Jeśli nie jesteś zaznajomiony z Harrym, najnowszy artykuł Davida Kaplana dla NBC Sports, dlaczego Harry Caray był po prostu najlepszy, da ci poczucie ogromu jego wpływu na grę i fanów, którzy ją kochają.
Harry Caray urodził się jako Harry Christopher Carabina z pochodzenia francusko-rumuńskiego i włoskiego w jednej z najbiedniejszych dzielnic St. Louis. Był niemowlęciem, gdy zmarł jego ojciec; w wieku dziesięciu lat został przygarnięty przez ciotkę po śmierci matki., Jako młody człowiek, Caray grał w baseball na poziomie półprofesjonalnym przez krótki czas przed przesłuchaniem do pracy w radiu w wieku 19 lat. Następnie spędził kilka lat ucząc się zawodu w stacjach radiowych w Joliet w stanie Illinois i Kalamazoo w stanie Michigan. Caray grał w St. Louis Hawks professional basketball team (obecnie Atlanta Hawks), drużynie piłkarskiej University of Missouri i ogłosił trzy mecze Cotton Bowl.
to było w St.Louis, obejmując kardynałów w latach 1945-1969, gdzie Caray zyskał krajową sławę., Przez 7 lat z rzędu został wybrany „baseballowym spikerem roku” przez Sporting News. Caray został wprowadzony do American Sportscasters Association Hall of Fame w 1989 roku. Po ćwierć wieku w St. Louis, Caray przeniósł się do Kalifornii, aby ogłosić mecze Oakland A w telewizji i radiu w sezonie 1970. W następnym roku Caray przyjechał do Chicago, by zostać radiowym / telewizyjnym głosem międzymiastowego Chicago White Sox, które to stanowisko piastował do 1981 roku., Harry Caray i jego” tell-it-like-it-is ” styl nadawania stał się równie synonimem fanów baseballu w Chicago, jak ivy, który pokrywa środkową ścianę boiska na Wrigley Field.
weteran play-by-play spiker był chyba najbardziej rozpoznawalny za swoją tradycję śpiewania ” Take Me Out to the Ball Game „podczas 7. kolejki i za słynne okrzyki:” może być, może być, jest! Home run!”i” Holy Cow!”
zapytany o plany przejścia na emeryturę, Caray podsumował swoje plany jednym słowem: „nigdy.,”Był zawodnikiem Chicago Cubs od 1982 do śmierci 18 lutego 1998. Jego żona, Dutchie Caray, pieszczotliwie znana jako” pierwsza dama Chicago Baseball”, nadal jest bardzo zaangażowana we wszystkie restauracje HCRG.