Back in Time
The Cumberland Gap
by Rickie Longfellow
The Cumberland Gap, which measures 1304 feet in altitude, is Nature ' s passage through the Cumberland Mountains between Kentucky, Tennessee and Virginia. Jedna z trzech naturalnych przerw w surowym paśmie górskim Appalachów, służyła jako brama w czasach prehistorycznych, kiedy Rdzenni Amerykanie używali jej jako ścieżki dla pieszych, a bawoły używały jej do poszukiwania bardziej zielonych pastwisk.
w 1750 roku, Dr., Thomas Walker, angielski przyrodnik i naukowiec, poprowadził małą grupę odkrywców do Gap po wysłuchaniu indiańskich opisów ścieżki przez, a nie przez góry. Walker nazwał ją Cave Gap i nazwał rzekę na północ od przełęczy Cumberland River, na cześć księcia Cumberland, syna brytyjskiego króla Jerzego II, który ufundował Walkera i jego grupę. W 1769 roku Daniel Boone zbadał okolicę i w 1775 roku wytyczył 200-milowy szlak znany jako Boone 's Path lub Boone' s Road. Szlak, zaczynający się w Gap, przeszedł przez Wirginię do regionu Bluegrass Kentucky.,
Widok na Cumberland Gap od wschodu.
zdjęcie ze strony internetowej firmy Wilderness Road.
Jeśli podróż nie była wystarczająco zdradliwa, zdarzały się też sporadyczne masakry buntowników. Latem i jesienią 1784 roku po stronie Kentucky gap zginęło ponad 100 podróżników. Podobnie jak nieszczęsna partia donnera, podróżni musieli porzucić wozy pełne domowych potrzeb w złą pogodę, aby podróżować po wąskiej szczelinie pieszo lub konno., Do 1796 roku była znana jako Wilderness Road, która widziała aż 200 000 podróżnych, w tym rodziców i dziadków Abrahama Lincolna, gdy wyemigrowali na zachód. Luka została następnie poszerzona, aby umożliwić wozom Conestoga przejście na zachód.Do 1800 r. luka była wykorzystywana do handlu. Kentuccy jeździli długimi linami koni i bydła przez lukę na rynki na wschodzie. Jednak w 1830 roku powstały inne trasy wschód-zachód, w tym Droga Krajowa, co spowodowało spadek popularności Gap.,
podczas wojny secesyjnej zarówno północ, jak i południe trzymały lukę, przygotowane na inwazję, która nigdy nie miała miejsca. Obie strony oczyściły i rozcięły teren. 9 września 1863 roku żołnierz ze 125 Pułku Piechoty Ohio, O. G. Swingburg, napisał: „drzewa, które wcześniej pokrywały góry, zostały wycięte. Ich pnie leżą splątane i rozproszone we wszystkich kierunkach, aby zapobiec szybkim szarżom piechoty. Z pewnością Dolina Śmierci nie mogła być bardziej umiejętnie zbudowana. Wszyscy, którzy dziś przeszli tą drogę, zgodziliby się, że gdyby postawiono zarzut, byłaby to ostatnia droga w wieczności., To byłoby morderstwo, gdyby rozkazał ten atak.”W 1866 roku Armia Federalna porzuciła drogę po kilkukrotnej wymianie z Konfederacją.
tunel Cumberland Gap. Jest to portal Tennessee, gdzie można zobaczyć podejście wiaduktu do tunelu. Fot. H. B. Elkins.
zdjęcie ze strony internetowej tunelu Cumberland Gap
potem pojawiły się Koleje, ale ominęły One lukę po wojnie secesyjnej, co dodatkowo ułatwiło podróż na wschód /zachód. Pojawienie się Samochodu ponownie wzbudziło zainteresowanie wykorzystaniem luki. W 1908 roku Stany Zjednoczone., rząd zbudował „macadamized” road (warstwy ubitego kamienia łamanego) łączące Middlesboro w Kentucky Z Cumberland Gap w Tennessee, i nazwał go Pike rządu. Nowa droga przechodziła przez jaskinię Soldier ' s Cave, która stała się atrakcją turystyczną, przywożąc na ten teren więcej samochodów. W 1916 roku Wirginia, Kentucky i Tennessee zbudowały podobną drogę łączącą rządową Pike z systemem” Dixie Highway”.
w 1920 roku Lincoln Memorial University kupił Gap i atrakcję turystyczną „Cudjo' s Cave” i okoliczne tereny. W 1925 r. luka została włączona do planowania autostrad USA., Planowana trasa 411 z Bristolu w Wirginii do Corbin w Kentucky. Nie uwzględniono podejścia Tennessee, jak to było w Dixie Highway. U. S. 25 został przydzielony do dużej części Dixie Highway. W 1926 roku U. S. 25 została rozdzielona Wschodnią nogą przechodzącą przez szczelinę Cumberland. U. S. 58 zastąpił U. S. 411 w 1934 roku.
w 1940 roku, Cumberland Gap National Historic Park został utworzony w celu ochrony i kontroli 20,000 akrów zalesionej góry. Turystyka w jaskini kwitła, a dzięki zainstalowanej energii elektrycznej zapewniono miejsca noclegowe., Tennessee dzieli Park Historyczny Cumberland Gap National Historic Park z Kentucky i Wirginią, gdzie leży słynna Przełęcz górska.
w latach 90. XX wieku pod górą zbudowano tunel Cumberland Gap Tunnel, czteropasmowy, dwupasmowy tunel górski o długości 4600 stóp, który zastąpił niebezpieczną drogę Gap road. Projekt tunelu dla National Park Service zarządzał federalny Zarząd Dróg (ang. „National Park Service”). Zakładka wyniosła 280 milionów dolarów, ponad dwa razy więcej niż szacowano, ponieważ stara Góra miała pewne niespodzianki dla inżynierów-system podziemnych strumieni.,
Federalna Administracja autostrad wydała około 5 milionów dolarów na usunięcie wszystkich śladów starej drogi na granicy Kentucky-Wirginii i przywrócenie ziemi do pierwotnego piękna. Utalentowane ekipy pracujące przy użyciu opisów ze starych dzienników i map odtworzyły teren do wyglądu, który po raz pierwszy zobaczył Daniel Boone. Przepaść Cumberland zatoczyła pełne koło w czasie-droga stworzona przez człowieka zniknęła, a starożytne szlaki powróciły.