Historia kanałów w Chinach

Wiosna I Jesień oraz okresy walczących Królestwedytuj

w 647 r.p. n. e. Państwo Jin doznało poważnej klęski upraw. Książę Mu Qin wysłał dużą flotę statków obsługiwanych przez Corvée labour ze swojej stolicy w Yong (雍) w dzisiejszym Fengxiang County w Prowincji Shaanxi. Statki przewoziły kilka tysięcy ton zboża i płynęły wzdłuż rzek Wei, Yellow i Fen, zanim dotarły do stolicy Jin-Jiang (south) (na południowy wschód od współczesnego Hrabstwa Yicheng w prowincji Shanxi).,Później, w 486 roku p. n. e., Król Wu Fuchai połączył rzeki Jangcy i Huai, wykopując Wąwóz Han (邗沟), tak że woda płynęła z Jangcy przez jeziora Fanliang (樊梁湖), Bozhi (bo) i Sheyang (射阳湖) do Wei w Huai ' an. Ta droga wodna była następnie wykorzystywana do transportu zaopatrzenia dla armii. Trzy lata później król Fuchai rozbudował Wąwóz Han poprzez kanał Heshui (荷水运河), aby połączyć się z rzeką si w prowincji Shandong.,

dynastia Qinedytuj

w 214 p. n. e.pierwszy cesarz chiński Qin Shi Huang nakazał budowę kanału łączącego rzekę Xiang i Lijiang w celu zaopatrzenia swoich wojsk w celu ataku na nomadów Xiongnu. Zaprojektowany przez Shi Lu (史祿) kanał lingqu jest najstarszym kanałem konturowym na świecie. Kanał ten wraz z kanałem Zhengguo w Prowincji Shaanxi i systemem nawadniania Dujiangyan w prowincji Syczuan są znane jako „trzy wielkie projekty inżynierii hydraulicznej z dynastii Qin”.,

dynastia Han

podczas walk Chu–Han (206-202 p. n. e.), generał Xiao He wykorzystywał rzekę Wei do transportu zaopatrzenia dla swojej armii, tworząc w ten sposób efektywną logistyczną sieć zaopatrzenia. W roku 129 p. n. e., szóstym roku panowania cesarza Wu, kanał został przecięty przez północne podnóża gór Qin biegnących równolegle do rzeki Wei łączącej Przełęcz Tong z Chang ' anem i znacznie skracając czas potrzebny na transport towarów między dwoma miastami.,

dynastie Sui i Tang

chociaż dynastia Sui trwała zaledwie 37 lat od 581 do 618 roku, jej władcy wnieśli znaczący wkład w poprawę systemu kanałowego. Kanał wielki stał się głównym czynnikiem wzrostu gospodarczego i jedności politycznej, łącząc północ i południe, umożliwiając transport zboża podatkowego i kontrolę sprzedaży soli. Rzeki Hai, Yellow, Huai, Jangcy i Qiantang zostały połączone poprzez budowę kanałów, tworząc tym samym podwaliny pod dalszy rozwój w okresie późniejszych dynastii., Były to kanał Guangtong (廣通渠), kanał Tongji (通濟渠), kanał Shanyang (山陽瀆) i kanał Yongji (永濟渠), które stanowiły podstawę wielkoskalowej sieci transportowej opartej na kanałach.
w czasach cesarza Jingzonga z Tang (R. 824-827) system kanałów stał się zbyt płytki. Ograniczało to ruch soli i żelaza, które były ważnymi monopolami rządowymi, tak aby rozwiązać problem, siedem rzek skierowano na wschód.,

Dynastia Song

za czasów dynastii Song stolica Daliang (大梁), współcześnie Kaifeng, używała rzek Bian Yellow, Huimin (惠民河) i Guangji (广济河) jako części sieci kanałowej. W roku 976 n. e.za panowania cesarza Taizonga z Song ponad 55 milionów buszli zboża zostało przeniesionych wzdłuż rzeki Bian do stolicy. Do czasu cesarza Renzonga z Song (R. 1022-763) kwota wzrosła do 80 milionów buszli.,

dynastia Yuan

dynastia Yuan ustanowiła w pobliżu stolicy organ rządowy w formie „Si” (司) w celu nadzorowania systemu kanałów. Znany jako Huai & Yangtze Rivers Grain Transport Office, (江淮都漕运司) było to wydzielenie trzech departamentów i sześciu ministerstw trzeciej klasy administracyjnej lub ” San pin „(三品). Biuro to było odpowiedzialne za zorganizowanie transportu zboża do rzeki Luan (滦河), a następnie do stolicy Dadu (współczesny Pekin) za pomocą ponad 3000 łodzi., Transport morski w ramach systemu opodatkowania zbóż był również ważny, a kanały odgrywały rolę pomocniczą.

dynastia Mingedytuj

w 1368 roku, w pierwszym roku panowania cesarza Ming Hongwu, Utworzono Stołeczny Urząd Transportu zboża (京畿都漕运司) pod auspicjami komisarza czwartej klasy (四品)., Jednocześnie w stolicy prefektury Huai ' an w prowincji Jiangsu utworzono urząd gubernatora generalnego. Do jego obowiązków należało zarządzanie siecią kanałową i zapewnienie, że roczne dostawy zboża utrzymają się na poziomie około 40 milionów ton. Stocznia powstała również w Anqing, Suzhou, Hangzhou, Jiujiang, Zhangshu i Raozhou (modern) (dzisiejsze Hrabstwo Poyang). W Huai ' an, Stocznia 15 km na północny zachód od rzeki Jangcy biegła na odległość 23 mil Chińskich (około 11,5 km)., Ogólna odpowiedzialność za wszystkie te lokalizacje spoczywa na Wydziale Ministerstwa Robót.Co roku regulacje ustalały łączną kwotę podatku płaconego przez cały kraj w zbożu za pośrednictwem systemu kanałowego na 29,5 mln buszli. Z tego 12 milionów buszli zostało przydzielonych samorządom lokalnym, 8 milionów buszli wspierało armię na północnej granicy, 1,2 miliona buszli trafiło do stolicy w Nanjing, podczas gdy 8,2 miliona buszli zostało użyte do zaopatrzenia Pekinu.,

począwszy od 1415 r., przepisy cesarskie stwierdzały, że system opodatkowania zboża powinien korzystać tylko z sieci kanałów kraju; następnie cały transport morski przestał. Sytuacja ta pozostała praktycznie niezmieniona aż do początku XIX wieku, w wyniku czego, zarówno w okresie dynastii Ming, jak i Qing, wielkość podatku zbożowego transportowanego kanałem wielkim znacznie przekroczyła wielkość poprzedniej dynastii Yuan.

w okresie dynastii Ming schemat użytkowania systemu kanałowego przeszedł trzy kolejne fazy., Początkowo wariant” zhiyun ” (支运) ewoluował, gdy transport podatku zbożowego przestawił się z morza na kanał i sieć rzeczną kraju. W Huai ' an, Xuzhou, Linqing i innych miejscach powstały Magazyny do przechowywania podatków płaconych w zbożu i dostarczanych przez miejscową ludność. Następnie był wysyłany na północ, aby zaopatrywać armię raz na kwartał. Magazynowanie stało się zbędne wraz z pojawieniem się formy” duiyun ” (兑运), gdzie podatki płacone przez zwykłych ludzi były częściowo wykorzystywane do bezpośredniego płacenia opłat za transport zaopatrzenia wojskowego podczas podróży na północ., Podczas trzeciego etapu znanego jako „changyun” (长运) lub „gaidui” (改兌), armia wzięła odpowiedzialność za przemieszczanie zboża z południa rzeki Jangcy.

według uczonego dynastii Ming Qiu Jun (邱濬): „korzystanie z sieci rzecznej i kanałowej pozwoliło zaoszczędzić 30-40% kosztów w porównaniu z transportem drogowym, podczas gdy oszczędności osiągnięte dzięki transportowi morskiemu wynosiły 70% -80%.,td>Yangzhou

Qing dynastyEdit

chociaż dynastia Qing nadal korzystała z istniejącego systemu kanałów, miała wiele wad i spowodowała wiele bólów głowy rządu. W 1825 roku, za panowania cesarza Daoguangu, w Szanghaju utworzono Urząd Żeglugi Morskiej ze stacją odbioru podatku zbożowego w Tianjin. Qishan i inni starsi ministrowie następnie zarządzali pierwszymi transportami zboża drogą morską., Działalność w Tianjin szybko wzrosła, aby wyprzedzić tych z siedzibą w Linqing w prowincji Shandong. Przed pierwszą wojną opiumową w latach 1839-42 i drugą wojną opiumową (1856-60), roczne dostawy morskie z podatkiem zbożowym osiągały około 4 milionów buszli zboża rocznie.,

seria wydarzeń pod koniec dynastii Qing doprowadziła do ostatecznego upadku systemu kanałowego:

• 21 lipca 1842 roku, podczas późniejszych etapów pierwszej wojny opiumowej, wojska brytyjskie zaatakowały i zajęły Zhenjiang w pobliżu zbiegu kanału Wielkiego i rzeki Jangcy, skutecznie blokując działanie systemu kanałowego i jego podatków zbożowych. W rezultacie cesarz Qing Daoguang zdecydował się pozwać o pokój i zgodził się podpisać traktat w Nankinie, który zakończył działania wojenne.,
• Rebelia Taiping z lat 1850-64 doprowadziła do utraty Nanjing i Anhui segmentu rzeki Jangcy na dziesięć lat, począwszy od 1853 r., ograniczając tym samym sieć kanałów. Podczas wojny z rebeliantami główne miasta po stronie kanału, w tym Yangzhou, Qingjiangpu (清江浦), Linqing, Suzhou i Hangzhou, doznały poważnych uszkodzeń lub zostały zrównane z ziemią.
• Po tym, jak Żółta Rzeka zmieniła bieg podczas powodzi w latach 1851-1855, kanały w regionie Shandong stopniowo zamulały. Następnie głównymi drogami transportu zboża były drogi morskie.,
• w 1872 roku w Szanghaju powstało biuro promujące inwestycje w statki parowe, kiedy to statki parowe stały się oficjalnymi statkami używanymi w systemie podatku od zboża.
• stanowisko Gubernatora Generalnego systemu kanałowego zostało zniesione w 1904 roku
• w 1911 roku otwarto kolej Jinpu łączącą Tianjin i Zhenjiang, tak że znaczenie kanału Wielkiego i miast wzdłuż jego brzegów znacznie spadło.,

Republika Ludowaedit

podczas wielkiego skoku do przodu, kanał czerwonej flagi został zbudowany w całości ręcznie jako kanał nawadniający przekierowujący wodę z rzeki Zhang do pól w Linzhou w północnej części Chin.Henan. Ukończony w 1965 r. główny kanał ma długość 71 kilometrów (44 Mil), kręty wokół klifu i przez 42 tunele., Film był tematem wielu filmów, w tym filmu dokumentalnego CHUNG Kuo Michelangelo Antonioniego z 1972 roku.

projekt Transferu Wody południe–północ jest nadal w toku, a trasa Centralna została ukończona w 2014 roku.