odwiedź plemię Siuksów stojących na skale, aby dowiedzieć się o wodzu i świętym człowieku Hunkpapa Lakota, siedzącym Byku, który był znany ze swojego przywództwa i współczucia dla swojego ludu. Odwaga siedzącego byka była legendarna na polu bitwy i poza nim, szczególnie walcząc z jego największym przeciwnikiem, armią USA.
w 1874 roku w USA, Ekspedycja wojskowa dowodzona przez George ' a Armstronga Custera potwierdziła, że złoto zostało odkryte na czarnych wzgórzach Terytorium Dakoty, obszarze poświęconym wielu plemionom i umieszczonym poza granicami białej osady na mocy traktatu z Fort Laramie z 1868 roku. Pomimo tego zakazu poszukiwacze rozpoczęli szturm na Czarne wzgórza, a Indianie uznali, że Indianie amerykańscy nie osiedlają się w rezerwatach za nieprzyjaznych, prowokując Lakotów do obrony swoich ziem.,
zainspirowany ekscytującą wizją zwycięstwa Sitting Bull, wódz wojny Oglala Lakota, Crazy Horse, wyruszył do bitwy z grupą 500 wojowników i 17 czerwca 1876 roku zaskoczył wojska Crooka i zmusił je do odwrotu w bitwie pod Rosebud. Armia zaatakowana 25 czerwca pod dowództwem George ' a Armstronga Custera, jego oddziały, znacznie przewyższające liczebnie, zostały zniszczone. 25 czerwca 1876 to jedno z największych zwycięstw ludu Lakotów, Czejenów i Arapahoe.
w następnych latach Stany Zjednoczone nieustannie ścigały Lakotów, Czejenów i Arapahosów, którzy rozstali się po walce Custera., W maju 1877 roku Sitting Bull poprowadził swój zespół przez granicę do Kanady, poza zasięgiem armii USA. Cztery lata później, jednak nie mogąc nakarmić swoich ludzi w świecie, w którym bizony prawie wymarły, siedzący Byk w końcu przybył na południe, aby się poddać. Życie siedzącego byka było jedną z kontrowersji i legend. Jego ludzie pamiętają go jako inspirującego przywódcę, nieustraszonego wojownika, kochającego Ojca, utalentowanego śpiewaka, duchowego człowieka, który kochał swój lud i swoją ziemię.