Herod Agryppa i, oryginalne imię Marek Juliusz Agryppa, (ur. ok. 10 p. n. e.—zm. 44 n. e.), król Judei (41-44 n. e.), mądry dyplomata, który dzięki przyjaźni z cesarską rodziną rzymską uzyskał królestwo swojego dziadka, Heroda i Wielkiego. Wykazywał się wielką przenikliwością w pojednaniu Rzymian i Żydów.
Po tym, jak ojciec Agryppy, Arystobulus IV, został stracony przez własnego ojca, podejrzanego Heroda, Agryppa został wysłany do Rzymu w celu edukacji i bezpieczeństwa. Tam dorastał w towarzystwie syna cesarza Tyberiusza Druzusa., Po śmierci matki szybko wydał majątek swojej rodziny i nabrał poważnych długów. Gdy Druzus zmarł w 23 roku n. e., Agryppa opuścił Rzym, osiedlając się w pobliżu Beerszeby w Palestynie. Apel do jego wuja Antypasa, tetrarchy Galilei, zdobył mu niewielkie stanowisko urzędnicze, ale wkrótce zrezygnował z niego.
W 36 R., zaciągnąwszy pokaźną pożyczkę w Aleksandrii, Agryppa powrócił do Rzymu, gdzie przyjął go cesarz Tyberiusz, ale odmówił mu pozostania na dworze do czasu spłacenia długu. Nowa pożyczka pokryła ten obowiązek, a on zapewnił sobie stanowisko nauczyciela wnukowi Tyberiusza., Agryppa został również przyjacielem Kaliguli, dziedzica Tyberiusza. Niewzruszona uwaga o Tyberiuszu, podsłuchana przez sługę, wylądowała Agryppie w więzieniu, ale Kaligula pozostał jego przyjacielem. W ciągu roku Tyberiusz zmarł, a majątek Agryppy został odwrócony.
w 37 Kaligula uczynił go Królem dawnego królestwa swego stryja Filipa Tetrarchy i przyległego do niego regionu. Antypas próbował powstrzymać jego powstanie, potępiając go Kaliguli; Agryppa dokonał kontrakcji. Konfrontacja przed Kaligulą zakończyła się wygnaniem Antypasa, a Agryppa również nabyła jego terytorium., Około 41 r.n. e. Agryppa, za radą namiestnika Syrii, odwiedziła Kaligulę od wprowadzenia kultu cesarza w Jerozolimie. Później Kaligula postanowił przywrócić Agryppę na tron swojego dziadka, ale został zamordowany w 41 r., zanim udało mu się zrealizować ten plan. W delikatnej kwestii sukcesji cesarskiej Agryppa poparł Klaudiusza, który odniósł sukces i dodał Judeę i Samarię do królestwa Agryppy.
w Judei Agryppa gorliwie prowadził ortodoksyjną Politykę żydowską, zyskując przyjaźń Żydów i energicznie represjonując żydowskich chrześcijan. Według Nowego Testamentu Biblii (Dzieje Apostolskie, gdzie nazywany jest Herodem) uwięził Piotra Apostoła i zabił Jakuba, syna Zebedeusza. Mimo to, pamiętając o utrzymaniu rzymskiej przyjaźni, przyczynił się do budowy budynków publicznych w Bejrucie w Libanie, bił monety w naśladowaniu Rzymu, a wiosną 44 roku był gospodarzem spektakularnej serii gier w Cezarei ku czci Klaudiusza., Tam zmarł, przedwcześnie kończąc kompromis, do którego dążył między rzymską władzą a żydowską autonomią. Ponieważ jego syn miał zaledwie 17 lat, Judea ponownie powróciła do statusu prowincji.