedwabnych to szyfon jedwabny, skośny jedwab, krepa jedwabna i habotai jedwabiu. Każdy z tych splotów ma unikalny sposób warstwowania i tkania przędzy jedwabnej, w wyniku czego powstają tkaniny o różnych fakturach i wyglądzie.
gotowe tkaniny jedwabne mogą być wykonane z jedwabnych szalików, koszul, krawatów, kwadratów kieszeni i innych., To koniec procesu produkcji jedwabiu.
uwaga na sploty
sploty mogą być stosowane na materiałach innych niż jedwab. Chcąc kupić prawdziwy jedwab w określonym splocie, należy sprawdzić skład włókien tkaniny, aby sprawdzić, czy rzeczywiście jest on wykonany z naturalnego jedwabiu.
producenci poliestrów często niesprawiedliwie sprzedają swoje tkaniny jako satyny jedwabne, mimo że tkanina jest wykonana z włókien poliestrowych, a nie z naturalnych włókien jedwabnych., Tkanie nici poliestrowej w splot satynowy może przypominać wygląd prawdziwej satyny jedwabnej, ale jest gorsza w swoich właściwościach. Poliester tkany w splot atłasowy powinien być słusznie nazywany satyną poliestrową, zamiast satyny jedwabnej.
tkaniny tkane z naturalnych włókien jedwabiu czują się lepiej niż te wykonane z włókien syntetycznych. Jedwab nie przyciąga elektryczności statycznej, podczas gdy poliester może. Jedwab jest również oddychającą tkaniną, ze względu na aminokwasy zawarte w jego białkach. Nie przylega do skóry ani nie jest tak gorący jak poliester. Kolory tkanin jedwabnych również wydają się bardziej żywe niż na poliestrze.,
obecnie mamy wiele sztucznych alternatyw dla tkanin jedwabnych. Jednak nadal nie ma nic, co może konkurować z naturalnym jedwabiem pod względem jakości, wyglądu i uczucia. Hodowla jedwabiu i produkcja tkanin jedwabnych to procesy sprzed tysiącleci, które powinniśmy z dumą chronić. Aby dowiedzieć się więcej o historii sitnictwa i cechach jedwabiu, zapoznaj się z innymi naszymi artykułami, które znajdują się poniżej.