insulinopodobny czynnik wzrostu (IGF), dawniej zwany somatomedyną, którykolwiek z kilku hormonów peptydowych, które działają głównie w celu stymulowania wzrostu, ale także posiadają pewną zdolność do zmniejszania poziomu glukozy we krwi. IGF zostały odkryte, gdy badacze zaczęli badać wpływ substancji biologicznych na komórki i tkanki poza ciałem., Nazwa insulinopodobny czynnik wzrostu odzwierciedla fakt, że substancje te mają działanie insulinopodobne w niektórych tkankach, chociaż są znacznie słabsze niż insulina w zmniejszaniu stężenia glukozy we krwi. Ponadto, ich podstawowym działaniem jest stymulowanie wzrostu, i chociaż IGF podzielają tę zdolność z innymi czynnikami wzrostu—takimi jak czynnik wzrostu naskórka, czynnik wzrostu pochodzenia płytkowego i czynnik wzrostu nerwów-IGF różnią się od tych substancji, ponieważ są jedynymi z dobrze opisanymi działaniami endokrynologicznymi u ludzi.
istnieją dwa IGF: IGF-1 i IGF-2., Te dwa czynniki, pomimo podobieństwa ich nazw, są rozróżnialne pod względem specyficznych działań na tkanki, ponieważ wiążą się i aktywują różne receptory. Głównym działaniem IGFs jest wzrost komórek. Rzeczywiście, większość działań hormonu wzrostu przysadki pośredniczy IGF, głównie IGF-1. Hormon wzrostu stymuluje wiele tkanek, zwłaszcza wątrobę, do syntezy i wydzielania IGF-1, co z kolei stymuluje zarówno przerost (wzrost wielkości komórek), jak i rozrost (wzrost liczby komórek) większości tkanek, w tym Kości., Stężenia IGF-1 w surowicy stopniowo zwiększają się w dzieciństwie i osiągają wartość szczytową w okresie dojrzewania, a następnie stopniowo zmniejszają się (podobnie jak wydzielanie hormonu wzrostu). Dzieci i dorośli z niedoborem hormonu wzrostu mają niskie stężenia IGF-1 w surowicy w porównaniu ze zdrowymi osobami w tym samym wieku. Natomiast u pacjentów z dużym stężeniem hormonu wzrostu (np. akromegalią) występuje zwiększone stężenie IGF-1 w surowicy., Produkcja IGF-2 jest mniej zależna od wydzielania hormonu wzrostu niż produkcja IGF-1, A IGF-2 jest znacznie mniej ważna w stymulowaniu wzrostu liniowego.
chociaż stężenia IGF w surowicy wydają się być określone przez produkcję przez wątrobę, substancje te są produkowane przez wiele tkanek, a wiele z tych samych tkanek ma dla nich receptory. Ponadto istnieje wiele białek wiążących w surowicy IGF, które mogą stymulować lub hamować biologiczne działania czynników., Jest prawdopodobne, że działania stymulujące wzrost IGF występują w miejscu lub bardzo blisko miejsca ich powstawania; w efekcie prawdopodobnie wywierają one swoje główne działanie poprzez parakrynę (działając na sąsiednie komórki) i autokrynę (samostymulujący).