po ponad stuletnim aktywizmie ruch wstrzemięźliwości osiągnął swoje sygnalne zwycięstwo wraz z ratyfikacją osiemnastej poprawki do Konstytucji USA w 1919 roku. Poprawka zniosła „produkcję, sprzedaż lub transport odurzających trunków „i przewidywała” równoczesne ” federalne i stanowe władze do egzekwowania zakazu., Od samego początku był kontrowersyjny: nie zdefiniował „trunków odurzających”, nie zabronił konkretnie zakupu alkoholu, ustanowił „równoległe” egzekwowanie przepisów stanowych i federalnych, ale nie zapewnił żadnych środków do egzekwowania, a jego konstytucyjność była kwestionowana.
aby zapewnić egzekwowanie poprawki, potężna grupa lobbingowa o nazwie Anti-Saloon League, kierowana przez jej najlepszego prawnika, Wayne ' a B. Wheelera, opracowała National Prohibition Act, znany również jako Volstead Act. Choć sformułowanie ustawy było mylące, definiowało alkohol odurzający jako coś powyżej 0.,5% alkoholu objętościowo. Położył również podwaliny pod federalną i stanową odpowiedzialność za ściganie przestępców. Weto prezydenta Woodrowa Wilsona zostało szybko odrzucone przez Kongres w październiku 1919 roku. Konstytucyjność nowej ustawy i samej poprawki zostały zakwestionowane w szeregu spraw prawnych, które zostały wniesione do Sądu Najwyższego USA jako National Prohibition Cases (1920)., W tym dokumencie Wheeler zrewidował znaczenie decyzji sądu o przestrzeganiu prawa:
decyzja przejdzie do historii jako jeden z wielkich zabytków sądowych w rozwoju naszej cywilizacji. W Kongresie i w Legislaturach stanowych będą podejmowane wysiłki, aby unieważnić prawo i będziemy musieli stawić czoła praktycznemu problemowi egzekwowania prawa w nadchodzących latach, ale ta decyzja będzie podstawą sądową, na której przez wieki będzie spoczywał zakaz.,
trzynaście lat później ratyfikowano dwudziestą pierwszą poprawkę, unieważniając osiemnastą poprawkę i kończąc krajową prohibicję w 1933 roku.